STOWARZYSZENIE ODBUDOWY GOTYCKIEGO KOŚCIOŁA ŚW. JANA W GDAŃSKU
| (Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File:Kościół_św._Jana_2009.jpg|thumb|Widok wnętrza kościoła św. Jana od zachodu do 2009]] |
| + | [[File:Kościół_św._Jana_od_2013.JPG|thumb|Widok wnętrza kościoła św. Jana od zachodu, 2013]] | ||
| + | [[File:Prezbiterium_przed__2010.JPG|thumb|Prezbiterium przed 2011]] | ||
| + | [[File:Prezbiterium_2011.JPG|thumb|Widok na prezbiterium, 2011]] | ||
| + | [[File:Tabliczka_pamiątkowa.png|thumb|Tabliczka pamiątkowa Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej]] | ||
| + | [[File:Tablica epitafijna.jpg|thumb|Tablica epitafijna gdańszczan pochowanych w kościele św. Jana]] | ||
| + | '''STOWARZYSZENIE ODBUDOWY GOTYCKIEGO KOŚCIOŁA ŚW. JANA W GDAŃSKU (1992–2001)'''. W 1991 [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościół św. Jana]] został przekazany przez wojewodę diecezji gdańskiej, a jej gospodarzem został proboszcz [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], [[BOGDANOWICZ STANISŁAW, proboszcz kościoła NMP | ks. Stanisław Bogdanowicz]]. Z myślą o przyspieszeniu renowacji świątyni w grudniu 1992 powstało Stowarzyszenie, którego statutowym celem, obok odbudowy, było zorganizowanie miedzy innymi Ośrodka Międzynarodowej Kultury Chrześcijańskiej i prowadzenie duszpasterstwa z liturgią w językach obcych (w tym niemieckim i litewskim), organizacja kongresów, ekspozycji muzealnych.<br/><br/> | ||
| + | Pertraktując z rożnymi podmiotami, głównie Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, Stowarzyszenie zdołało uregulować stosunki własności i roszczeń majątkowych, odgruzować świątynię, przygotować niezbędną dokumentację odbudowy i wypracowania programu użytkowego – koncepcji funkcjonalnej zespołu św. Jana. Siedzibą stał się sąsiadujący z kościołem św. Jana Dom Kaszubski [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]], które oddelegowało mgr. inż. Feliksa Borzyszkowskiego do pracy przy odbudowie.<br/><br/> | ||
| + | W wyniku działań Zarządu Stowarzyszenia 19 XI 1994 podpisano porozumienie o współpracy przy odbudowie i organizacji Międzynarodowego Centrum Kulturalno-Kongresowego przez arcybiskupa gdańskiego, miasto Gdańsk, wojewodę gdańskiego i [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY | Nadbałtyckie Centrum Kultury]] (NCK), które 23 II 1995 przejęło rolę gospodarza zespołu. Odtąd Stowarzyszenie wspierało NCK, doprowadzając między innymi do porozumienia między wojewodą gdańskim [[PŁAŻYŃSKI MACIEJ, polityk | Maciejem Płażyńskim]], prezydentem Gdańska [[POSADZKI TOMASZ, prawnik, prezydent Gdańska | Tomaszem Posadzkim]] a ministrem kultury i sztuki, reprezentowanym przez podsekretarza stanu [[POLAK TADEUSZ CZESŁAW, historyk sztuki, konserwator, patron placu | Tadeusza Polaka]], zawartego 14 VI 1995, zawierającego zobowiązanie do finansowego wspierania działalności NCK na rzecz odbudowy konkretnymi kwotami. W finansowaniu odbudowy kościoła duże znaczenie miała też współpraca z Fundacją Współpracy Polsko-Niemieckiej. Upamiętnia to tabliczka umieszczoną w posadzce ambitu kościoła w związku z zakończeniem 5 VIII 2000 prac związanych z układaniem posadzki w prezbiterium i transepcie. Przy stowarzyszeniu powstał też Klub Świętojański, skupiający osobistości z Polski i Niemiec mające za patrona św. Jana.<br/><br/> | ||
| + | W 1997 podczas [[OBCHODY TYSIĄCLECIA GDAŃSKA | obchodów Tysiąclecia Gdańska]] zorganizowano wspólnie z NCK koncert [[SCHOLA CANTORUM GEDANENSIS, chór| Scholi Cantorum Gedanensis]] dla uczestników VI Kongresu Towarzystw Polsko-Niemieckich. 21 V 2001 odbyła się msza w intencji zmarłych gdańszczan oraz członków Stowarzyszenia. Liturgię sprawowali [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | abp. Tadeusz Gocłowski]] i [[NIEDAŁTOWSKI KRZYSZTOF, ksiądz, duszpasterz środowisk twórczych | ks. Krzysztof Niedałtowski]], liturgia Słowa odczytana została w trzech językach: I czytanie - po niemiecku, II czytanie - po kaszubsku, a Ewangelia - po polsku. Odbyła się również uroczystość poświęcenia płyty (wykonanej przy pomocy finansowej Deutsch-Polnische Gesellschaft z Bremy) z tablicą i inskrypcją (projektu [[MACUR KAZIMIERZ, architekt | Kazimierza Macura]]) upamiętniającą miejsce wspólnego pochówku szczątków zmarłych pogrzebanych w kościele. Płytę, wykonaną z czerwono-brunatnego wapienia bolechowickiego, umieszczono nad ossuarium – kryptą za ołtarzem głównym – w której złożono wydobyte w czasie odbudowy prochy gdańszczan. Napis łaciński na płycie głosi: „Gdańsk, w roku 2001/ Ku pamięci wszystkich dobroczyńców/ i parafian kościoła św. Jana,/ a zwłaszcza tych, którzy tutaj/ znaleźli dla siebie miejsce/ wiecznego spoczynku".<br/><br/> | ||
