SIÓDMY DWÓR
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:2_Siódmy_Dwór.jpg|thumb|Przebieg granicy dzielnicy Siódmy (VII) Dwór według statutu dzielnicy z 2014]] | [[File:2_Siódmy_Dwór.jpg|thumb|Przebieg granicy dzielnicy Siódmy (VII) Dwór według statutu dzielnicy z 2014]] | ||
[[File: Szkoła_Wojsk_Lądowych.jpg |thumb| Model niezrealizowanej budowy Szkoły Wojsk Lądowych (Heereskriegsschule)]] | [[File: Szkoła_Wojsk_Lądowych.jpg |thumb| Model niezrealizowanej budowy Szkoły Wojsk Lądowych (Heereskriegsschule)]] | ||
| + | [[File: Kamień_węgielny_Osiedla_Młodych.jpg |thumb| Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdańsku [[SZMIDT STANISŁAW, przewodniczący Prezydium MRN | Stanisław Szmidt]] przed wmurowaniem kamienia węgielnego pod Osiedle Młodych, 21 III 1959]] | ||
[[File:SIÓDMY_DWÓR.jpg|thumb|Osiedle Młodych, koniec lat 60. XX wieku]] | [[File:SIÓDMY_DWÓR.jpg|thumb|Osiedle Młodych, koniec lat 60. XX wieku]] | ||
'''SIÓDMY DWÓR''' (VII Dwór), dzielnica Gdańska ([[ADMINISTRACYJNY PODZIAŁ I TERYTORIALNY ROZWÓJ GDAŃSKA | administracyjny podział]]). Według statutu z 2014 granicę dzielnicy „stanowią tory tramwajowe w ul. Wita Stwosza od nasypu ... linii kolejowej ([[POMORSKA KOLEJ METROPOLITALNA| Pomorskiej Kolei Metropolitalnej]]) do ul. Macierzy Szkolnej. Ulicą tą biegnie na wschód do lasu i lasem na południowy wschód do Lipnickiej Drogi, następnie skręca w kierunku wschodnim do ul. Góralskiej i wzdłuż południowej krawędzi ogródków działkowych „Niedźwiednik” do nasypu ... linii kolejowej i tym nasypem na północ do linii tramwajowej”.<br/><br/> | '''SIÓDMY DWÓR''' (VII Dwór), dzielnica Gdańska ([[ADMINISTRACYJNY PODZIAŁ I TERYTORIALNY ROZWÓJ GDAŃSKA | administracyjny podział]]). Według statutu z 2014 granicę dzielnicy „stanowią tory tramwajowe w ul. Wita Stwosza od nasypu ... linii kolejowej ([[POMORSKA KOLEJ METROPOLITALNA| Pomorskiej Kolei Metropolitalnej]]) do ul. Macierzy Szkolnej. Ulicą tą biegnie na wschód do lasu i lasem na południowy wschód do Lipnickiej Drogi, następnie skręca w kierunku wschodnim do ul. Góralskiej i wzdłuż południowej krawędzi ogródków działkowych „Niedźwiednik” do nasypu ... linii kolejowej i tym nasypem na północ do linii tramwajowej”.<br/><br/> | ||
| − | Powstał na gruntach należących do [[OPACTWO CYSTERSÓW W OLIWIE | opactwa cystersów w Oliwie]], wydzierżawianych patrycjuszom gdańskim i szlachcie. Nazwa nawiązuje do Dworu VII ([[DWORY OLIWSKIE | dwory oliwskie]]), wzmiankowanego po raz pierwszy w 1632 roku, należącego między innym do Izaaka Clemena (stąd zwany Clemenshof). Budynek dworu, pochodzący zapewne z XVIII wieku, rozebrany został w 1945. W 1931 roku oddano do użytku przy Pelonker Straße (ul. Polanki 117) [[SANATORIUM | sanatorium]], Dom Towarzystwa Ubezpieczeniowego Urzędników, obecnie na terenie [[SZPITAL MARYNARKI WOJENNEJ | Szpitala Marynarki Wojennej]]. Od jesieni 1939 (od lutego 1940 z aprobatą Adolfa Hitlera) planowano wybudowanie na okolicznych wzgórzach wielkiego kompleksu Szkoły Wojsk Lądowych (Heereskriegsschule), do czego nie doszło z odczuwalnego podczas wojny braku materiałów budowlanych. Dla obsługi planowanej inwestycji w 1940, w rejonie obecnych ulic Norblina, Orłowskiego i Rodakowskiego, powstała filia obozu jenieckiego z Wielbarka pod Malborkiem, początkowo głównie dla jeńców belgijskich i francuskich, od 1941 dla jeńców radzieckich ([[OBOZY JENIECKIE W GDAŃSKU | obozy jenieckie w Gdańsku]]).