OBNISKA WANDA, dziennikarka

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Wanda_Obniska.JPG|thumb|Wanda Obniska]]
 
[[File:Wanda_Obniska.JPG|thumb|Wanda Obniska]]
 
+
[[File: Natalia_Gołębska_1985.jpeg |thumb| Od lewej: [[GOŁĘBSKA NATALIA, reżyser| Natalia Gołębska]], Wanda Obniska i [[FLESZAROWA-MUSKAT STANISŁAWA, powieściopisarka, poetka | Stanisława Fleszarowa-Muskat]] podczas wręczania Nagród Prezydenta Miasta Gdańska, 1985]]
'''WANDA OBNISKA''' (28 VII 1912 Lwów – 29 VI 1998 Gdańsk), dziennikarka, pianistka, krytyk muzyczny. Uczyła się w konserwatorium, studiowała polonistykę na Uniwersytecie Lwowskim i Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1945 roku w Gdańsku, od 10 IX 1950 do emerytury 31 VIII 1972 nauczycielka teorii muzyki w Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 ([[ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH | Zespół Szkół Muzycznych]]). W roku szkolnym 1967/1968 pedagog w studium aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. W latach 1950–1973 była kierownikiem redakcji muzycznej [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]]. Z jej inicjatywy od roku 1952 do lat 60. XX wieku występowała na żywo [[GDAŃSKA CZWÓRKA RADIOWA | Gdańska Czwórka Radiowa]].  W okresie 1951–1973 prowadziła dwa razy w miesiącu cykliczny program „Młodzi muzycy przed mikrofonem”, w którym debiutowali [[KULKA KONSTANTY ANDRZEJ | Konstanty Andrzej Kulka]], [[TOCZYSKA STEFANIA | Stefania Toczyska]], [[SUCHECKI ROMAN | Roman Suchecki]], Roman Jabłoński, Irena Jarocka i wielu innych. Dużo uwagi poświęcała muzyce regionalnej, zapraszając zespoły do studia lub nagrywając występy w terenie. Nagrania zaprezentowała w ponad 500 audycjach „Amatorskie zespoły przed mikrofonem”. Po wprowadzeniu magnetofonów założyła archiwum muzyczne rozgłośni. Przez kilkadziesiąt lat, od około 1957 do 1995 roku, była recenzentem muzycznym piszącym na łamach [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]] i ogólnopolskiego „Ruchu Muzycznego”. Uhonorowana między innymi Bursztynowym Mikrofonem, w roku 1985 nagrodą kulturalną Prezydenta Miasta Gdańska, przed śmiercią (23 IV 1998) otrzymała jako jedna z pierwszych [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medal Księcia Mściwoja II]]. Pochowana na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
'''WANDA OBNISKA''' (28 VII 1912 Lwów – 29 VI 1998 Gdańsk), dziennikarka, pianistka, krytyk muzyczny. Uczyła się w konserwatorium, studiowała polonistykę na Uniwersytecie Lwowskim i Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1945 w Gdańsku, od 10 IX 1950 do emerytury 31 VIII 1972 nauczycielka teorii muzyki w Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 ([[ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH | Zespół Szkół Muzycznych]]), w latach 1950–1952 wykładał także przedmioty muzykologiczne w [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku]]. W roku szkolnym 1967/1968 pedagog w studium aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. W latach 1950–1973 była kierownikiem redakcji muzycznej [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]].<br/><br/>
 +
Z jej inicjatywy od 1952 do lat 60. XX wieku występowała na żywo [[GDAŃSKA CZWÓRKA RADIOWA, zespół rewelersów | Gdańska Czwórka Radiowa]].  W okresie 1951–1973 prowadziła dwa razy w miesiącu cykliczny program „Młodzi muzycy przed mikrofonem”, w którym debiutowali [[KULKA KONSTANTY ANDRZEJ, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku | Konstanty Andrzej Kulka]], [[TOCZYSKA STEFANIA, śpiewaczka operowa | Stefania Toczyska]], [[SUCHECKI ROMAN, rektor Wyższej Szkoły Muzycznej | Roman Suchecki]], Roman Jabłoński, Irena Jarocka i wielu innych.<br/><br/>
 +
Dużo uwagi poświęcała muzyce regionalnej, zapraszając zespoły do studia lub nagrywając występy w terenie. Nagrania zaprezentowała w ponad 500 audycjach „Amatorskie zespoły przed mikrofonem”. Po wprowadzeniu magnetofonów założyła archiwum muzyczne rozgłośni. Materiały z tego archiwum prezentowała na wykładach popularyzujących różne gatunki muzyki, m.in. w roku akademickim 1980/81 i 1981/82 w Audytorium Wydziału Elektroniki  [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]].<br/><br/>
 +
Przez kilkadziesiąt lat, od około 1957 do 1995, była recenzentem muzycznym piszącym na łamach [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]] i ogólnopolskiego „Ruchu Muzycznego”. Uhonorowana Bursztynowym Mikrofonem, w 1985 nagrodą kulturalną Prezydenta Miasta Gdańska, przed śmiercią (23 IV 1998) otrzymała jako jedna z pierwszych [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medal Księcia Mściwoja II]]. Pochowana na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 16:02, 16 gru 2023

Wanda Obniska
Od lewej: Natalia Gołębska, Wanda Obniska i Stanisława Fleszarowa-Muskat podczas wręczania Nagród Prezydenta Miasta Gdańska, 1985

WANDA OBNISKA (28 VII 1912 Lwów – 29 VI 1998 Gdańsk), dziennikarka, pianistka, krytyk muzyczny. Uczyła się w konserwatorium, studiowała polonistykę na Uniwersytecie Lwowskim i Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1945 w Gdańsku, od 10 IX 1950 do emerytury 31 VIII 1972 nauczycielka teorii muzyki w Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 ( Zespół Szkół Muzycznych), w latach 1950–1952 wykładał także przedmioty muzykologiczne w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku. W roku szkolnym 1967/1968 pedagog w studium aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. W latach 1950–1973 była kierownikiem redakcji muzycznej Radia Gdańsk.

Z jej inicjatywy od 1952 do lat 60. XX wieku występowała na żywo Gdańska Czwórka Radiowa. W okresie 1951–1973 prowadziła dwa razy w miesiącu cykliczny program „Młodzi muzycy przed mikrofonem”, w którym debiutowali Konstanty Andrzej Kulka, Stefania Toczyska, Roman Suchecki, Roman Jabłoński, Irena Jarocka i wielu innych.

Dużo uwagi poświęcała muzyce regionalnej, zapraszając zespoły do studia lub nagrywając występy w terenie. Nagrania zaprezentowała w ponad 500 audycjach „Amatorskie zespoły przed mikrofonem”. Po wprowadzeniu magnetofonów założyła archiwum muzyczne rozgłośni. Materiały z tego archiwum prezentowała na wykładach popularyzujących różne gatunki muzyki, m.in. w roku akademickim 1980/81 i 1981/82 w Audytorium Wydziału Elektroniki Politechniki Gdańskiej.

Przez kilkadziesiąt lat, od około 1957 do 1995, była recenzentem muzycznym piszącym na łamach „Głosu Wybrzeża” i ogólnopolskiego „Ruchu Muzycznego”. Uhonorowana Bursztynowym Mikrofonem, w 1985 nagrodą kulturalną Prezydenta Miasta Gdańska, przed śmiercią (23 IV 1998) otrzymała jako jedna z pierwszych Medal Księcia Mściwoja II. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania