RYNDUCH STEFANIA, nauczycielka w Gimnazjum Polskim
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Stefania_Ornass-Rynduch.jpeg |thumb| Stefania Ornass-Rynduch]] | [[File: Stefania_Ornass-Rynduch.jpeg |thumb| Stefania Ornass-Rynduch]] | ||
[[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Stefania Rynduch siedzi w pierwszym rzędzie od dołu, druga z lewej]] | [[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Stefania Rynduch siedzi w pierwszym rzędzie od dołu, druga z lewej]] | ||
| − | '''STEFANIA RYNDUCH''' z domu Ornass (26 XII 1904 [[OLIWA | Oliwa]] – 5 II 1996 Gdańsk), nauczycielka w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w Gdańsku, wykładowczyni w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] (WSP) w Gdańsku. | + | '''STEFANIA RYNDUCH''' z domu Ornass (26 XII 1904 [[OLIWA | Oliwa]] – 5 II 1996 Gdańsk), nauczycielka w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w Gdańsku, wykładowczyni w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] (WSP) w Gdańsku. Jedna z pięciorga dzieci Franciszka Ornassa (1865–1944), kierownika Banku Ludowego w Gdańsku i Albiny z Marchlewskich. Siostra m.in. prawników: Jana (1901 Rajkowy – 1985 Sępólno) i Franciszka (20 V 1918 Gdańsk – 3 VIII 1951 Sopot), absolwenta gdańskiego Gimnazjum Polskiego (matura: 1937). <br/><br/> |
| + | Ukończyła [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | szkołę średnią dla dziewcząt im. Wiktorii]] (Victoriaschule) i ewangelickie gimnazjum żeńskie w Toruniu, w którym w 1924 uzyskała maturę. Studia matematyczno-fizyczne odbyła w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (dwa lata) i na uniwersytecie w Poznaniu, ukończyła je w 1929. W 1931 na uniwersytecie w Poznaniu uzyskała uprawnienia nauczyciela szkół średnich. W latach 1929–1933 uczyła w gimnazjum żeńskim w Toruniu, skąd urlopowana została do Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. Od 1 X 1933 do 2 IV 1938 uczyła matematyki, w roku szkolnym 1938/1939 także [[SZKOŁA ŚREDNIA OGÓLNOZAWODOWA GDAŃSKIEJ MACIERZY SZKOLNEJ | Szkole Średniej]] Macierzy Szkolnej. Była członkinią Zarządu Okręgu Pomorskiego Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych, działaczką [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]].<br/><br/> | ||
W końcu sierpnia 1939 opuściła Gdańsk, zamieszkała w Toruniu. Wysiedlona przez Niemców mieszkała podczas okupacji w Warszawie. W Gdańsku od kwietnia 1945 do 1947 była nauczycielką matematyki w II Państwowym Gimnazjum i [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcącym]], następnie do czerwca 1949 zatrudniona była na stanowisku wykładowcy w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie. Od października 1949 do czerwca 1970 zastępca profesora, następnie starszy wykładowca w Instytucie Matematyki WSP w Gdańsku: od 1956 do 1961 kierownik Katedry Matematyki, od 1961 do czerwca 1970 kierownik Zakładu Algebry i Logiki.<br/><br/> | W końcu sierpnia 1939 opuściła Gdańsk, zamieszkała w Toruniu. Wysiedlona przez Niemców mieszkała podczas okupacji w Warszawie. W Gdańsku od kwietnia 1945 do 1947 była nauczycielką matematyki w II Państwowym Gimnazjum i [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcącym]], następnie do czerwca 1949 zatrudniona była na stanowisku wykładowcy w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie. Od października 1949 do czerwca 1970 zastępca profesora, następnie starszy wykładowca w Instytucie Matematyki WSP w Gdańsku: od 1956 do 1961 kierownik Katedry Matematyki, od 1961 do czerwca 1970 kierownik Zakładu Algebry i Logiki.<br/><br/> | ||