<br/><br/> | + | Powstał na gruntach należących do [[OPACTWO CYSTERSÓW W OLIWIE | opactwa cystersów w Oliwie]], wydzierżawianych patrycjuszom gdańskim i szlachcie. Nazwa nawiązuje do Dworu VII ([[DWORY OLIWSKIE | dwory oliwskie]]), wzmiankowanego po raz pierwszy w 1632 roku, należącego między innym do Izaaka Clemena (stąd zwany Clemenshof). Budynek dworu, pochodzący zapewne z XVIII wieku, rozebrany został w 1945. W 1931 roku oddano do użytku przy Pelonker Straße (ul. Polanki 117) [[SANATORIUM (Dwór V) | sanatorium]], Dom Towarzystwa Ubezpieczeniowego Urzędników, obecnie na terenie [[SZPITAL MARYNARKI WOJENNEJ | Szpitala Marynarki Wojennej]]. Od jesieni 1939 (od lutego 1940 z aprobatą Adolfa Hitlera) planowano wybudowanie na okolicznych wzgórzach wielkiego kompleksu Szkoły Wojsk Lądowych (Heereskriegsschule), do czego nie doszło z odczuwalnego podczas wojny braku materiałów budowlanych. Dla obsługi planowanej inwestycji w 1940, w rejonie obecnych ulic Norblina, Orłowskiego i Rodakowskiego, powstała filia obozu jenieckiego z Wielbarka pod Malborkiem, początkowo głównie dla jeńców belgijskich i francuskich, od 1941 dla jeńców radzieckich ([[OBOZY JENIECKIE W GDAŃSKU | obozy jenieckie w Gdańsku]]).<br/><br/> |
W połowie lat 50. XX wieku przy ul. Abrahama powstało osiedle domków jednorodzinnych dla pracowników [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), zaprojektowane przez architektów Henryka Kleszczewskiego, Stefana Phillipa, Jerzego Piasecznego, Halinę Witanis i Zbigniewa Żuławskiego, 21 III 1959, w części należącej do osiedla PG, w rejonie ul. Rodakowskiego przewodniczący Prezydium [[RADA MIEJSKA | Miejskiej Rady Narodowej]] [[SZMIDT STANISŁAW, przewodniczący Prezydium MRN | Stanisław Szmidt]] wmurował kamień węgielny (akt erekcyjny odczytał Karol Sobiecki) pod pierwszy dziewięciokondygnacyjny budynek osiedla (oddany w 1960). Osiedle (zakładane na siedmiu hektarach), planowano pierwotnie nazwać Osiedlem Młodych Związku Młodzieży Socjalistycznej (ZMS), w 1963 (po wybudowaniu pięciu kolejnych wieżowców przy ul. Michałowskiego) nazwano Osiedlem Młodych, od 12 VI 1967 z dodatkiem „im. Janka Krasickiego” (którego pomnik (popiersie) ustawiono przy ul. Chełmońskiego, naprzeciw ul. VII Dwór). Nazwa Osiedle Młodych nawiązywała do inicjatywy gdańskiego Miejskiego Komitetu ZMS utworzenia młodzieżowej brygady budowlanej, której członkowie pracowali początkowo jako robotnicy niewykwalifikowani, zdobywali podczas pracy zawód budowlańca i mieli skrócony czas oczekiwania na własne mieszkanie. Projektantem osiedla (i pierwszym prezesem Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Młodych”) był Jerzy Figura. Pierwotnie planowano wybudowanie trzech punktowców i jednego dużego bloku na 1500 mieszkań. Z uwagi na dużą liczbę zgłoszeń inwestor (Spółdzielnia Osiedle Młodych) podjął decyzję o budowie 9 punktowców, mimo sprzeciwu autorów osiedla jednorodzinnego. W początkach 1963 w 1615 izbach mieszkały już 2224 osoby, osiedle dysponowało sklepem spożywczym, w 1968 było już 3664 mieszkańców zajmujących 1118 mieszkań.