KIEDROWSKI WOJCIECH, działacz kaszubski, patron gdańskiej ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
WOJCIECH KIEDROWSKI (22 XI 1937 Gdynia – 18 IV 2011 Kartuzy), działacz kaszubski i wydawca. Syn Władysława, sędziego gdyńskiego, działacza oraz pasjonata kultury kaszubskiej, rozstrzelanego w 1939 w Piaśnicy, i Haliny z domu Ostoja–Lniska (zm. 1939). Po śmierci matki wraz z dwojgiem rodzeństwa mieszkal u krewnych, w Kartuzach, Wejherowie i Sławkach nad jeziorem Rąty (na południe od Kartuz).
Ukończył szkołę podstawową w Somoninie oraz Gimnazjum i Liceum im. Hieronima Derdowskiego w Kartuzach. W latach 1957–1961 studiował inżynierię wodną na ► Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej. W 1958 zaczął działać w Klubie Studentów Kaszubów „Ormuzd”. Jego inicjatywą było wydawanie materiałów edukacyjnych na papierze światłoczułym, wykorzystywanym w kreślarstwie, w 1959 opublikował w ten sposób dwa zestawy pieśni Jana Trepczyka. Większą część życia zawodowego przepracował w Gdańskim Przedsiębiorstwie Instalacji Sanitarnych (od 1994 był jego dyrektorem).
Od 1958 członek Zrzeszenia Kaszubskiego (od 1964 ► Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie), w którym w okresie 1980–1985 był wiceprezesem. W 1965–1969 redaktor „Biuletynu Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego”, 1975–1987 redaktor naczelny miesięcznika „Pomerania”. Znajdował też czas na pisanie własnych tekstów, i to nie tylko do „Pomeranii”, używając pseudonimów Wojciech Jankie i Klabaternik, a wiele notek podpisując tylko inicjałami. Po odwieszeniu pisma po ► stanie wojennym w 1983 pracę w „Pomeranii” znaleźli dziennikarze, którzy nie przeszli weryfikacji (► Edmund Szczesiak, ► Zbigniew Gach). Kilkoro innych niezweryfikowanych stało się współpracownikami pisma (► Tadeusz Skutnik, ► Anna Kościelecka, ► Stanisław Pestka, Henryk Galus).
Od 1990 rozwijał działalność wydawniczą. Najpierw pod patronatem oddziałów Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego w Gdańsku i Gdyni prowadził wydawnictwo „Kara Remusa”, następnie „Arkun”. W 1995 wraz z żoną założył Oficynę „Czëc”, w której opublikował blisko 200 pozycji na tematy kaszubskie, pomorskie i regionalne. Ostatnią książką wydaną przez oficynę za jego życia był tom wierszy Hanny Makurat Testameńtë jimaginacji (2011).
W 1972 wyróżniony Medalem Stolema, Pieczęcią Świętopełka Wielkiego i Srebrną Tabakierą Abrahama, w 2003 ► Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, w 2006 Medalem im. Floriana Ceynowy „Budziciel Kaszubów”. W 2001, z żoną, otrzymał Nagrodę Artystyczną ► Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za działalność regionalną i popularyzację literatury kaszubskiej. Od 14 I 1962 żonaty był z Renatą. 17 IV 2021 na ścianie nowego budynku Muzeum Kaszubskiego w Kartuzach odsłonięto upamiętniającą go tablicę, od 24 XI 2022 patron ulicy w Gdańsku–►Jasieniu.
