STEPNOWSKI PIOTR, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
(wstawienie ilustracji (e-mail z 14.12.2018)) |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Piotr Stepnowski.jpg|thumb|Piotr Stepnowski]] | [[File:Piotr Stepnowski.jpg|thumb|Piotr Stepnowski]] | ||
| − | '''PIOTR STEPNOWSKI''' (ur. 30 VI 1970 Gdańsk), | + | '''PIOTR STEPNOWSKI''' (ur. 30 VI 1970 Gdańsk), specjalista ochrony środowiska, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn [[STEPNOWSKI ANDRZEJ, prorektor Politechniki Gdańskiej | Andrzeja Stepnowskiego]]. W latach 1985–1987 uczeń [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, III | III Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku]], 1987–1988 Saint Patrick High School w Halifaksie, 1988–1990 III Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni. W latach 1990–1995 studiował na Wydziale Chemii (UG) – kierunek ochrona środowiska; w okresie 1995–1997 słuchacz studiów doktoranckich. W latach 1997–1999 pracownik naukowo-techniczny, od 1999 doktor i adiunkt, od 2005 doktor habilitowany, od 2007 profesor tytularny, od 2010 profesor zwyczajny. <br/><br/> |
| − | Jego zainteresowania naukowe dotyczą metod rozdzieleń chromatograficznych i oznaczania związków organicznych obdarzonych ładunkiem, badań mechanizmów retencji w chromatografii cieczowej, analityki chemicznej mikrozanieczyszczeń środowiska, oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej związków chemicznych, badań właściwości fizykochemicznych cieczy jonowych | + | |
| + | W 1997 i 1998 odbył staże naukowe na Uniwersytecie w Lund (Szwecja), w 1999 w Centrum Badań Morza w La Spezia (Włochy), w latach 1999–2002 na Uniwersytecie w Bremie. W 1998 był uczestnikiem polarnej ekspedycji naukowej Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk (PAN) na pokładzie r/v „Oceania”. W latach 2006–2023 kierował Katedrą Analizy Środowiska, w latach 2008–2011 pełnił funkcję prodziekana do spraw organizacji, rozwoju i współpracy z zagranicą Wydziału Chemii UG, 2008–2010 funkcję kierownika Studiów Podyplomowych „Współczesne metody analityki z elementami diagnostyki molekularnej”, 2009–2012 kierował programem kierunków zamawianych na UG, w tych latach był też wiceprzewodniczącym Rady Programowej Międzywydziałowego Kierunku Ochrona Środowiska na UG. W okresie 2011–2012 był inicjatorem powstania i pierwszym dyrektorem Instytutu Ochrony Środowiska i Zdrowia Człowieka Wydziału Chemii UG. Od 2012 do 2016 był dziekanem tego wydziału, od 1 IX 2016 do 1 IX 2020 prorektorem UG do spraw nauki i współpracy z zagranicą. W 2020 został pierwszym dyrektorem Związku Uczelni w Gdańsku im. Daniela Fahrenheita. Od 23 XI 2020 rektor UG, 25 I 2024 wybrany na kadencję 2024–2028. <br/><br/> | ||
| + | Jego zainteresowania naukowe dotyczą metod rozdzieleń chromatograficznych i oznaczania związków organicznych obdarzonych ładunkiem, badań mechanizmów retencji w chromatografii cieczowej, analityki chemicznej mikrozanieczyszczeń środowiska, oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej związków chemicznych, badań właściwości fizykochemicznych cieczy jonowych oraz analityki pozostałości antybiotyków i chemoterapeutyków w środowisku, badań mechanizmów sorpcji substancji chemicznych do gleb i osadów dennych. W latach 2010–2012 pełnił funkcję przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej w ramach inicjatywy Komisji Europejskiej Joint Programming in Research (Programowanie Wspólnych Badań). W 2007–2010 był przewodniczącym Wydziału III, Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (GTN), od 2022 sekretarz generalny. Od 2010 do 2017 i od 2024 członek rady nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku, od 2010 prezes zarządu [[AGENCJA REGIONALNEGO MONITORINGU ATMOSFERY AGLOMERACJI GDAŃSKIEJ | Agencji Regionalnego Monitoringu Atmosfery Aglomeracji Gdańskiej]]. Od 2011 członek Rady Konsultacyjnej Programu Ochrony Środowiska Województwa Pomorskiego, ponadto Polskiego Towarzystwa Chemicznego (od 1997), Sekcji Chemii Morza Komitetu Badań Morza PAN (od 1996) oraz GTN (od 2006). W latach 2015–2024 wiceprzewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej PAN, od 2016 wiceprezydent Division Green Chemistry EuCheMS, w latach 2019–2020 pierwszy przewodniczący Rady Uczelni [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] w Gdańsku. Członek Instytutu Kaszubskiego (od 2017) oraz Society of Environmental Toxicology and Chemistry SETAC (od 2018). Od 2021 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk. W 2022 wszedł w skład Komitetu Sterującego Obszaru Metropolitalnego Gdańsk–Gdynia–Sopot oraz Rady Programowej Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie. Od 2023 członek Komisji Nauki, Innowacji i Projektów Rozwojowych Polskiego Komitetu Olimpijskiego oraz Rady Konsultacyjnej [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY | Nadbałtyckiego Centrum Kultury]].<br/><br/> | ||
| + | W 2009 otrzymał nagrodę indywidualną za działalność na rzecz ochrony środowiska Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. W 2019 otrzymał Medal im. Wiktora Kemuli Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Chemicznego i [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE| Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza]], w 2020 Nagrodę Naukową Rektora UG im. Karola Taylora, w 2022 Medal 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Laureat Nagrody Ministra Edukacji i Nauki oraz dwukrotnie Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. | ||
| + | {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:43, 21 maj 2024
PIOTR STEPNOWSKI (ur. 30 VI 1970 Gdańsk), specjalista ochrony środowiska, rektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Andrzeja Stepnowskiego. W latach 1985–1987 uczeń III Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, 1987–1988 Saint Patrick High School w Halifaksie, 1988–1990 III Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni. W latach 1990–1995 studiował na Wydziale Chemii (UG) – kierunek ochrona środowiska; w okresie 1995–1997 słuchacz studiów doktoranckich. W latach 1997–1999 pracownik naukowo-techniczny, od 1999 doktor i adiunkt, od 2005 doktor habilitowany, od 2007 profesor tytularny, od 2010 profesor zwyczajny.