<br/><br/> | W połowie lat 50. XX wieku przy ul. Abrahama powstało osiedle domków jednorodzinnych dla pracowników [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), zaprojektowane przez architektów Henryka Kleszczewskiego, Stefana Phillipa, Jerzego Piasecznego, Halinę Witanis i Zbigniewa Żuławskiego, 21 III 1959, w części należącej do osiedla PG, w rejonie ul. Rodakowskiego przewodniczący Prezydium [[RADA MIEJSKA | Miejskiej Rady Narodowej]] [[SZMIDT STANISŁAW, przewodniczący Prezydium MRN | Stanisław Szmidt]] wmurował kamień węgielny (akt erekcyjny odczytał Karol Sobiecki) pod pierwszy dziewięciokondygnacyjny budynek osiedla (oddany w 1960). Osiedle (zakładane na siedmiu hektarach), planowano pierwotnie nazwać Osiedlem Młodych Związku Młodzieży Socjalistycznej (ZMS), w 1963 (po wybudowaniu pięciu kolejnych wieżowców przy ul. Michałowskiego) nazwano Osiedlem Młodych, od 12 VI 1967 z dodatkiem „im. Janka Krasickiego” (którego pomnik (popiersie) ustawiono przy ul. Chełmońskiego, naprzeciw ul. VII Dwór). Nazwa Osiedle Młodych nawiązywała do inicjatywy gdańskiego Miejskiego Komitetu ZMS utworzenia młodzieżowej brygady budowlanej, której członkowie pracowali początkowo jako robotnicy niewykwalifikowani, zdobywali podczas pracy zawód budowlańca i mieli skrócony czas oczekiwania na własne mieszkanie. Projektantem osiedla (i pierwszym prezesem Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Młodych”) był Jerzy Figura. Pierwotnie planowano wybudowanie trzech punktowców i jednego dużego bloku na 1500 mieszkań. Z uwagi na dużą liczbę zgłoszeń inwestor (Spółdzielnia Osiedle Młodych) podjął decyzję o budowie 9 punktowców, mimo sprzeciwu autorów osiedla jednorodzinnego. W początkach 1963 w 1615 izbach mieszkały już 2224 osoby, osiedle dysponowało sklepem spożywczym, w 1968 było już 3664 mieszkańców zajmujących 1118 mieszkań.<br/><br/> | ||
1 IX 1965 oddano do użytku budynek Szkoły Podstawowej nr 70 przy ul. VII Dwór 7 (od 12 VI 1967 imienia Janka Krasickiego, odsłonięcia stosownej tablicy dokonał brat patrona, Jerzy). 10 IV 1973 w pomieszczeniach piwnicznych szkoły otwarto ośrodek szermierczy dla młodzieży i zawodników AZS Gdańsk. W 1967 oddano do użytku przedszkole. 11 VI 1968 otwarto restaurację/kawiarnię „Kasztel” przy ul. Rodakowskiego (nazwę wybrano w otwartym konkursie, wybrano propozycję mieszkanki osiedla, Dąbrówki Figiel), w grudniu 1968 pawilon z SAM-em, Praktyczną Panią, sklepem mięsnym, rybnym, artykułów gospodarstwa domowego, kawiarnią.<br/><br/> | 1 IX 1965 oddano do użytku budynek Szkoły Podstawowej nr 70 przy ul. VII Dwór 7 (od 12 VI 1967 imienia Janka Krasickiego, odsłonięcia stosownej tablicy dokonał brat patrona, Jerzy). 10 IV 1973 w pomieszczeniach piwnicznych szkoły otwarto ośrodek szermierczy dla młodzieży i zawodników AZS Gdańsk. W 1967 oddano do użytku przedszkole. 11 VI 1968 otwarto restaurację/kawiarnię „Kasztel” przy ul. Rodakowskiego (nazwę wybrano w otwartym konkursie, wybrano propozycję mieszkanki osiedla, Dąbrówki Figiel), w grudniu 1968 pawilon z SAM-em, Praktyczną Panią, sklepem mięsnym, rybnym, artykułów gospodarstwa domowego, kawiarnią.<br/><br/> | ||
