MECKELFELD LUKAS, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu {{author: BM}}”) |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | '''LUKAS MECKELFELD''' (około 1385 Gdańsk – 26 VII 1446 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]]. Był synem Johannesa Meckelfelda (około 1355 – po 16 II 1413?), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]], [[RADA MIEJSKA | rajcy]] i [[SĘDZIA | sędziego]] Głównego Miasta. Podobnie jak ojciec należał do grupy kupców szczególnie blisko współpracujących z zakonem krzyżackim. Johann Meckelfeld, razem z [[BEKE GERARD, burmistrz Głównego Miasta Gdańska | Gertem von der Beke]], zasiadał w specjalnej radzie powołanej przez wielkiego mistrza Heinricha von Plauena, której zadaniem była pomoc w uchwalaniu nadzwyczajnych podatków na potrzeby spłat zobowiązań finansowych zakonu wobec Polski po pierwszym pokoju toruńskim (1411). <br/><br/> |
| − | {{author: BM}} | + | Wraz z burmistrzem Gertem von der Beke był współdzierżawcą krzyżackiej mennicy w Gdańsku przy Hundegasse (ul. Ogarna). W związku z obniżeniem przez wielkiego mistrza Michała Küchmeistera wartości nowo wybijanych krzyżackich monet w połowie 1416 doszło w Głównym Mieście do wystąpień ([[BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1416 | bunt mieszczan gdańskich 1416]]). 18 VI 1416 tłum zdemolował między innymi jego dom, w związku z czym musiał szukać schronienia na [[ZAMEK KRZYŻACKI | zamku krzyżackim]]. <br/><br/> |
| + | Po rozprawie z buntującym się mieszczaństwem od 1417 był ławnikiem Głównego Miasta, od 1422 rajcą, w 1424 sędzią, w latach 1433–1446 burmistrzem. Funkcję pierwszego burmistrza sprawował w latach 1435, 1439 i 1443, drugiego – 1434, 1438, 1442 i 1446. Konkretne daty pozostawania na urzędzie trzeciego i czwartego burmistrza nie są możliwe do jednoznacznego ustalenia. <br/><br/> | ||
| + | Wraz burmistrzem [[VORRATH HEINRICH, burmistrz Głównego Miasta Gdańska | Heinrichem Vorrathem]] brał udział w rokowaniach pokojowych między zakonem krzyżackim a Polską, które toczyły się późną jesienią 1435 w Brześciu Kujawskim. Doprowadziły one do zawarcia 31 XII 1435 traktatu pokojowego kończącego kolejną wojnę polsko-krzyżacką. W 2. połowie lat 30. XV wieku i w początkach lat 40. uczestniczył w zjazdach krajowych miast pruskich, głównie w Elblągu i Malborku. W 1440 reprezentował Główne Miasto przy podpisaniu aktu konfederacji stanów pruskich powołujących opozycyjny wobec Krzyżaków Związek Pruski. <br/><br/> | ||
| + | W 1442 doszło na zjeździe w Malborku do spięcia między wielkim mistrzem Konradem von Erlichshausenem a miastem Gdańskiem. Wbrew woli miasta wielki mistrz postanowił przywrócić [[CŁO FUNTOWE | cło funtowe]], pobierane w portach od wwożonych i wywożonych towarów, a zawieszone w 1440 pod naciskiem stanów pruskich. Doszło nawet do tego, że [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] w porozumieniu z pospólstwem zamknęła ruch w porcie, by nie dopuścić do poboru tego cła. 8 IV 1442 na zjeździe miast z wielkim mistrzem w Malborku bronił prawa wpływania statków bez obciążenia cłem. <br/><br/> | ||
| + | Około 1415 ożenił się córką Johanna von der Beke, z którą miał syna. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:52, 22 sty 2023
LUKAS MECKELFELD (około 1385 Gdańsk – 26 VII 1446 Gdańsk), burmistrz Głównego Miasta Gdańska. Był synem Johannesa Meckelfelda (około 1355 – po 16 II 1413?), ławnika, rajcy i sędziego Głównego Miasta. Podobnie jak ojciec należał do grupy kupców szczególnie blisko współpracujących z zakonem krzyżackim. Johann Meckelfeld, razem z Gertem von der Beke, zasiadał w specjalnej radzie powołanej przez wielkiego mistrza Heinricha von Plauena, której zadaniem była pomoc w uchwalaniu nadzwyczajnych podatków na potrzeby spłat zobowiązań finansowych zakonu wobec Polski po pierwszym pokoju toruńskim (1411).
Wraz z burmistrzem Gertem von der Beke był współdzierżawcą krzyżackiej mennicy w Gdańsku przy Hundegasse (ul. Ogarna). W związku z obniżeniem przez wielkiego mistrza Michała Küchmeistera wartości nowo wybijanych krzyżackich monet w połowie 1416 doszło w Głównym Mieście do wystąpień ( bunt mieszczan gdańskich 1416). 18 VI 1416 tłum zdemolował między innymi jego dom, w związku z czym musiał szukać schronienia na zamku krzyżackim.
Po rozprawie z buntującym się mieszczaństwem od 1417 był ławnikiem Głównego Miasta, od 1422 rajcą, w 1424 sędzią, w latach 1433–1446 burmistrzem. Funkcję pierwszego burmistrza sprawował w latach 1435, 1439 i 1443, drugiego – 1434, 1438, 1442 i 1446. Konkretne daty pozostawania na urzędzie trzeciego i czwartego burmistrza nie są możliwe do jednoznacznego ustalenia.
Wraz burmistrzem Heinrichem Vorrathem brał udział w rokowaniach pokojowych między zakonem krzyżackim a Polską, które toczyły się późną jesienią 1435 w Brześciu Kujawskim. Doprowadziły one do zawarcia 31 XII 1435 traktatu pokojowego kończącego kolejną wojnę polsko-krzyżacką. W 2. połowie lat 30. XV wieku i w początkach lat 40. uczestniczył w zjazdach krajowych miast pruskich, głównie w Elblągu i Malborku. W 1440 reprezentował Główne Miasto przy podpisaniu aktu konfederacji stanów pruskich powołujących opozycyjny wobec Krzyżaków Związek Pruski.
W 1442 doszło na zjeździe w Malborku do spięcia między wielkim mistrzem Konradem von Erlichshausenem a miastem Gdańskiem. Wbrew woli miasta wielki mistrz postanowił przywrócić cło funtowe, pobierane w portach od wwożonych i wywożonych towarów, a zawieszone w 1440 pod naciskiem stanów pruskich. Doszło nawet do tego, że Rada Miejska w porozumieniu z pospólstwem zamknęła ruch w porcie, by nie dopuścić do poboru tego cła. 8 IV 1442 na zjeździe miast z wielkim mistrzem w Malborku bronił prawa wpływania statków bez obciążenia cłem.
Około 1415 ożenił się córką Johanna von der Beke, z którą miał syna.