W 1997 i 1998 odbył staże naukowe na Uniwersytecie w Lund (Szwecja), w 1999 w Centrum Badań Morza w La Spezia (Włochy), w latach 1999–2002 na Uniwersytecie w Bremie. W 1998 był uczestnikiem polarnej ekspedycji naukowej Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk (PAN) na pokładzie r/v „Oceania”. W latach 2006–2023 kierował Katedrą Analizy Środowiska, w latach 2008–2011 pełnił funkcję prodziekana do spraw organizacji, rozwoju i współpracy z zagranicą Wydziału Chemii UG, 2008–2010 funkcję kierownika Studiów Podyplomowych „Współczesne metody analityki z elementami diagnostyki molekularnej”, 2009–2012 kierował programem kierunków zamawianych na UG, w tych latach był też wiceprzewodniczącym Rady Programowej Międzywydziałowego Kierunku Ochrona Środowiska na UG. W okresie 2011–2012 był inicjatorem powstania i pierwszym dyrektorem Instytutu Ochrony Środowiska i Zdrowia Człowieka Wydziału Chemii UG. Od 2012 do 2016 był dziekanem tego wydziału, od 1 IX 2016 do 1 IX 2020 prorektorem UG do spraw nauki i współpracy z zagranicą. W 2020 został pierwszym dyrektorem Związku Uczelni w Gdańsku im. Daniela Fahrenheita. Od 23 XI 2020 rektor UG, 25 I 2024 wybrany na kadencję 2024–2028.
Jego zainteresowania naukowe dotyczą metod rozdzieleń chromatograficznych i oznaczania związków organicznych obdarzonych ładunkiem, badań mechanizmów retencji w chromatografii cieczowej, analityki chemicznej mikrozanieczyszczeń środowiska, oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej związków chemicznych, badań właściwości fizykochemicznych cieczy jonowych oraz analityki pozostałości antybiotyków i chemoterapeutyków w środowisku, badań mechanizmów sorpcji substancji chemicznych do gleb i osadów dennych. W latach 2010–2012 pełnił funkcję przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej w ramach inicjatywy Komisji Europejskiej Joint Programming in Research (Programowanie Wspólnych Badań). W 2007–2010 był przewodniczącym Wydziału III, Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (GTN), od 2022 sekretarz generalny. Od 2010 do 2017 i od 2024 członek rady nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku, od 2010 prezes zarządu Agencji Regionalnego Monitoringu Atmosfery Aglomeracji Gdańskiej. Od 2011 członek Rady Konsultacyjnej Programu Ochrony Środowiska Województwa Pomorskiego, ponadto Polskiego Towarzystwa Chemicznego (od 1997), Sekcji Chemii Morza Komitetu Badań Morza PAN (od 1996) oraz GTN (od 2006). W latach 2015–2024 wiceprzewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej PAN, od 2016 wiceprezydent Division Green Chemistry EuCheMS, w latach 2019–2020 pierwszy przewodniczący Rady Uczelni Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Członek Instytutu Kaszubskiego (od 2017) oraz Society of Environmental Toxicology and Chemistry SETAC (od 2018). Od 2021 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk. W 2022 wszedł w skład Komitetu Sterującego Obszaru Metropolitalnego Gdańsk–Gdynia–Sopot oraz Rady Programowej Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie. Od 2023 członek Komisji Nauki, Innowacji i Projektów Rozwojowych Polskiego Komitetu Olimpijskiego oraz Rady Konsultacyjnej Nadbałtyckiego Centrum Kultury.
W 2009 otrzymał nagrodę indywidualną za działalność na rzecz ochrony środowiska Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. W 2019 otrzymał Medal im. Wiktora Kemuli Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Chemicznego i Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, w 2020 Nagrodę Naukową Rektora UG im. Karola Taylora, w 2022 Medal 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Laureat Nagrody Ministra Edukacji i Nauki oraz dwukrotnie Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
