KONOPACKA CECYLIA, pianistka, śpiewaczka
(poprawka JMM (e-mail z 13.01.2018) na podstawie USC Orunia, APG sygn. 1613/86, s. 334.) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''CECYLIA''' (Cäcilia, Cilly) '''FRANCISZKA''' (Franziska) '''KONOPACKA''' (Konopatzki, Linke-Konopatzki) (29 VII 1902 | + | [[File:Konopacka_Cecylia.jpg|thumb|Cäcilie Konopatzki]] |
| + | [[File:Konopacka_Cecille_Franziska.jpg|thumb|Program koncertu wiolonczelisty i kompozytora Karla Knochenhauera z udziałem śpiewaczki Doris Klugkist i pianistki Cäcilie Linke-Konopatzki, 28 III 1944]] | ||
| + | |||
| + | '''CECYLIA''' (Cäcilia, Cilly) '''FRANCISZKA''' (Franziska) '''KONOPACKA''' (Konopatzki, Linke-Konopatzki) (29 VII 1902 Gdańsk–[[STARE SZKOTY | Stare Szkoty]] – 7 VII 1964 Gdańsk), pianistka, klawesynistka, nauczycielka fortepianu, śpiewaczka koncertowa. Córka [[KONOPATZKI OTTO JULIUS AUGUST, pedagog, chórmistrz | Ottona Konopatzkiego]] i Franziski Theresii Hanke. Naukę muzyki zaczęła u matki, kontynuowała ją w Westpreußisches Konservatorium – fortepian u [[BINDER FRITZ CARL, pianista, dyrygent | Fritza Bindera]]. W 1920 ukończyła [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | Victoriaschule]], w 1921 – Westpreußisches Konservatorium. Od 1921 udzielała lekcji fortepianu. W latach 1921–1925 przenosiła się na lato do Berlina, gdzie studiowała fortepian u Moritza Mayera-Mahra w Konservatorium der Musik Klindworth-Scharwenka.<br/><br/> | ||
| + | Od 1925 występowała w Gdańsku na koncertach, przede wszystkim jako klawesynistka, między innymi w oratoriach Johanna Sebastiana Bacha: ''Pasja według św. Mateusza'' (22 IX 1925, 18 IV 1930, 8 XI 1933, 26 III 1937), ''Pasja według św. Jana'' (10 IV 1936), ''Oratorium na Boże Narodzenie'' (2 XII 1933), Georga Friedricha Händla – ''Jephta'' (11 I 1942), Josepha Haydna – ''Pory roku'' (15 IV 1932, 14 XI 1937 – z okazji 120. rocznicy założenia Danziger Singakademie ([[STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE | Stowarzyszenie Śpiewacze]]). Jako pianistka kameralistka akompaniowała śpiewakom – między innymi 14 II 1933 kwartetowi wokalnemu [[KOENENKAMP REINHOLD ADOLF OSCAR, śpiewak, kompozytor | Reinholda Koenenkampa]], 12 III 1937 tenorowi Albrechtowi Linkemu (1901–1942) w wieczorze pieśni Franza Schuberta w sali [[HOTEL DANZIGER HOF | Hotelu Danziger Hof]], instrumentalistom – między innymi 28 III 1944 wiolonczeliście Karlowi Knochenhauerowi (13 IV 1888 Lipsk – 8 XII 1965 Drezno; syn aptekarza [[KNOCHENHAUER HERMANN, aptekarz, radny | Hermanna Knochenhauera]]) na koncercie z okazji 40-lecia jego działalności artystycznej w Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus ([[OGRÓD STRZELECKI I DOM STRZELECKI IM. FRYDERYKA WILHELMA | Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki]]). Ponadto wykonywała utwory kameralne, między innymi 17 III 1933 młodego kompozytora gdańskiego Wernera Seesterna-Pauly’ego, 9 VIII 1943 w Sopocie utwory Paula Graenera, Paula Juona, Augusta Reußa. Od 1925 roku uczyła się śpiewu u Reinholda Koenenkampa i sporadycznie śpiewała na koncertach, między innymi 1 XII 1928 w auli [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]] w uroczystych obchodach 100. rocznicy śmierci austriackiego kompozytora Franza Schuberta.<br/><br/> | ||
| + | W latach 1915–1929 mieszkała przy Abegg-Gasse 2 (ul. Dobra), 1930–1933 przy Langgarten 97/99 (ul. Długie Ogrody), 1934–1937 w Sopocie przy Adolf-Hitler-Straße 744 (do 1933 roku Danziger Straße 58). 27 XII 1937 wyszła za mąż za śpiewaka Albrechta Linkego i zamieszkała we Wrzeszczu przy Adolf-Hitler-Straße 132 ([[GRUNWALDZKA, aleja | Grunwaldzka, aleja]]). W latach 1946–1950 uczyła w różnych szkołach muzycznych Gdańska, 1951–1964 była akompaniatorką w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki]]), 1952–1963 nauczycielką fortepianu i akompaniatorką w Państwowym Liceum Muzycznym w Sopocie ([[OGÓLNOKSZTAŁCĄCA SZKOŁA MUZYCZNA I i II STOPNIA | Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I i II stopnia]]). Występowała na koncertach, nagrywała muzykę klawesynową i fortepianową w [[RADIO GDAŃSK | gdańskiej Rozgłośni Polskiego Radia]].<br/><br/> | ||
