REINICK ROBERT, artysta plastyk, poeta, były patron gdańskiej ulicy
| (Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Robert_Reinick.png|thumb|Robert Reinick, autoportret]] | [[File:Robert_Reinick.png|thumb|Robert Reinick, autoportret]] | ||
| − | [[File: Reinick_Robert.jpg |thumb| Robeert Reinick]] | + | [[File: Reinick_Robert.jpg |thumb| Robeert Reinick, 1828]] |
| − | [[File:Robert Reinick, Portret Roberta Reinicka, 1830.JPG|thumb| | + | [[File:Robert Reinick, Portret Roberta Reinicka, 1830.JPG|thumb|Eduard Julius Bendemann, ''Portret Roberta Reinicka'', 1873]] |
[[File:Robert_Reinick.jpg|thumb|Robert Reinick]] | [[File:Robert_Reinick.jpg|thumb|Robert Reinick]] | ||
[[File:Robert Reinick, Głowa dziewczynki, 1850.JPG|thumb|Robert Reinick ''Głowa dziewczynki'', 1850]] | [[File:Robert Reinick, Głowa dziewczynki, 1850.JPG|thumb|Robert Reinick ''Głowa dziewczynki'', 1850]] | ||
[[File:Roberet_Reinick.jpg|thumb|Robert Reinick, ''Bal Bożonarodzeniowy'', litografia Maxa Seegera na podstawie obrazu artysty]] | [[File:Roberet_Reinick.jpg|thumb|Robert Reinick, ''Bal Bożonarodzeniowy'', litografia Maxa Seegera na podstawie obrazu artysty]] | ||
| − | '''ROBERT REINICK''' (22 II 1805 Gdańsk – 7 II 1852 Drezno), artysta plastyk, poeta, były patron gdańskiej ulicy. Syn kupca [[REINICK DANIEL FRIEDRICH | Daniela Friedricha Reinicka]], brat Friedricha (1795–1857) kupca, [[REINICK ALFRED | Alfreda]] i Emilii (1801–1883), żony armatora [[HEIN JOHANN FRIEDRICH | Johanna Friedricha Heina]]. Po śmierci ojca | + | '''ROBERT REINICK''' (22 II 1805 Gdańsk – 7 II 1852 Drezno), artysta plastyk, poeta, były patron gdańskiej ulicy. Syn kupca [[REINICK DANIEL FRIEDRICH, kupiec, radny | Daniela Friedricha Reinicka]], brat Friedricha (1795–1857) kupca, [[REINICK ALFRED, kupiec, radny | Alfreda]] i Emilii (1801–1883), żony armatora [[HEIN JOHANN FRIEDRICH, armator, radny | Johanna Friedricha Heina]]. Po śmierci ojca wraz z bratem Alfredem oddany został przez siostry przyrodnie pod opiekę pastora [[BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor| Abrahama Friedricha Blecha]]. Nawracająca choroba oczu powodowała przerwy w nauce, w 1825 (w wieku 20 lat) ukończył [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], w latach 1825–1831 studiował w Królewsko-Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Königlich Preussische Akademie der Kunst), m.in. u Carla Josepha Begasa (1794–1854), następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie (Kunstakademie Düsseldorf) pod kierunkiem Friedricha Wilhelma von Schadowa (1788–1862), który w 1926 w düsseldorfskiej akademii utworzył klasę pejzażu. Od 1838 do 1841 mieszkał i pracował we Włoszech, Gdańsk odwiedzał w 1830 i 1835/1835. W latach 1838–1841 odbył podróż po Włoszech, podczas której nasiliła się jego choroba oczu. Nie pomógł pobyt kuracyjny w Gräfenbergu, poprawę przyniósły natomiast odwiedziny okolic Gdańska. <br /><br /> |
| − | Autor obrazów olejnych i akwarel, pieśni, do których skomponowali melodie | + | Autor obrazów olejnych i akwarel, pieśni, do których skomponowali melodie m.in. Franz Schubert, Robert Schumann i Johannes Brahms, wierszy i baśni dla dzieci (o korzeniowych ludzikach i ich dumnej księżniczce, o trzech skąpych siostrach i Duchu Ziemi, o złej staruszce) wydanych w 1833 i 1845 (akcja jednej z nich, ''Silberkindchen'', rozgrywa się w Gdańsku). Od 4 I 1844 żonaty był z Marią Emilią (1824 Gdańsk – 28 II 1881 Gdańsk), córką gdańskiego doktora medycyny [[BERENDT GEORG KARL, lekarz| Georga Carla