KRECHOWICZ JERZY, rektor Akademii Sztuk Pięknych
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY WALERIAN KRECHOWICZ (1937 Toki koło Zbaraża, Ukraina – 20 II 2023 Gdańsk), malarz, grafik, reżyser scenograf, scenarzysta, rektor Akademii Sztuk Pięknych (ASP) w Gdańsku. W 1962 absolwent malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP, następnie ASP), dyplom uzyskał w pracowni Stanisława Borysowskiego; od 1967 w pracowni grafiki użytkowej w Katedrze Grafiki na Wydziale Malarstwa (od 1971 na Wydziale Projektowania Plastycznego), od 1975 prowadził samodzielną pracownię podstaw projektowania graficznego w Katedrze Projektowania Graficznego (Wydział Projektowania Plastycznego), od 1978 pracownię projektowania graficznego (na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby, od 1981 Wydział Malarstwa i Grafiki). W latach 1987–1994 i 2002–2006 kierował równocześnie Katedrą Projektowania Graficznego. W 1992 otrzymał tytuł profesora w dziedzinie sztuk plastycznych. W latach 1996–2002 rektor PWSSP, od 1997 ASP.
Na początku lat 60. XX wieku, przez krótki czas, był grafikiem miesięcznika „Jazz”, w latach 1965–1974 Klubu Studentów Wybrzeża Żak. W 1961 zainicjował działalność awangardowego Teatru Galeria. W latach 60. i 70. XX wieku tworzył obrazy sztalugowe, polemicznie lub ironicznie nawiązujące do modnych tendencji, np. do malarstwa materii: ciemne, monochromatyczne prace o gęstej, drapieżnej powierzchni, sugerujące dosłowną tkaninę lub ekspresyjne, „organiczne” rysunki farbą drukarską. Ich swoistą kontynuacją były półabstrakcyjne obrazy z użyciem skóry oraz skano-collages, reliefowe quasi-organiczne formy jakby ze zdegradowanych mechanizmów. Do pop-artu nawiązywały kompozycje w rodzaju collages, profuzyjne nagromadzenie szczegółów, cytatów masowej i artystycznej ikonosfery. Ta technika charakterystyczna jest dla licznych prac z zakresu grafiki użytkowej, zwłaszcza plakatów, w których obfitość szczegółów podporządkowuje plastyczna i zarazem semantyczna dominanta. Zaprojektował wiele scenografii, programów i druków ulotnych, powiązanych z festiwalami (nie tylko muzycznymi), spektaklami teatralnymi i multi-dyscyplinarnymi, m.in. festiwalu „Pop Session”, rock-opery Naga (1973). Pod koniec XX wieku poszerzył twórczość o grafikę komputerową.
Jako scenograf współpracował m.in. z: gdańskim Teatrem Rozmów (1962–1964), Państwową Operą Bałtycką (1972–1975), Teatrem Wybrzeże (1971), Teatrem Muzycznym w Gdyni (1979), Dramatycznym w Elblągu, Teatrem Miniatura; był współautorem i reżyserem programów Teatrzyku To-Tu (1965–1969) i Teatru „ą”
(1969–1974), współpracował (scenografia, konsultacja plastyczna) w spektaklach telewizyjnych (1972, 1978). Jego prace prezentowano na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w: Avalon, Buenos Aires, Bremie, Gdyni, Monaco, Paryżu, Sopocie i Vougeot.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1978) i złotym medalem „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis” (2018), Medalem księcia Mściwoja II (2002). Otrzymał nagrodę główną Międzynarodowej Krytyki Teatralnej za inscenizację i reżyserię spektakli eksperymentalnego Teatru Galeria (1965), „Złoty Ekran” za cykl telewizyjny Balet (1970), nagrodę III stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki za działalność artystyczną i dydaktyczną (1974), nagrodę II stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki za szczególne osiągnięcia w dziedzinie artystyczno-dydaktycznej (1985), Nagrodę im. Daniela Chodowieckiego (1998), Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 2002 za osiągnięcia artystyczne w dziedzinie grafiki, w 2007 z okazji jubileuszu 45-lecia pracy artystycznej, w 2011 za całokształt pracy artystycznej oraz z okazji jubileuszu 75. urodzin, w 2017 z okazji jubileuszu 40-lecia pracy artystycznej. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
