KUSIEWICZ PIOTR, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Od 1977 pracownik PWSM i ASP w Gdańsku, w latach 1990–1996 dziekan Wydziału Wokalno-Aktorskiego, od 1996 kierownik Katedry Wokalistyki, od 2001 profesor. Od 1990 pracował także w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów w kadencji 2017–2020. <br/><br/> | Od 1977 pracownik PWSM i ASP w Gdańsku, w latach 1990–1996 dziekan Wydziału Wokalno-Aktorskiego, od 1996 kierownik Katedry Wokalistyki, od 2001 profesor. Od 1990 pracował także w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów w kadencji 2017–2020. <br/><br/> | ||
Występował we wszystkich polskich filharmoniach, Teatrze Wielkim w Warszawie i Teatrze Wielkim w Łodzi, na scenach operowych w Krakowie, Wrocławiu i Gdańsku, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu, w filharmoniach w Berlinie, Kolonii, Monachium, w Palais des Beaux-Arts w Brukseli, Royal Festival Hall w Londynie, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Gewandhaus w Lipsku, Musikverein w Wiedniu, w Montrealu, Mediolanie, Sztokholmie, Moskwie, Jerozolimie, Tokio, Seulu i na Gwadelupie.<br/><br/> | Występował we wszystkich polskich filharmoniach, Teatrze Wielkim w Warszawie i Teatrze Wielkim w Łodzi, na scenach operowych w Krakowie, Wrocławiu i Gdańsku, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu, w filharmoniach w Berlinie, Kolonii, Monachium, w Palais des Beaux-Arts w Brukseli, Royal Festival Hall w Londynie, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Gewandhaus w Lipsku, Musikverein w Wiedniu, w Montrealu, Mediolanie, Sztokholmie, Moskwie, Jerozolimie, Tokio, Seulu i na Gwadelupie.<br/><br/> | ||
| − | Jego repertuar obejmuje ponad 130 dzieł oratoryjnych, partie operowe (Georg Friedrich Haendel, Claudio Monteverdi) oraz dzieła współczesne, | + | Jego repertuar obejmuje ponad 130 dzieł oratoryjnych, partie operowe (Georg Friedrich Haendel, Claudio Monteverdi) oraz dzieła współczesne, m.in.: Krzysztofa Pendereckiego, Wojciecha Kilara, Witolda Lutosławskiego. Nagrywał dla Polskiego Radia, a także dla firm fonograficznych (również w wersji DVD): Polskich Nagrań, Dux, Naxos, Aperto, Accord. Jako pianista utrwalił dla Polskiego Radia ''Róże i ciernie'' Juliusza Zarębskiego i występuje, towarzysząc śpiewakom (Jerzy Mechliński, Urszula Mitręga, Jadwiga Rappée).<br/><br/> |
| − | W 1978 laureat II nagrody na festiwalu Włocławski Kwiecień Muzyczny oraz I nagrody i dwóch wyróżnień na Międzynarodowym Konkursie Śpiewaczym im. Antonina Dvorzaka w Karlovych Varach. W 1992 laureat Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], w 1998 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]]. {{author: AZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 1978 laureat II nagrody na festiwalu Włocławski Kwiecień Muzyczny oraz I nagrody i dwóch wyróżnień na Międzynarodowym Konkursie Śpiewaczym im. Antonina Dvorzaka w Karlovych Varach. W 1992 laureat Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w dziedzinie muzyki (za udział w światowym prawykonaniu oraz nagraniu dzieła Jean-Francois Le Sueur ''La Mort D’adam'' na Festiwalu Muzycznym w La Chaise-Dieu (Francja), wrzesień 1992), w 1998 laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]]. {{author: AZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:57, 8 paź 2023
PIOTR KUSIEWICZ (30 VI 1953 Gdańsk) artysta muzyk, śpiewak, pianista, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku (ASP). Syn Jana Kusiewicza, tenora, wieloletniego solisty Państwowej Opery Bałtyckiej. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM) w Gdańsku (od 1982 ASP), gdzie kształcił się w klasie fortepianu Zbigniewa Śliwińskiego (w 1977 uzyskał dyplom) oraz na Wydziale Wokalnym pod kierunkiem Jerzego Szymańskiego (dyplom w 1980).
Od 1977 pracownik PWSM i ASP w Gdańsku, w latach 1990–1996 dziekan Wydziału Wokalno-Aktorskiego, od 1996 kierownik Katedry Wokalistyki, od 2001 profesor. Od 1990 pracował także w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów w kadencji 2017–2020.
Występował we wszystkich polskich filharmoniach, Teatrze Wielkim w Warszawie i Teatrze Wielkim w Łodzi, na scenach operowych w Krakowie, Wrocławiu i Gdańsku, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu, w filharmoniach w Berlinie, Kolonii, Monachium, w Palais des Beaux-Arts w Brukseli, Royal Festival Hall w Londynie, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Gewandhaus w Lipsku, Musikverein w Wiedniu, w Montrealu, Mediolanie, Sztokholmie, Moskwie, Jerozolimie, Tokio, Seulu i na Gwadelupie.
Jego repertuar obejmuje ponad 130 dzieł oratoryjnych, partie operowe (Georg Friedrich Haendel, Claudio Monteverdi) oraz dzieła współczesne, m.in.: Krzysztofa Pendereckiego, Wojciecha Kilara, Witolda Lutosławskiego. Nagrywał dla Polskiego Radia, a także dla firm fonograficznych (również w wersji DVD): Polskich Nagrań, Dux, Naxos, Aperto, Accord. Jako pianista utrwalił dla Polskiego Radia Róże i ciernie Juliusza Zarębskiego i występuje, towarzysząc śpiewakom (Jerzy Mechliński, Urszula Mitręga, Jadwiga Rappée).
W 1978 laureat II nagrody na festiwalu Włocławski Kwiecień Muzyczny oraz I nagrody i dwóch wyróżnień na Międzynarodowym Konkursie Śpiewaczym im. Antonina Dvorzaka w Karlovych Varach. W 1992 laureat Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w dziedzinie muzyki (za udział w światowym prawykonaniu oraz nagraniu dzieła Jean-Francois Le Sueur La Mort D’adam na Festiwalu Muzycznym w La Chaise-Dieu (Francja), wrzesień 1992), w 1998 laureat Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury.