Arendta Berendta]] i Marianny z domu Reinick (swojej najstarszej przyrodniej siostry). Po ślubie zamieszkał z żoną w Dreźnie, po raz osatni prebywał w Gdańsku w 1849. Zmarł w Dreźnie zmarł śmiercią samobójczą. Wdowa wróciła do Gdańska, w 1881 mieszkała u bratanka, Maximilian Berendta (syna [[BERENDT KARL HERMANN, lekarz | Karla Hermanna Berendta]]) przy Jopengasse 1 (ul. Piwna), w tym samym roku gdańskiemu [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiemu]] przekazała kilka mężowskich obrazów i jego portret autorstwa Eduarda Juliusa Bendemanna.<br /><br /> |
| − | + | Na jego rodzinnym domu przy Brotbänkengasse 45 (ul. Chlebnicka) zawieszono tablicę pamiątkową. W 125 rocznicę urodzin, 22 II 1930 w [[MUZEUM KRAJOWE HISTORII GDAŃSKA| Muzeum Krajowym Historii Gdańska]] w [[PAŁAC OPATÓW| Pałacu Opatów w Oliwie]] odbyła się duża wystawa jego prac. Od 1905 jego imię (Robert-Reinick-Weg) nosiła ulica w Gdańsku–[[WRZESZCZ |Wrzeszczu]] (Dolnym), od 1945 ul. Saperów. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | |
Aktualna wersja na dzień 21:28, 24 kwi 2024
ROBERT REINICK (22 II 1805 Gdańsk – 7 II 1852 Drezno), artysta plastyk, poeta, były patron gdańskiej ulicy. Syn kupca Daniela Friedricha Reinicka, brat Friedricha (1795–1857) kupca, Alfreda i Emilii (1801–1883), żony armatora Johanna Friedricha Heina. Po śmierci ojca wraz z bratem Alfredem oddany został przez siostry przyrodnie pod opiekę pastora Abrahama Friedricha Blecha. Nawracająca choroba oczu powodowała przerwy w nauce, w 1825 (w wieku 20 lat) ukończył Gimnazjum Miejskie, w latach 1825–1831 studiował w Królewsko-Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Königlich Preussische Akademie der Kunst), m.in. u Carla Josepha Begasa (1794–1854), następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie (Kunstakademie Düsseldorf) pod kierunkiem Friedricha Wilhelma von Schadowa (1788–1862), który w 1926 w düsseldorfskiej akademii utworzył klasę pejzażu. Od 1838 do 1841 mieszkał i pracował we Włoszech, Gdańsk odwiedzał w 1830 i 1835/1835. W latach 1838–1841 odbył podróż po Włoszech, podczas której nasiliła się jego choroba oczu. Nie pomógł pobyt kuracyjny w Gräfenbergu, poprawę przyniósły natomiast odwiedziny okolic Gdańska.
Autor obrazów olejnych i akwarel, pieśni, do których skomponowali melodie m.in. Franz Schubert, Robert Schumann i Johannes Brahms, wierszy i baśni dla dzieci (o korzeniowych ludzikach i ich dumnej księżniczce, o trzech skąpych siostrach i Duchu Ziemi, o złej staruszce) wydanych w 1833 i 1845 (akcja jednej z nich, Silberkindchen, rozgrywa się w Gdańsku). Od 4 I 1844 żonaty był z Marią Emilią (1824 Gdańsk – 28 II 1881 Gdańsk), córką gdańskiego doktora medycyny Georga Carla Arendta Berendta i Marianny z domu Reinick (swojej najstarszej przyrodniej siostry). Po ślubie zamieszkał z żoną w Dreźnie, po raz osatni prebywał w Gdańsku w 1849. Zmarł w Dreźnie zmarł śmiercią samobójczą. Wdowa wróciła do Gdańska, w 1881 mieszkała u bratanka, Maximilian Berendta (syna Karla Hermanna Berendta) przy Jopengasse 1 (ul. Piwna), w tym samym roku gdańskiemu Muzeum Miejskiemu przekazała kilka mężowskich obrazów i jego portret autorstwa Eduarda Juliusa Bendemanna.
Na jego rodzinnym domu przy Brotbänkengasse 45 (ul. Chlebnicka) zawieszono tablicę pamiątkową. W 125 rocznicę urodzin, 22 II 1930 w Muzeum Krajowym Historii Gdańska w Pałacu Opatów w Oliwie odbyła się duża wystawa jego prac. Od 1905 jego imię (Robert-Reinick-Weg) nosiła ulica w Gdańsku–Wrzeszczu (Dolnym), od 1945 ul. Saperów.
