TERLECKI MARIAN, reżyser, producent filmowy
| < Poprzednie | Następne > |
MARIAN TERLECKI (21 IX 1954 Gdańsk – 8 I 2010 Nadarzyn), reżyser, producent filmowy. Syn profesora Józefa Terleckiego i Urszuli z domu Kowalskiej. W latach 1969–1973 uczył się w III Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku (zob. opozycja młodzieżowa w szkołach średnich Gdańska 1968–1989), w latach 1973–1974 studiował fizykę na Uniwersytecie Gdańskim, w 1974–1975 kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1984 ukończył zaocznie Wyższe Zawodowe Studium Scenopisarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.
W latach 1976–1981 pracował w redakcji programów artystycznych Telewizji Polskiej Gdańsk. Od 1981 redaktor naczelny Agencji Telewizyjnej przy Biurze Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”, powstałej podczas Pierwszego (I) Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność” (TV BIPS). Ukrywał się od wprowadzenia stanu wojennego 13 XII 1981 do dekretu o amnestii 13 IX 1983,
od grudnia 1982 do czerwca 1983 redaktor naczelny pisma Regionu Gdańskiego „Solidarność”, w 1982–1983 kierował redakcją konspiracyjnego Radia Solidarność Gdańsk, prowadził też podziemną telewizję Solidarności. W 1984 współzałożyciel Video Studio Gdańsk, 1985–1990 redaktor naczelny Duszpasterskiego Ośrodka Dokumentacji i Rozpowszechniania Video przy gdańskim domu zakonnym pallotynów przy ul. Skłodowskiej-Curie, 25 V 1985 zatrzymany pod zarzutem „zaboru mienia wielkiej wartości” – sprzętu filmowego zdelegalizowanej Solidarności. Przebywał w więzieniu bez procesu 16 miesięcy; zwolniony na mocy amnestii.
W maju 1988 był szefem ekipy telewizyjnej rejestrującej strajk w Stoczni Gdańskiej. W okresie 1989–1991 redaktor naczelny TVP Gdańsk, 1991–1992 szef ogólnopolskiego Komitetu do spraw Radia i Telewizji, w 1992 założył firmę producencką M.T.Art, od 1998 prezes spółki Wizja TV, w 2008 szef działu publicystyki i informacji TV Plus.
Autor reportaży dokumentalnych, w 2001 za film Prymas. Trzy lata z tysiąca nominowany do Polskiej Nagrody Filmowej w kategorii najlepszy producent. W latach 1997–2009 producent serialu telewizyjnego Złotopolscy. W 2010 (pośmiertnie) odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