| Linia 30: | Linia 31: | ||
| | | | ||
|- | |- | ||
| − | | [[BUKOWSKI BRONISŁAW, profesor Politechniki Gdańskiej | Bronisława Bukowskiego]] | + | | [[BUKOWSKI BRONISŁAW, profesor Politechniki Gdańskiej, patron ulicy | Bronisława Bukowskiego]] |
| | | | ||
| od 4 VII 1978 | | od 4 VII 1978 | ||
| Linia 63: | Linia 64: | ||
| | | | ||
| style="vertical-align:top" | od 18 XI 1959 | | style="vertical-align:top" | od 18 XI 1959 | ||
| − | | style="vertical-align:top" | upamiętnia artystę i profesora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, malarza wnętrz | + | | style="vertical-align:top" | upamiętnia artystę i profesora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie (1833–1879), malarza wnętrz [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA| Ratusza Głównego Miasta]] Gdańska, w których zginął śmiercią samobójczą 29 VIII 1879, skacząc z okna drugiego piętra na wewnętrzny dziedziniec (zob. [[RÖHR JOHANN, kupiec, polski konspirator | Johann Röhr]]) |
| + | |||
|- | |- | ||
| Krasnoludków | | Krasnoludków | ||
Aktualna wersja na dzień 17:58, 21 sie 2024
SIÓDMY DWÓR (VII Dwór), dzielnica Gdańska ( administracyjny podział). Według statutu z 2014 granicę dzielnicy „stanowią tory tramwajowe w ul. Wita Stwosza od nasypu ... linii kolejowej ( Pomorskiej Kolei Metropolitalnej) do ul. Macierzy Szkolnej. Ulicą tą biegnie na wschód do lasu i lasem na południowy wschód do Lipnickiej Drogi, następnie skręca w kierunku wschodnim do ul. Góralskiej i wzdłuż południowej krawędzi ogródków działkowych „Niedźwiednik” do nasypu ... linii kolejowej i tym nasypem na północ do linii tramwajowej”.
Powstał na gruntach należących do opactwa cystersów w Oliwie, wydzierżawianych patrycjuszom gdańskim i szlachcie. Nazwa nawiązuje do Dworu VII ( dwory oliwskie), wzmiankowanego po raz pierwszy w 1632 roku, należącego między innym do Izaaka Clemena (stąd zwany Clemenshof). Budynek dworu, pochodzący zapewne z XVIII wieku, rozebrany został w 1945. W 1931 roku oddano do użytku przy Pelonker Straße (ul. Polanki 117) sanatorium, Dom Towarzystwa Ubezpieczeniowego Urzędników, obecnie na terenie Szpitala Marynarki Wojennej. Od jesieni 1939 (od lutego 1940 z aprobatą Adolfa Hitlera) planowano wybudowanie na okolicznych wzgórzach wielkiego kompleksu Szkoły Wojsk Lądowych (Heereskriegsschule), do czego nie doszło z odczuwalnego podczas wojny braku materiałów budowlanych. Dla obsługi planowanej inwestycji w 1940, w rejonie obecnych ulic Norblina, Orłowskiego i Rodakowskiego, powstała filia obozu jenieckiego z Wielbarka pod Malborkiem, początkowo głównie dla jeńców belgijskich i francuskich, od 1941 dla jeńców radzieckich ( obozy jenieckie w Gdańsku).
