GERHARD GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH, księgarz, radny
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Ignatz_Julius_Lasker.jpg|thumb|Ignatz Julius Lasker, Gustav Adolph Friedrich Gerhard, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel'', Danzig 1848]] | [[File:Ignatz_Julius_Lasker.jpg|thumb|Ignatz Julius Lasker, Gustav Adolph Friedrich Gerhard, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel'', Danzig 1848]] | ||
| − | '''GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD''' (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. | + | '''GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD''' (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Wnuk Friedricha Hartwiga urodzonego w Travemünde koło Lubeki, który za 5400 florenów otrzymał 26 IX 1757 kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], syn księgarza Friedricha Samuela (zm. 13 IX 1831, w wieku 66 lat), od 2 VIII 1792 posiadającego potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), i Christiny Charlotty Gerhardy z domu Schoensell (zm. 12 XII 1830, w wieku 69 lat), pochowanych w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]. Po śmierci ojca przejął księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako "Fr. Sam. Gerhard" ([[KSIĘGARSTWO | księgarstwo]]). Od 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39), w kamienicy nabytej od spadkobierców senatora [[LESSE GOTTLIEB FRIEDRICH, kupiec, senator | Gottlieba Friedricha Lesse]], w 1838 przeniosła się do sąsiedniej, kolejnej zakupionej przez niego kamienicy pod nr 400 (nr 35, [[LWI ZAMEK | Lwi Zamek]]). Kamienicę pod nr 404 (39) w 1844 odsprzedał firmie [[BURAU, firma | W.F. Burau]].<br/><br/> |
W sierpniu 1830 wydał dwie serie litografii z rysunkami [[LUDWIG CHRISTIAN GOTTLIEB, artysta plastyk | Christiana Gottlieba Ludwiga]]. W latach 1837–1849 był wydawcą [[DANZIGER DAMPFBOOT, gazeta literacka | „Danziger Dampfboot”]], a 1839–1849 gazety [[ALLGEMEINE POLITISCHE ZEITUNG FÜR DIE PROVINZ PREUSSEN, gazeta | „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”]]. W 1847 w jego drukarni wydano jeden z roczników [[DANZIGER BÜRGERBLATT, miesięcznik | „Danziger Bürgerblatt”]]. Od 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/> | W sierpniu 1830 wydał dwie serie litografii z rysunkami [[LUDWIG CHRISTIAN GOTTLIEB, artysta plastyk | Christiana Gottlieba Ludwiga]]. W latach 1837–1849 był wydawcą [[DANZIGER DAMPFBOOT, gazeta literacka | „Danziger Dampfboot”]], a 1839–1849 gazety [[ALLGEMEINE POLITISCHE ZEITUNG FÜR DIE PROVINZ PREUSSEN, gazeta | „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”]]. W 1847 w jego drukarni wydano jeden z roczników [[DANZIGER BÜRGERBLATT, miesięcznik | „Danziger Bürgerblatt”]]. Od 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/> | ||
| − | W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z [[LASKER IGNAZ JULIUS, lekarz, dziennikarz, literat | Ignazem Laskerem]], | + | W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z [[LASKER IGNAZ JULIUS, lekarz, dziennikarz, literat | Ignazem Laskerem]], m.in. wydając opracowanie dotyczące wydarzeń Wiosny Ludów 1848 w Niemczech, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel. Ein Volks- und Erinnerungsbuch für die Mit- und Nachwelt''. Publikacja zawierała opis wydarzeń 1848 w krajach niemieckich, także w Wiedniu i w Berlinie, podawała nazwiska zabitych zarówno po stronie cywilów, jak i wojska, przytaczała petycje ludności z poszczególnych krajów i regionów, patenty i orędzia królewskie. Pod wpływem tych wydarzeń wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki.<br/><br/> |
