KRUPA-MALINOWSKA KRYSTYNA, siatkarka, olimpijczyk
| < Poprzednie | Następne > |
KRYSTYNA KRUPA-MALINOWSKA (ur. 15 I 1939 Wyszki koło Bielska Podlaskiego), siatkarka, medalistka olimpijska. Córka Juliana Malinowskiego i Antoniny z domu Charko. W 1955 absolwentka liceum ogólnokształcącego w Bielsku Podlaskim, do 1958 studiowała na Wydziale Budowy Okrętów ► Politechniki Gdańskiej, w 1963 absolwentka Wydziału Ekonomiki Portów Morskich Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (zob. ► Uniwersytet Gdański).
W latach 1955–1970 zawodniczka AZS Gdańsk, początkowo (1955–1956) bramkarka w piłce ręcznej u ► Aleksandra Bereśniewicza, następnie siatkarka u Janusza Badory. Grała z AZS Gdańsk w 1957 w najwyższej Klasie Wydzielonej (11, przedostatnie miejsce, spadek), w I lidze w sezonach 1958/1959 (12, ostatnie miejsce i spadek do II ligi), 1960/1961 (10 miejsce, trzecie od końca miejsce i spadek do II) i od sezonu 1962/1963 do sezonu 1970/1971 (8, ostatnie miejsce i spadek do II ligi). W pozostałych latach z zespołem AZS występowała w lidze niższej. Najwyższe miejsce w I lidze z zespołem – czwarte – zajęła w sezonach 1966/1967 i 1967/1968.
W czerwcu 1955 z zespołem AZS Gdańsk była akademicką wicemistrzynią Polski. Z drużyną zdobyła wiele trofeum, m.in. w październiku 1965 wywalczyła Puchar Przewodniczącego MRN w Łodzi, w kwietniu 1970 uplasowała się na drugim miejscu w międzynarodowym drużynowym turnieju w Budapeszcie z okazji 25-lecia Węgierskiej Republiki Ludowej. Z polską reprezentacją AZS zdobyła w 1959 (lipiec–sierpień) złoty medal VII Festiwalu Młodzieży i Studentów w Wiedniu (Austria). Po turnieju powołano została do młodzieżowej reprezentacji Polski.
Z reprezentacją Polski zdobyła brązowy medal podczas Mistrzostw Świata w Moskwie w 1962 (13-25 października) oraz srebrne medale Mistrzostw Europy w Konstancy (Rumunia) w 1963 (22 październik – 2 listopad) i w Adanie i Izmirze (Turca) w 1967 (26 październik – 7 listopad).
Była dwukrotną uczestniczka Igrzysk Olimpijskich, dwukrotnie zdobywając z reprezentacją Polski brązowy medal. W 1964 w Tokio na pięć spotkań reprezentacji grała w dwóch ostatnich: 15 października z ZSRR (0:3) i 18 października z Japonią (1:3), nie była wystawiana w fazie początkowej (z USA 3:0, z Koreą Południową 3:0 i Rumunią 3:0). W 1968 w Meksyku grała we wszystkich spotkaniach reprezentacji: 13 października z Koreą Południową (3:2), 14 października z ZSRR (0:3), 16 października z USA (3:0), 19 października z Meksykiem (3:2), 20 października z Japonią (0:3), 24 października z Czechosłowacją (3:0) i 25 października z Peru (3:0). W latach 1962–1968 rozegrała 131 spotkań w seniorskiej siatkarskiej reprezentacji Polski, grę zakończyła po IO w Meksyku na skutek wypadku samochodowego. W AZS Gdańsk grała do 1972, uroczyste jej pożegnanie zorganizowano 9 XII 1974. Po urodzeniu dwójki dzieci, w sezonie 1977/1978 grała jeszcze w II ligowym włoskim zespole Adriatica Ankona.
W czasie studiów korzystała ze stypendium fundowanego ► Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku, pracowała następnie na kolei jako kasjer towarowy, kierownik ekspedycji, kontroler, instruktor. Od 1971 do emerytury w 1991 pracowała w Centralnym Ośrodku Badań Rozwoju Techniki Kolejnictwa (Centrum Naukowo-Techniczne DOKP Gdańsk). Po zakończeniu kariery działała w Wojewódzkiej Komisji PKOL, działaczka Morskiego Klubu Olimpijczyka.
Zasłużona Mistrzyni Sportu, odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1968) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981), brązowym i trzykrotnie srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu” (2018), medalem „De nihilo nihil fit” („Nic nie powstaje z niczego”) za wybitne osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój sportu w województwie pomorskim (2022).
Wyróżniona tytułem Mistrzyni Sportu (1966) i Zasłużonej Mistrzyni Sportu (1967). Wybrana najlepszym sportowcem AZS Gdańsku za lata 1963-1964. W plebiscycie ► „Dziennika Bałtyckiego” na najlepszego sportowca Wybrzeża za rok 1967 zajęła trzecie miejsce.
Laureatka wyróżnienia Fair Play PKOl za „całokształt kariery sportowej i godne życie po jej zakończeniu” (2019).
Od 1962 żona Stefana Krupy (1934 Warszawa – 15 II 2022 Gdańsk), syna Stefanii (1909–1981), polskiej gimnastyczki, uczestniczki Igrzysk Olimpijskich w Berlinie (6. miejsce drużynowo), w 1952 absolwenta ► Liceum Budowy OKrętów Conradinum, w 1959 absolwenta
► Wydziału Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej, w latach 1959–2002 pracownika Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku, pływaka AZS Gdańska, społecznego kierownika sekcji pływackiej, następnie siatkówki mężczyzn i kobiet AZS Gdańsk.