W połowie lat 50. XX wieku przy ul. Abrahama powstało osiedle domków jednorodzinnych dla pracowników Politechniki Gdańskiej (PG), zaprojektowane przez architektów Henryka Kleszczewskiego, Stefana Phillipa, Jerzego Piasecznego, Halinę Witanis i Zbigniewa Żuławskiego, 21 III 1959, w części należącej do osiedla PG, w rejonie ul. Rodakowskiego przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej Stanisław Szmidt wmurował kamień węgielny (akt erekcyjny odczytał Karol Sobiecki) pod pierwszy dziewięciokondygnacyjny budynek osiedla (oddany w 1960). Osiedle (zakładane na siedmiu hektarach), planowano pierwotnie nazwać Osiedlem Młodych Związku Młodzieży Socjalistycznej (ZMS), w 1963 (po wybudowaniu pięciu kolejnych wieżowców przy ul. Michałowskiego) nazwano Osiedlem Młodych, od 12 VI 1967 z dodatkiem „im. Janka Krasickiego” (którego pomnik (popiersie) ustawiono przy ul. Chełmońskiego, naprzeciw ul. VII Dwór). Nazwa Osiedle Młodych nawiązywała do inicjatywy gdańskiego Miejskiego Komitetu ZMS utworzenia młodzieżowej brygady budowlanej, której członkowie pracowali początkowo jako robotnicy niewykwalifikowani, zdobywali podczas pracy zawód budowlańca i mieli skrócony czas oczekiwania na własne mieszkanie. Projektantem osiedla (i pierwszym prezesem Spółdzielni Mieszkaniowej „Osiedle Młodych”) był Jerzy Figura. Pierwotnie planowano wybudowanie trzech punktowców i jednego dużego bloku na 1500 mieszkań. Z uwagi na dużą liczbę zgłoszeń inwestor (Spółdzielnia Osiedle Młodych) podjął decyzję o budowie 9 punktowców, mimo sprzeciwu autorów osiedla jednorodzinnego. W początkach 1963 w 1615 izbach mieszkały już 2224 osoby, osiedle dysponowało sklepem spożywczym, w 1968 było już 3664 mieszkańców zajmujących 1118 mieszkań.
1 IX 1965 oddano do użytku budynek Szkoły Podstawowej nr 70 przy ul. VII Dwór 7 (od 12 VI 1967 imienia Janka Krasickiego, odsłonięcia stosownej tablicy dokonał brat patrona, Jerzy). 10 IV 1973 w pomieszczeniach piwnicznych szkoły otwarto ośrodek szermierczy dla młodzieży i zawodników AZS Gdańsk. W 1967 oddano do użytku przedszkole. 11 VI 1968 otwarto restaurację/kawiarnię „Kasztel” przy ul. Rodakowskiego (nazwę wybrano w otwartym konkursie, wybrano propozycję mieszkanki osiedla, Dąbrówki Figiel), w grudniu 1968 pawilon z SAM-em, Praktyczną Panią, sklepem mięsnym, rybnym, artykułów gospodarstwa domowego, kawiarnią.
Od stycznia 1973 na zboczu wzgórza (zwanego potocznie Lagry, od obozu jenieckiego), przy końcu ul. Michałowskiego, czynny był stok narciarski, z małą skocznią, rynną saneczkarską i z wyciągiem. Pozostawał pod zarządem Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji, z uwagi na ciągłą dewastację w 1980 przestał funkcjonować (zachowały się ruiny maszynowni wyciągu). W 1982 powstała parafia św. Stanisława Kostki, a latach 1983–1986 kościół pod tym wezwaniem przy ul. Abrahama 43 ( kościół św. Stanisława Kostki). 29 IX 1984 wmurowano kamień węgielny pod meczet im. Dżamaluddina Al-Afganiego przy ul. Abrahama 17A, oddany do użytku 1 VI 1990 ( Dolina Samborowo).