| − | 13 II 1831 w kościele NMP poślubił 19-letnią Lidię Ferdinandę (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), córkę Ferdinanda Augusta Brachvogela. Po 1850 wraz z ośmiorgiem dzieci urodzonych w latach 1832–1846 dołączyła do męża w USA. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło | + | 13 II 1831 w kościele NMP poślubił 19-letnią Lidię Ferdinandę (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), córkę Ferdinanda Augusta Brachvogela, administratora folwarku w Grabinach-Zameczku (Herrengrebin) i poślubionej w 1878 Käthe Müller z Oldenburga. Po 1850 wraz z ośmiorgiem dzieci urodzonych w latach 1832–1846 dołączyła do męża w USA. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło m.in. trzech najstarszych synów: Felix Friedrich (ur. 8 XI 1839), Paul Friedrich (ur. 2 III 1841) i Hermann Friedrich (ur. 9 VI 1846). Zabrakło najmłodszego z synów, Johannesa Friedricha (ur. 18 I 1845). {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Archiwum Państwowe Gdańsk, księgi zgonów kościoła NMP, sygn. 1461/136, s. 23–24, 1461/135, s. 27–28 (rodzice), księga ślubów sygn. 1461/76, s. 2, księgi urodzeń sygn. 1461/29, s. 29, 1461/33, s. 23 i dalsze.<br/> | Archiwum Państwowe Gdańsk, księgi zgonów kościoła NMP, sygn. 1461/136, s. 23–24, 1461/135, s. 27–28 (rodzice), księga ślubów sygn. 1461/76, s. 2, księgi urodzeń sygn. 1461/29, s. 29, 1461/33, s. 23 i dalsze.<br/> | ||
| − | „Danziger Intelligenzblatt”, 1831, nr 214, s. 2160. | + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 86; t. VIII, s. 254.<br/> |
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, 1831, nr 214, s. 2160.<br/> | ||
| + | Gause Fritz, ''Brachvogel Udo'', Neue Deutsche Biographie, Bd. 2, 1955, s. 503 | ||
Aktualna wersja na dzień 14:50, 18 lip 2024
GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, radny Gdańska. Wnuk Friedricha Hartwiga urodzonego w Travemünde koło Lubeki, który za 5400 florenów otrzymał 26 IX 1757 kupieckie obywatelstwo Gdańska, syn księgarza Friedricha Samuela (zm. 13 IX 1831, w wieku 66 lat), od 2 VIII 1792 posiadającego potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), i Christiny Charlotty Gerhardy z domu Schoensell (zm. 12 XII 1830, w wieku 69 lat), pochowanych w kościele Najświętszej Marii Panny. Po śmierci ojca przejął księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako "Fr. Sam. Gerhard" ( księgarstwo). Od 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39), w kamienicy nabytej od spadkobierców senatora Gottlieba Friedricha Lesse, w 1838 przeniosła się do sąsiedniej, kolejnej zakupionej przez niego kamienicy pod nr 400 (nr 35, Lwi Zamek). Kamienicę pod nr 404 (39) w 1844 odsprzedał firmie W.F. Burau.
W sierpniu 1830 wydał dwie serie litografii z rysunkami Christiana Gottlieba Ludwiga. W latach 1837–1849 był wydawcą „Danziger Dampfboot”, a 1839–1849 gazety „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”. W 1847 w jego drukarni wydano jeden z roczników „Danziger Bürgerblatt”. Od 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z Ignazem Laskerem, m.in. wydając opracowanie dotyczące wydarzeń Wiosny Ludów 1848 w Niemczech, Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel. Ein Volks- und Erinnerungsbuch für die Mit- und Nachwelt. Publikacja zawierała opis wydarzeń 1848 w krajach niemieckich, także w Wiedniu i w Berlinie, podawała nazwiska zabitych zarówno po stronie cywilów, jak i wojska, przytaczała petycje ludności z poszczególnych krajów i regionów, patenty i orędzia królewskie. Pod wpływem tych wydarzeń wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki.
13 II 1831 w kościele NMP poślubił 19-letnią Lidię Ferdinandę (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), córkę Ferdinanda Augusta Brachvogela, administratora folwarku w Grabinach-Zameczku (Herrengrebin) i poślubionej w 1878 Käthe Müller z Oldenburga. Po 1850 wraz z ośmiorgiem dzieci urodzonych w latach 1832–1846 dołączyła do męża w USA. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło m.in. trzech najstarszych synów: Felix Friedrich (ur. 8 XI 1839), Paul Friedrich (ur. 2 III 1841) i Hermann Friedrich (ur. 9 VI 1846). Zabrakło najmłodszego z synów, Johannesa Friedricha (ur. 18 I 1845).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, księgi zgonów kościoła NMP, sygn. 1461/136, s. 23–24, 1461/135, s. 27–28 (rodzice), księga ślubów sygn. 1461/76, s. 2, księgi urodzeń sygn. 1461/29, s. 29, 1461/33, s. 23 i dalsze.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 86; t. VIII, s. 254.
„Danziger Intelligenzblatt”, 1831, nr 214, s. 2160.
Gause Fritz, Brachvogel Udo, Neue Deutsche Biographie, Bd. 2, 1955, s. 503
