PFEFFER OTTO FERDINAND, prawnik, były patron gdańskiej ulicy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''OTTO FERDINAND PFEFFER''' (3 III 1807 Gdańsk – 10 I 1884 Gdańsk), prawnik. Syn urzędnika finansowego w biurze [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]] Johanna G. Pfeffera. W 1828 roku uzyskał maturę w gdańskim [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]], studiował prawo na uniwersytetach w Niemczech. Od 1832 roku był urzędnikiem rejencji w Kwidzynie, zajmował się między innymi sprawami związanymi z budową mostu drogowo-kolejowego na Wiśle w Tczewie. 14 VI 1847 roku został powołany na syndyka w Zarządzie Miejskim w Gdańsku. Nadzorował wszystkie sprawy prawno-finansowe Gdańska. Od 1863 roku był jednym z najbliższych współpracowników nadburmistrza [[WINTER LEOPOLD von | Leopolda von Wintera]]. W latach 1868–1874 odegrał ważną rolę w zorganizowaniu środków finansowych (poprzez pożyczki bankowe) na prace związane z doprowadzeniem do miasta rurociągu z dobrą wodą pitną i zbudowaniem sieci kanalizacyjnej ([[WODOCIĄGI | wodociągi]]) wraz z oczyszczalnią ścieków w [[SĄCZKI | Sączkach]]. W 1872 roku, na 25-lecie pracy, otrzymał od władz miasta nagrodę w wysokości 300 talarów. W uznaniu zasług 9 XI 1875 roku [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] nadała mu honorowy tytuł [[STARSZY OBYWATEL | starszego obywatela]] (Stadtältester). W 1877 roku przeszedł na emeryturę. Mieszkał w domach czynszowych: w 1854 przy Hosennähergasse 5 (ul. Pończoszników), w 1869 przy Altstädtischer Graben 93 (ul. Podwale Staromiejskie), w 1874 przy Heilige-Geist-Gasse 131 (ul. św. Ducha). Do 1945 roku jego imię (Pfefferstraße) nosiła obecna ul. Gomulickiego we Wrzeszczu. Żonaty był z Abegundą de Terra. Syn Paul, w 1862 absolwent Gimnazjum Miejskiego, był w 1908 roku profesorem języków nowożytnych w szkole średniej w dzielnicy Berlina – Wilmersdorf. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''OTTO FERDINAND PFEFFER''' (3 III 1807 Gdańsk – 10 I 1884 Gdańsk), prawnik, były patron gdańskiej ulicy. Syn urzędnika finansowego w biurze [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]] Johanna G. Pfeffera. W 1828 roku uzyskał maturę w gdańskim [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]], studiował prawo na uniwersytetach w Niemczech. Od 1832 roku był urzędnikiem rejencji w Kwidzynie, zajmował się między innymi sprawami związanymi z budową mostu drogowo-kolejowego na Wiśle w Tczewie.<br/><br/> |
| + | 14 VI 1847 roku został powołany na syndyka w Zarządzie Miejskim w Gdańsku. Nadzorował wszystkie sprawy prawno-finansowe Gdańska. Od 1863 roku był jednym z najbliższych współpracowników nadburmistrza [[WINTER LEOPOLD von | Leopolda von Wintera]]. W latach 1868–1874 odegrał ważną rolę w zorganizowaniu środków finansowych (poprzez pożyczki bankowe) na prace związane z doprowadzeniem do miasta rurociągu z dobrą wodą pitną i zbudowaniem sieci kanalizacyjnej ([[WODOCIĄGI | wodociągi]]) wraz z oczyszczalnią ścieków w [[SĄCZKI | Sączkach]]. W 1872 roku, na 25-lecie pracy, otrzymał od władz miasta nagrodę w wysokości 300 talarów. W uznaniu zasług 9 XI 1875 roku [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] nadała mu honorowy tytuł [[STARSZY OBYWATEL | starszego obywatela]] (Stadtältester). W 1877 roku przeszedł na emeryturę.<br/><br/> | ||
| + | Mieszkał w domach czynszowych: w 1854 przy Hosennähergasse 5 (ul. Pończoszników), w 1869 przy Altstädtischer Graben 93 (ul. Podwale Staromiejskie), w 1874 przy Heilige-Geist-Gasse 131 (ul. św. Ducha). Do 1945 roku jego imię (Pfefferstraße) nosiła obecna ul. Gomulickiego we Wrzeszczu.<br/><br/> | ||
| + | Żonaty był z Abegundą de Terra. Syn Paul, w 1862 absolwent Gimnazjum Miejskiego, był w 1908 roku profesorem języków nowożytnych w szkole średniej w dzielnicy Berlina – Wilmersdorf. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:26, 1 sie 2021
OTTO FERDINAND PFEFFER (3 III 1807 Gdańsk – 10 I 1884 Gdańsk), prawnik, były patron gdańskiej ulicy. Syn urzędnika finansowego w biurze rejencji gdańskiej Johanna G. Pfeffera. W 1828 roku uzyskał maturę w gdańskim Gimnazjum Miejskim, studiował prawo na uniwersytetach w Niemczech. Od 1832 roku był urzędnikiem rejencji w Kwidzynie, zajmował się między innymi sprawami związanymi z budową mostu drogowo-kolejowego na Wiśle w Tczewie.
14 VI 1847 roku został powołany na syndyka w Zarządzie Miejskim w Gdańsku. Nadzorował wszystkie sprawy prawno-finansowe Gdańska. Od 1863 roku był jednym z najbliższych współpracowników nadburmistrza Leopolda von Wintera. W latach 1868–1874 odegrał ważną rolę w zorganizowaniu środków finansowych (poprzez pożyczki bankowe) na prace związane z doprowadzeniem do miasta rurociągu z dobrą wodą pitną i zbudowaniem sieci kanalizacyjnej ( wodociągi) wraz z oczyszczalnią ścieków w Sączkach. W 1872 roku, na 25-lecie pracy, otrzymał od władz miasta nagrodę w wysokości 300 talarów. W uznaniu zasług 9 XI 1875 roku Rada Miejska nadała mu honorowy tytuł starszego obywatela (Stadtältester). W 1877 roku przeszedł na emeryturę.
Mieszkał w domach czynszowych: w 1854 przy Hosennähergasse 5 (ul. Pończoszników), w 1869 przy Altstädtischer Graben 93 (ul. Podwale Staromiejskie), w 1874 przy Heilige-Geist-Gasse 131 (ul. św. Ducha). Do 1945 roku jego imię (Pfefferstraße) nosiła obecna ul. Gomulickiego we Wrzeszczu.
Żonaty był z Abegundą de Terra. Syn Paul, w 1862 absolwent Gimnazjum Miejskiego, był w 1908 roku profesorem języków nowożytnych w szkole średniej w dzielnicy Berlina – Wilmersdorf.