W 1965 jedną z ozdób osiedla był ustawiono na jednej ze skarp wycofany ze służby samolot. W 1967 roku było pierwszym gdańskim osiedlem, na którym pojawiły się „mrówki faraona”.
| Ulica | Nazwa historyczna | Informacje o nazwie współczesnej | Uwagi |
|---|---|---|---|
| Antoniego Abrahama | Pommersche Chaussee, od 1936 Friedenstraße (zob. Mirów) |
obecna nazwa od 1945 | od nr. 11 do nr. 55 |
| Franciszka Bellinga | od 28 IX 1971 | ||
| Bronisława Bukowskiego | od 4 VII 1978 | ||
| Józefa Chełmońskiego | od 18 XI 1959 | upamiętnia malarza, przedstawiciela realizmu w malarstwie (1849–1914) | |
| Tadeusza Czarnowskiego | od 28 IX 1971 | ||
| Witolda Doroszewskiego | od 19 IV 1977 | upamiętnia językoznawcę, profesora Uniwersytetu Warszawskiego, autora Słownika języka polskiego (1899–1976) | |
| Drożyny | Herman-Löns-Weg, na pamiątkę niemieckiego pisarza, poety i dziennikarza (1866–1914) |
obecna nazwa od 1945 | obejmuje byłą ul. Ogrodową (Alfredstraße) |
| Głogowska | Arno-Holz-Weg, na pamiątkę niemieckiego poety i dramaturga (1863–1929) |
obecna nazwa od 1945 | |
| Aleksandra Gryglewskiego | od 18 XI 1959 | upamiętnia artystę i profesora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie (1833–1879), malarza wnętrz Ratusza Głównego Miasta Gdańska, w których zginął śmiercią samobójczą 29 VIII 1879, skacząc z okna drugiego piętra na wewnętrzny dziedziniec (zob. Johann Röhr) | |
| Krasnoludków | od 8 IV 1960 | ||
| Ignacego Kurzyńskiego | od 28 IV 1971 | upamiętnia działacza Polonii w Wolnym Mieście Gdańsku (1899–1939) | |
| Macierzy Szkolnej w Gdańsku | od 28 IX 1971 | ||
| Józefa Mehoffera | od 18 XI 1959 | upamiętnia malarza, witrażystę i grafika okresu Młodej Polski (1869–1946) | |
| Piotra Michałowskiego | od 18 XI 1959 | upamiętnia malarza doby romantyzmu (1800–1859) | |
| Piotra Norblina | od 18 XI 1959 | upamięta malarza francuskiego okresu stanisławowskiego, który pracował w służbie Czartoryskich (1745–1830) | |
| Romana i Apolonii Ogryczaków | od 28 IX 1971 | ||
| Aleksandra Orłowskiego | od 18 XI 1959 | upamiętnia rysownika, malarza i grafika (1777–1832) | |
| dr. Władysława Paneckiego | od 28 IX 1971 | ||
| Polanki | 1279 Polane, 1625 Polanka, 1740 Polanke, 1809 Peloncke, później Pelonken |
obecna nazwa od 1945 | od nr. 59 do nr. 118 |
| Aleksandra Potyrały | od 14 VII 1978 | ||
| Henryka Rodakowskiego | od 18 XI 1959 | upamiętnia malarza doby romantyzmu (1823–1894) | |
| Aleksandra Rylkego | od 14 VII 1978 | ||
| Henryka Siemiradzkiego | od 18 XI 1959 | upamiętnia malarza przedstawiciela akademizmu (1843–1902) | |
| VII Dwór | VII Hof | obecna nazwa od 1945 | |
| Kazimierza Sośnickiego | od 14 VII 1978 | ||
| Wita Stwosza | Kronprinzenallee, od 1945 al. Sprzymierzonych |
obecna nazwa od 6 XI 1953 | od nr. 96 do nr. 104, parzyste, upamiętnia pracującego w Polsce rzeźbiarza, malarza i grafika z Norymbergii, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli gotyku w rzeźbie (około 1448 – 1533) |
| Rok | Liczba ludności |
|---|---|
| 2010 | 3956 |
| 2011 | 4271 |
| 2012 | 4412 |
| 2013 | 4546 |
| 2014 | 4177 |
| 2015 | 4243 |
| 2016 | 3950 |
| 2018 | 3658 |