| − | Od 1946 członkini Stronnictwa Demokratycznego. Odznaczona | + | Od 1946 członkini Stronnictwa Demokratycznego. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia Polski Ludowej, Zasłużony Nauczyciel PRL. Żona [[RYNDUCH ZBIGNIEW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim, docent Uniwersytetu Gdańskiego | Zbigniewa Rynducha]], matka Lucjusza (ur. 1939), w 1965 absolwenta pedagogiki muzycznej [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku]], Aleksandra (ur. 1940) i Zofii (ur. 1945). {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Archiwum Uniwersytetu Gdańskiego, Akta osobowe.<br/> | Archiwum Uniwersytetu Gdańskiego, Akta osobowe.<br/> | ||
| + | Bieliński Bogdan, ''Ornassowie z Rajków'', Kociewski Magazyn Regionalny, nr 3 (34), 2001, s. 26–28.<br/> | ||
Janik Bernard, ''Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku'', w: ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa'', Gdańsk 1976, s. 175-176.<br/> | Janik Bernard, ''Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku'', w: ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa'', Gdańsk 1976, s. 175-176.<br/> | ||
Oracki Tadeusz, ''Rynduch Stefania'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement I, Gdańsk 1998, s. 259. | Oracki Tadeusz, ''Rynduch Stefania'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement I, Gdańsk 1998, s. 259. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:50, 19 lis 2023
STEFANIA RYNDUCH z domu Ornass (26 XII 1904 Oliwa – 5 II 1996 Gdańsk), nauczycielka w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, wykładowczyni w Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP) w Gdańsku. Jedna z pięciorga dzieci Franciszka Ornassa (1865–1944), kierownika Banku Ludowego w Gdańsku i Albiny z Marchlewskich. Siostra m.in. prawników: Jana (1901 Rajkowy – 1985 Sępólno) i Franciszka (20 V 1918 Gdańsk – 3 VIII 1951 Sopot), absolwenta gdańskiego Gimnazjum Polskiego (matura: 1937).
Ukończyła szkołę średnią dla dziewcząt im. Wiktorii (Victoriaschule) i ewangelickie gimnazjum żeńskie w Toruniu, w którym w 1924 uzyskała maturę. Studia matematyczno-fizyczne odbyła w Technische Hochschule Danzig (dwa lata) i na uniwersytecie w Poznaniu, ukończyła je w 1929. W 1931 na uniwersytecie w Poznaniu uzyskała uprawnienia nauczyciela szkół średnich. W latach 1929–1933 uczyła w gimnazjum żeńskim w Toruniu, skąd urlopowana została do Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. Od 1 X 1933 do 2 IV 1938 uczyła matematyki, w roku szkolnym 1938/1939 także Szkole Średniej Macierzy Szkolnej. Była członkinią Zarządu Okręgu Pomorskiego Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych, działaczką Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku.
W końcu sierpnia 1939 opuściła Gdańsk, zamieszkała w Toruniu. Wysiedlona przez Niemców mieszkała podczas okupacji w Warszawie. W Gdańsku od kwietnia 1945 do 1947 była nauczycielką matematyki w II Państwowym Gimnazjum i II Liceum Ogólnokształcącym, następnie do czerwca 1949 zatrudniona była na stanowisku wykładowcy w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie. Od października 1949 do czerwca 1970 zastępca profesora, następnie starszy wykładowca w Instytucie Matematyki WSP w Gdańsku: od 1956 do 1961 kierownik Katedry Matematyki, od 1961 do czerwca 1970 kierownik Zakładu Algebry i Logiki.
Od 1946 członkini Stronnictwa Demokratycznego. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia Polski Ludowej, Zasłużony Nauczyciel PRL. Żona Zbigniewa Rynducha, matka Lucjusza (ur. 1939), w 1965 absolwenta pedagogiki muzycznej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku, Aleksandra (ur. 1940) i Zofii (ur. 1945).
Bibliografia:
Archiwum Uniwersytetu Gdańskiego, Akta osobowe.
Bieliński Bogdan, Ornassowie z Rajków, Kociewski Magazyn Regionalny, nr 3 (34), 2001, s. 26–28.
Janik Bernard, Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1976, s. 175-176.
Oracki Tadeusz, Rynduch Stefania, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. Suplement I, Gdańsk 1998, s. 259.