| + | Po nabożeństwie odbyło się walne zebranie stowarzyszenia zamykające jego działalność. Zgromadzone środki przekazano na rzecz [[FUNDACJA „PRO ARTE SACRA” | Fundacji „Pro Arte Sacra”]] i Instytutu Kaszubskiego, który przejął archiwalia stowarzyszenia i zobowiązał się do wydania publikacji: ''Stowarzyszenie Odbudowy Gotyckiego Kościoła św. Jana w Gdańsku (1992−2001)'', opracowanej przez byłego prezesa stowarzyszenia [[BORZYSZKOWSKI JÓZEF, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Józefa Borzyszkowskiego]] (2010). {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:01, 13 paź 2023
STOWARZYSZENIE ODBUDOWY GOTYCKIEGO KOŚCIOŁA ŚW. JANA W GDAŃSKU (1992–2001). W 1991 kościół św. Jana został przekazany przez wojewodę diecezji gdańskiej, a jej gospodarzem został proboszcz kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, ks. Stanisław Bogdanowicz. Z myślą o przyspieszeniu renowacji świątyni w grudniu 1992 powstało Stowarzyszenie, którego statutowym celem, obok odbudowy, było zorganizowanie miedzy innymi Ośrodka Międzynarodowej Kultury Chrześcijańskiej i prowadzenie duszpasterstwa z liturgią w językach obcych (w tym niemieckim i litewskim), organizacja kongresów, ekspozycji muzealnych.
Pertraktując z rożnymi podmiotami, głównie Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, Stowarzyszenie zdołało uregulować stosunki własności i roszczeń majątkowych, odgruzować świątynię, przygotować niezbędną dokumentację odbudowy i wypracowania programu użytkowego – koncepcji funkcjonalnej zespołu św. Jana. Siedzibą stał się sąsiadujący z kościołem św. Jana Dom Kaszubski Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, które oddelegowało mgr. inż. Feliksa Borzyszkowskiego do pracy przy odbudowie.
W wyniku działań Zarządu Stowarzyszenia 19 XI 1994 podpisano porozumienie o współpracy przy odbudowie i organizacji Międzynarodowego Centrum Kulturalno-Kongresowego przez arcybiskupa gdańskiego, miasto Gdańsk, wojewodę gdańskiego i Nadbałtyckie Centrum Kultury (NCK), które 23 II 1995 przejęło rolę gospodarza zespołu. Odtąd Stowarzyszenie wspierało NCK, doprowadzając między innymi do porozumienia między wojewodą gdańskim Maciejem Płażyńskim, prezydentem Gdańska Tomaszem Posadzkim a ministrem kultury i sztuki, reprezentowanym przez podsekretarza stanu Tadeusza Polaka, zawartego 14 VI 1995, zawierającego zobowiązanie do finansowego wspierania działalności NCK na rzecz odbudowy konkretnymi kwotami. W finansowaniu odbudowy kościoła duże znaczenie miała też współpraca z Fundacją Współpracy Polsko-Niemieckiej. Upamiętnia to tabliczka umieszczoną w posadzce ambitu kościoła w związku z zakończeniem 5 VIII 2000 prac związanych z układaniem posadzki w prezbiterium i transepcie. Przy stowarzyszeniu powstał też Klub Świętojański, skupiający osobistości z Polski i Niemiec mające za patrona św. Jana.
W 1997 podczas obchodów Tysiąclecia Gdańska zorganizowano wspólnie z NCK koncert Scholi Cantorum Gedanensis dla uczestników VI Kongresu Towarzystw Polsko-Niemieckich. 21 V 2001 odbyła się msza w intencji zmarłych gdańszczan oraz członków Stowarzyszenia. Liturgię sprawowali abp. Tadeusz Gocłowski i ks. Krzysztof Niedałtowski, liturgia Słowa odczytana została w trzech językach: I czytanie - po niemiecku, II czytanie - po kaszubsku, a Ewangelia - po polsku. Odbyła się również uroczystość poświęcenia płyty (wykonanej przy pomocy finansowej Deutsch-Polnische Gesellschaft z Bremy) z tablicą i inskrypcją (projektu Kazimierza Macura) upamiętniającą miejsce wspólnego pochówku szczątków zmarłych pogrzebanych w kościele. Płytę, wykonaną z czerwono-brunatnego wapienia bolechowickiego, umieszczono nad ossuarium – kryptą za ołtarzem głównym – w której złożono wydobyte w czasie odbudowy prochy gdańszczan. Napis łaciński na płycie głosi: „Gdańsk, w roku 2001/ Ku pamięci wszystkich dobroczyńców/ i parafian kościoła św. Jana,/ a zwłaszcza tych, którzy tutaj/ znaleźli dla siebie miejsce/ wiecznego spoczynku".
Po nabożeństwie odbyło się walne zebranie stowarzyszenia zamykające jego działalność. Zgromadzone środki przekazano na rzecz Fundacji „Pro Arte Sacra” i Instytutu Kaszubskiego, który przejął archiwalia stowarzyszenia i zobowiązał się do wydania publikacji: Stowarzyszenie Odbudowy Gotyckiego Kościoła św. Jana w Gdańsku (1992−2001), opracowanej przez byłego prezesa stowarzyszenia Józefa Borzyszkowskiego (2010).
