WERYFIKACJA DZIENNIKARZY

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m (sprostowanie nadesłane przez bohatera hasła [e-mail 19-04-2013, zweryfikowane przez BŚ, 13-05-2013])
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
−
'''WERYFIKACJA DZIENNIKARZY.''' Po ogłoszeniu q stanu wojennego 13 XII 1981, władze wojsk. i polit. PRL rozpoczęły w styczniu 1982 weryfikację pracowników mediów pod względem lojalności wobec władz partyjno-rządowych, popularnie zwaną „czystką”. Represje likwidowały odradzający się pluralizm mediów, zapoczątkowany pokojową rewolucją Solidarności. Miały umożliwić zbudowanie jednolitego frontu propagandy, wspierającego stan wojenny i atakującego Solidarność oraz wszystkich przeciwników wojsk. dyktatury. Skala prześladowań, jakie spadły na dziennikarzy, była największa tam, gdzie przemiany po sierpniu 1980 zaszły najdalej. Do takich miejsc zaliczał się Gd. W całym kraju przeprowadzono 10 tys. rozmów weryfikacyjnych, ich negatywne skutki dotknęły (średnio) 10% środowiska dziennikarskiego, natomiast w Gd. jedną trzecią. Usunięto z zawodu, zdegradowano i objęto różnymi zakazami 79 osób, w tym: 17 z tygodnika q „Czas”; 15 z Gd. Ośrodka Telewizyjnego (5 z obsługi tech.; q Telewizja Polska Gd.); 15 z tygodnika q „Samorządność”; 12 z q „Głosu Wybrzeża”; 7 z q „Wieczoru Wybrzeża”; 5 z Rozgłośni Gd. PR (q Radio Gd.); 3 z q „Dziennika Bałtyckiego”; 2 z „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” (oddział gd.); 1 z „Głosu Stoczniowca”; 1 ze „Słowa Powszechnego” (oddział gd.); 1 z „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego” (oddział gd.). Czterech dziennikarzy zostało internowanych (q Andrzej Drzycimski, q Grzegorz Fortuna, q Adam Kinaszewski, Adam Żytkowiak Polskie Radio Gd.), a 2 (q Marian Terlecki, Mariusz Wilk) ścigano listami gończymi. Represyjny charakter weryfikacji w Gd. przypieczętowała likwidacja najbardziej niepokornych wobec władzy tytułów prasowych: „Czasu” i „Samorządności”, co spowodowało utratę miejsc pracy przez 61 osób. Czystki w mediach trwały do poł. 1982. Dotknęły w Polsce ponad tysiąc dziennikarzy. Rozwiązano 21 redakcji. Zlikwidowano też Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, które 1980–81 dążyło do poszerzenia granic wolności słowa oraz zmiany modelu środków przekazu, narzuconego przez komunizm. {{author: ALB}}
+
[[File: Marzena__Burczycka.jpg |thumb| Barbara Burczycka-Woźniak, publicystka w dziale kulturalnym tygodnika „Czas” (1975–1981), w stanie wojennym pozbawiona prawa wykonywania zawodu]]
−
{|  
+
'''WERYFIKACJA DZIENNIKARZY.''' Po ogłoszeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] 13 XII 1981, władze wojskowe i polityczne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej rozpoczęły w styczniu 1982 weryfikację pracowników mediów pod względem lojalności wobec władz partyjno-rządowych, popularnie zwaną „czystką”. Represje likwidowały odradzający się pluralizm mediów, zapoczątkowany działaniem [[NIEZALEŻNY SAMORZĄDNY ZWIĄZEK ZAWODOWY „SOLIDARNOŚĆ” REGION GDAŃSKI | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]]. Miały umożliwić zbudowanie jednolitego frontu propagandy, wspierającego stan wojenny i atakującego Solidarność oraz wszystkich przeciwników wojskowej dyktatury. Skala prześladowań, jakie spadły na dziennikarzy, była największa tam, gdzie przemiany po sierpniu 1980 zaszły najdalej. Do takich miejsc zaliczał się Gdańsk.<br/><br/>
−
! ead |  
+
W całym kraju przeprowadzono około 10 000 rozmów weryfikacyjnych, ich negatywne skutki dotknęły (średnio) 10% środowiska dziennikarskiego, natomiast w Gdańsku jedną trzecią. Usunięto z zawodu, zdegradowano i objęto różnymi zakazami 79 osób, w tym: 17 z tygodnika [[CZAS. Tygodnik Społeczny | „Czas”]]; 15 z [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizji Polskiej Gdańsk]]
 +
(pięciu z obsługi technicznej); 15 z tygodnika [[SAMORZĄDNOŚĆ | „Samorządność”]]; 12 z [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]]; siedmiu z [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]]; pięciu z [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]]; trzech z [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]; dwóch z „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” (oddział gdański); jednego z „Głosu Stoczniowca”; jednego ze „Słowa Powszechnego” (oddział gdański); jednego z „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego” (oddział gdański). Czterech dziennikarzy zostało internowanych ([[DRZYCIMSKI ANDRZEJ, dziennikarz, działacz opozycji demokratycznej | Andrzej Drzycimski]], [[FORTUNA GRZEGORZ, redaktor, wydawca | Grzegorz Fortuna]], [[KINASZEWSKI ADAM, dziennikarz | Adam Kinaszewski]], Adam Żytkowiak Polskie Radio Gdańsk), a dwóch ([[TERLECKI MARIAN, reżyser, producent filmowy | Marian Terlecki]], [[WILK MARIUSZ, dziennikarz, pisarz, działacz opozycji demokratycznej | Mariusz Wilk]]) ścigano listami gończymi. <br/><br/>
 +
Represyjny charakter weryfikacji w Gdańsku przypieczętowała likwidacja najbardziej niepokornych wobec władzy tytułów prasowych: „Czasu” i „Samorządności”, co spowodowało utratę miejsc pracy przez 61 osób. Czystki w mediach trwały do połowy 1982. Dotknęły w Polsce ponad tysiąc dziennikarzy. Rozwiązano 21 redakcji. Zlikwidowano też Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, które w latach 1980–1981 dążyło do poszerzenia granic wolności słowa oraz zmiany modelu środków przekazu, narzuconego przez komunizm. {{author: ALB}} <br/><br/>
 +
{| class="tableGda"
 +
|-
 +
|+ Dziennikarze i zajmujący się dziennikarstwem internowani w czasie stanu wojennego z regionu gdańskiego w obozie w Strzebielinku <br /> (13 XII 1981 – 23 XII 1982)
 
