STECEWICZ MIROSŁAW, poeta, prozaik, dziennikarz
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''MIROSŁAW STECEWICZ''' ( | + | '''MIROSŁAW STECEWICZ''' (26 III 1930 Warszawa – 21 XII 2017 Sopot), poeta, prozaik, dziennikarz, tłumacz. W czasie II wojny światowej z rodzicami na zesłaniu w ZSRR. Po wojnie w Zgorzelcu, gdzie w 1949 zdał maturę. Od tego samego roku w Gdańsku, studiował na Wydziale Mechanicznym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. Studiów nie ukończył.<br/><br/> |
| + | Debiutował w 1956 cyklem ''Androszki'' na łamach dwutygodnika [[KONTRASTY | „Kontrasty”]]. Jego debiutem książkowym był tom poezji ''Blaszane liście'' (1959). W latach 1957–1960 należał do gdańskiej grupy literackiej i artystycznej [[SZKOŁA GRAFOMANÓW | Szkoła Grafomanów]], od roku 1959 do [[GDAŃSKA GRUPA MŁODYCH |Gdańskiej Grupy Młodych]]. W 1975 założył Teatrzyk Piosenek Prapremierowych „Czarny Koń”, w 1979 stworzył Domową Galerię Interpretacji, w której prezentował obrazy z poetycką interpretacją.<br/><br/> | ||
| + | Autor blisko 20 tomów wierszy, cyklu książek dla dzieci ''Bajki malarskie'', dwóch scenariuszy widowisk telewizyjnych oraz słuchowisk radiowych. Wiersze i opowiadania zamieszczał między innymi w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]], [[POMORZE, dodatek literacki | „Pomorzu”]], [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosie Wybrzeża”]], [[LITERY, pismo | „Literach”]], [[AUTOGRAF, pismo | „Autografie”]]. Publikował felietony na łamach: „Dziennika Bałtyckiego”, [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]] i [[GAZETA GDAŃSKA (II) | „Gazety Gdańskiej”]]. W latach 1970–1984 dziennikarz w [[GŁOS STOCZNIOWCA, pismo | „Głosie Stoczniowca”]]. Jego tłumaczenia wierszy z języka rosyjskiego ukazywały się na łamach czasopisma „Litery”. {{author: AF}} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:24, 22 paź 2023
MIROSŁAW STECEWICZ (26 III 1930 Warszawa – 21 XII 2017 Sopot), poeta, prozaik, dziennikarz, tłumacz. W czasie II wojny światowej z rodzicami na zesłaniu w ZSRR. Po wojnie w Zgorzelcu, gdzie w 1949 zdał maturę. Od tego samego roku w Gdańsku, studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. Studiów nie ukończył.
Debiutował w 1956 cyklem Androszki na łamach dwutygodnika „Kontrasty”. Jego debiutem książkowym był tom poezji Blaszane liście (1959). W latach 1957–1960 należał do gdańskiej grupy literackiej i artystycznej Szkoła Grafomanów, od roku 1959 do Gdańskiej Grupy Młodych. W 1975 założył Teatrzyk Piosenek Prapremierowych „Czarny Koń”, w 1979 stworzył Domową Galerię Interpretacji, w której prezentował obrazy z poetycką interpretacją.
Autor blisko 20 tomów wierszy, cyklu książek dla dzieci Bajki malarskie, dwóch scenariuszy widowisk telewizyjnych oraz słuchowisk radiowych. Wiersze i opowiadania zamieszczał między innymi w „Dzienniku Bałtyckim”, „Pomorzu”, „Głosie Wybrzeża”, „Literach”, „Autografie”. Publikował felietony na łamach: „Dziennika Bałtyckiego”, „Wieczoru Wybrzeża” i „Gazety Gdańskiej”. W latach 1970–1984 dziennikarz w „Głosie Stoczniowca”. Jego tłumaczenia wierszy z języka rosyjskiego ukazywały się na łamach czasopisma „Litery”.