| + | Bezdzietna, opiekowała się dziećmi swojej zmarłej w 1945 siostry Elisabethy Cathariny Konopatzki–Ciepluch, Marianną Elżbietą po mężu Stanke (ur. 9 II 1938 Gdańsk), w 1946 przebywającą w [[DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW | domu dziecka przy ul. Brzegi 55]] i Karolem Ciepluchem (1933–2012), w 1947 przebywającym w Domu Dziecka Salezjanów w Rumi. <br/><br/> | ||
| + | W ostatnich latach życia mieszkała we Wrzeszczu przy ul. Jaśkowa Dolina 4. 26 VI 1964 zasłabła w czasie koncertu w Państwowej Operze i Filharmonii Bałtyckiej ([[OPERA BAŁTYCKA | Opera Bałtycka]]), kilkanaście dni później zmarła w szpitalu przy Łąkowej ([[SZPITAL KLINICZNY NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | szpital Najświętszej Marii Panny]]). Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:23, 17 gru 2022
CECYLIA (Cäcilia, Cilly) FRANCISZKA (Franziska) KONOPACKA (Konopatzki, Linke-Konopatzki) (29 VII 1902 Gdańsk– Stare Szkoty – 7 VII 1964 Gdańsk), pianistka, klawesynistka, nauczycielka fortepianu, śpiewaczka koncertowa. Córka Ottona Konopatzkiego i Franziski Theresii Hanke. Naukę muzyki zaczęła u matki, kontynuowała ją w Westpreußisches Konservatorium – fortepian u Fritza Bindera. W 1920 ukończyła Victoriaschule, w 1921 – Westpreußisches Konservatorium. Od 1921 udzielała lekcji fortepianu. W latach 1921–1925 przenosiła się na lato do Berlina, gdzie studiowała fortepian u Moritza Mayera-Mahra w Konservatorium der Musik Klindworth-Scharwenka.
Od 1925 występowała w Gdańsku na koncertach, przede wszystkim jako klawesynistka, między innymi w oratoriach Johanna Sebastiana Bacha: Pasja według św. Mateusza (22 IX 1925, 18 IV 1930, 8 XI 1933, 26 III 1937), Pasja według św. Jana (10 IV 1936), Oratorium na Boże Narodzenie (2 XII 1933), Georga Friedricha Händla – Jephta (11 I 1942), Josepha Haydna – Pory roku (15 IV 1932, 14 XI 1937 – z okazji 120. rocznicy założenia Danziger Singakademie ( Stowarzyszenie Śpiewacze). Jako pianistka kameralistka akompaniowała śpiewakom – między innymi 14 II 1933 kwartetowi wokalnemu Reinholda Koenenkampa, 12 III 1937 tenorowi Albrechtowi Linkemu (1901–1942) w wieczorze pieśni Franza Schuberta w sali Hotelu Danziger Hof, instrumentalistom – między innymi 28 III 1944 wiolonczeliście Karlowi Knochenhauerowi (13 IV 1888 Lipsk – 8 XII 1965 Drezno; syn aptekarza Hermanna Knochenhauera) na koncercie z okazji 40-lecia jego działalności artystycznej w Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus ( Ogród Strzelecki i Dom Strzelecki). Ponadto wykonywała utwory kameralne, między innymi 17 III 1933 młodego kompozytora gdańskiego Wernera Seesterna-Pauly’ego, 9 VIII 1943 w Sopocie utwory Paula Graenera, Paula Juona, Augusta Reußa. Od 1925 roku uczyła się śpiewu u Reinholda Koenenkampa i sporadycznie śpiewała na koncertach, między innymi 1 XII 1928 w auli Gimnazjum Miejskiego w uroczystych obchodach 100. rocznicy śmierci austriackiego kompozytora Franza Schuberta.
W latach 1915–1929 mieszkała przy Abegg-Gasse 2 (ul. Dobra), 1930–1933 przy Langgarten 97/99 (ul. Długie Ogrody), 1934–1937 w Sopocie przy Adolf-Hitler-Straße 744 (do 1933 roku Danziger Straße 58). 27 XII 1937 wyszła za mąż za śpiewaka Albrechta Linkego i zamieszkała we Wrzeszczu przy Adolf-Hitler-Straße 132 ( Grunwaldzka, aleja). W latach 1946–1950 uczyła w różnych szkołach muzycznych Gdańska, 1951–1964 była akompaniatorką w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie ( Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki), 1952–1963 nauczycielką fortepianu i akompaniatorką w Państwowym Liceum Muzycznym w Sopocie ( Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I i II stopnia). Występowała na koncertach, nagrywała muzykę klawesynową i fortepianową w gdańskiej Rozgłośni Polskiego Radia.
Bezdzietna, opiekowała się dziećmi swojej zmarłej w 1945 siostry Elisabethy Cathariny Konopatzki–Ciepluch, Marianną Elżbietą po mężu Stanke (ur. 9 II 1938 Gdańsk), w 1946 przebywającą w domu dziecka przy ul. Brzegi 55 i Karolem Ciepluchem (1933–2012), w 1947 przebywającym w Domu Dziecka Salezjanów w Rumi.
W ostatnich latach życia mieszkała we Wrzeszczu przy ul. Jaśkowa Dolina 4. 26 VI 1964 zasłabła w czasie koncertu w Państwowej Operze i Filharmonii Bałtyckiej ( Opera Bałtycka), kilkanaście dni później zmarła w szpitalu przy Łąkowej ( szpital Najświętszej Marii Panny). Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