|-  
 
|-  
−
| Dziennikarze i zajmujący się dziennikarstwem internowani w czasie stanu wojennego z regionu gdańskiego w obozie w Strzebielinku (13 XII 1981 – 23 XII 1982)
+
! colspan="2" | Dziennikarze zawodowi
 
|-  
 
|-  
−
| class="czerwone-tytu-y" colspan="2" | Dziennikarze zawodowi
 
 
|-  
 
|-  
−
| q Andrzej Drzycimski  
+
| [[DRZYCIMSKI ANDRZEJ, dziennikarz, działacz opozycji demokratycznej | Andrzej Drzycimski]]
−
| redaktor Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego (WTK)
+
| redaktor „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego”
 
|-  
 
|-  
−
| q Adam Kinaszewski  
+
| [[KINASZEWSKI ADAM, dziennikarz| Adam Kinaszewski]]
 
| TVP Gdańsk
 
| TVP Gdańsk
 
|-  
 
|-  
Linia 17: Linia 21:
 
| Polskie Radio Gdańsk
 
| Polskie Radio Gdańsk
 
|-  
 
|-  
−
| class="czerwone-tytu-y" colspan="2" | Dziennikarze prasy informacyjnej Solidarności
+
! colspan="2" | Dziennikarze prasy informacyjnej Solidarności
 
|-  
 
|-  
−
| q Grzegorz Fortuna  
+
| [[FORTUNA GRZEGORZ, redaktor, wydawca | Grzegorz Fortuna]]
 
| „Samorządność”
 
| „Samorządność”
 
|-  
 
|-  
 
| Ryszard Grabowski  
 
| Ryszard Grabowski  
−
| Biuro Informacji Prasowej Solidarności (BIPS)
+
| [[BIURO INFORMACJI PRASOWEJ NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” | Biuro Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”]] (BIPS)
 
|-  
 
|-  
−
| Andrzej Zarębski  
+
| [[ZARĘBSKI ANDRZEJ, działacz opozycji demokratycznej, menedżer| Andrzej Zarębski]]
−
| szef serwisu informacyjnego Komisji Krajowej BIPS
+
| szef serwisu [[BIURO INFORMACJI PRASOWEJ NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” | Biura Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”]] BIPS
 
|-  
 
|-  
−
| q Krzysztof Wyszkowski  
+
| [[WYSZKOWSKI KRZYSZTOF, działacz opozycji demokratycznej | Krzysztof Wyszkowski]]
 
| sekretarz redakcji „Tygodnika Solidarność”
 
| sekretarz redakcji „Tygodnika Solidarność”
 
