Hugens de Loes prezydent Rady 1925-1931
Johan Nederbragt prezydent Rady 1934-1939
RADA PORTU I DRÓG WODNYCH W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU (WMG), ustanowiona na mocy konwencji paryskiej z listopada 1920 roku (art. 19–28), organ niezależny od Polski i II WMG, o ile obie strony pozostawały w sporze. Jej działalność umożliwiało dopiero wypracowanie wspólnego stanowiska przez stronę polską i gdańską. Miała zagwarantować Polsce swobodne korzystanie z portu gdańskiego, godzić gospodarcze interesy strony polskiej i gdańskiej. Zajmowała się administracją i rozwojem portu, dróg wodnych, zarządem części Wisły, obsługujących port kolei.
Organem wykonawczym były utworzone w 1922 roku dyrekcje. Z reguły dyrektorem handlowo-eksploacyjnym był obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, a dyrektorem technicznym obywatel II WMG. Na czele stał prezydent, wybierany za porozumieniem stron polskiej i gdańskiej na trzy lata. W skład rady wchodziło po pięciu członków polskiej i gdańskiej delegacji. W 1927 roku istniało pięć sekcji: administracyjno-prawna, finansowa, kolejowa, portowa i handlowo-ekonomiczna, w której każda ze stron miała po jednym przedstawicielu (komisarzu). Obradami kierował prezydent, mający za zadanie doprowadzać do porozumienia między stronami. W przypadku różnicy zdań jego głos był rozstrzygający. Prezydentowi przysługiwało prawo odwołania się do wysokiego komisarza Ligi Narodów i w dalszej kolejności do Rady Ligi Narodów. MA
Prezydenci Rady Portu i Dróg Wodnych
w II WMG
| 1921–1925
|
James de Reynier (Szwajcaria)
|
| 1925–1931
|
Hugens de Loes (Szwajcaria)
|
| 1931–1934
|
Charles Benziger (Szwajcaria)
|
| 1934–1939
|
Johan Nederbragt (Holandia)
|
| MA
|