|-  
 
|-  
 
| Wiesław Główczyński  
 
| Wiesław Główczyński  
−
| pracownik q UG, redaktor Biuletynu Informacyjnego „Spojrzenia”  
+
| pracownik [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | UG]], redaktor Biuletynu Informacyjnego „Spojrzenia”  
 
|-  
 
|-  
 
| Tadeusz Urbaniak  
 
| Tadeusz Urbaniak  
Linia 38: Linia 42:
 
|-  
 
|-  
 
| Joanna Wojciechowicz  
 
| Joanna Wojciechowicz  
−
| BIPS, zwolniona w lipcu 1982 w innym obozie
+
| BIPS, zwolniona w lipcu 1982 roku w innym obozie
−
|}{{author:ALB}} [[Category: Encyklopedia]]
+
|-
 +
| class="authorEgTab" | {{author: ALB}}
 +
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]

Aktualna wersja na dzień 09:58, 7 sty 2023

Barbara Burczycka-Woźniak, publicystka w dziale kulturalnym tygodnika „Czas” (1975–1981), w stanie wojennym pozbawiona prawa wykonywania zawodu

WERYFIKACJA DZIENNIKARZY. Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 XII 1981, władze wojskowe i polityczne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej rozpoczęły w styczniu 1982 weryfikację pracowników mediów pod względem lojalności wobec władz partyjno-rządowych, popularnie zwaną „czystką”. Represje likwidowały odradzający się pluralizm mediów, zapoczątkowany działaniem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Miały umożliwić zbudowanie jednolitego frontu propagandy, wspierającego stan wojenny i atakującego Solidarność oraz wszystkich przeciwników wojskowej dyktatury. Skala prześladowań, jakie spadły na dziennikarzy, była największa tam, gdzie przemiany po sierpniu 1980 zaszły najdalej. Do takich miejsc zaliczał się Gdańsk.

W całym kraju przeprowadzono około 10 000 rozmów weryfikacyjnych, ich negatywne skutki dotknęły (średnio) 10% środowiska dziennikarskiego, natomiast w Gdańsku jedną trzecią. Usunięto z zawodu, zdegradowano i objęto różnymi zakazami 79 osób, w tym: 17 z tygodnika „Czas”; 15 z Telewizji Polskiej Gdańsk (pięciu z obsługi technicznej); 15 z tygodnika „Samorządność”; 12 z „Głosu Wybrzeża”; siedmiu z „Wieczoru Wybrzeża”; pięciu z Radia Gdańsk; trzech z „Dziennika Bałtyckiego”; dwóch z „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” (oddział gdański); jednego z „Głosu Stoczniowca”; jednego ze „Słowa Powszechnego” (oddział gdański); jednego z „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego” (oddział gdański). Czterech dziennikarzy zostało internowanych ( Andrzej Drzycimski, Grzegorz Fortuna, Adam Kinaszewski, Adam Żytkowiak Polskie Radio Gdańsk), a dwóch ( Marian Terlecki, Mariusz Wilk) ścigano listami gończymi.

Represyjny charakter weryfikacji w Gdańsku przypieczętowała likwidacja najbardziej niepokornych wobec władzy tytułów prasowych: „Czasu” i „Samorządności”, co spowodowało utratę miejsc pracy przez 61 osób. Czystki w mediach trwały do połowy 1982. Dotknęły w Polsce ponad tysiąc dziennikarzy. Rozwiązano 21 redakcji. Zlikwidowano też Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, które w latach 1980–1981 dążyło do poszerzenia granic wolności słowa oraz zmiany modelu środków przekazu, narzuconego przez komunizm. ALB

Dziennikarze i zajmujący się dziennikarstwem internowani w czasie stanu wojennego z regionu gdańskiego w obozie w Strzebielinku
(13 XII 1981 – 23 XII 1982)
Dziennikarze zawodowi
Andrzej Drzycimski redaktor „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego”
Adam Kinaszewski TVP Gdańsk
Adam Żytkowiak Polskie Radio Gdańsk
Dziennikarze prasy informacyjnej Solidarności
Grzegorz Fortuna „Samorządność”
Ryszard Grabowski Biuro Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność” (BIPS)
Andrzej Zarębski szef serwisu Biura Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność” BIPS
Krzysztof Wyszkowski sekretarz redakcji „Tygodnika Solidarność”
Wiesław Główczyński pracownik UG, redaktor Biuletynu Informacyjnego „Spojrzenia”
Tadeusz Urbaniak redaktor „Węzła” (Zarząd Portu Gdynia)
Joanna Wojciechowicz BIPS, zwolniona w lipcu 1982 roku w innym obozie
ALB
Źródło „https://gdansk.gedanopedia.pl/index.php?title=WERYFIKACJA_DZIENNIKARZY&oldid=116389”
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania