KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO''', Chełm, ul. Wronki 1. Lokalizacją nawiązuje do zajmującego tę samą parcelę kościoła [[REFORMACI | Reformatów]] [[KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO (nieistniejący) | św. Antoniego Padewskiego.]] Po ponownym zasiedleniu [[CHEŁM | Chełmu]] w okresie międzywojennym i budowie nowego osiedla dla pracowników stoczni w latach 1939–1940, na istniejącym tu cmentarzu parafii św. Józefa w 1941–1942 zbudowano cmentarną kapliczkę ([[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarze na Chełmie]]).<br/><br/> | '''KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO''', Chełm, ul. Wronki 1. Lokalizacją nawiązuje do zajmującego tę samą parcelę kościoła [[REFORMACI | Reformatów]] [[KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO (nieistniejący) | św. Antoniego Padewskiego.]] Po ponownym zasiedleniu [[CHEŁM | Chełmu]] w okresie międzywojennym i budowie nowego osiedla dla pracowników stoczni w latach 1939–1940, na istniejącym tu cmentarzu parafii św. Józefa w 1941–1942 zbudowano cmentarną kapliczkę ([[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarze na Chełmie]]).<br/><br/> | ||
| − | Zniszczona podczas działań wojennych w | + | Zniszczona podczas działań wojennych w 1945, została odbudowana i w 1947 przeznaczona na działalność duszpasterską. Od czerwca do listopada 1947 posługiwali tu [[PALLOTYNI | pallotyni]] z sąsiedniej parafii przy [[KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA | kościele Chrystusa Króla]]. W listopadzie 1947 utworzono odrębną parafię dla Chełmu (obecnie starszej jego części, tzw. Starego Chełmu), której nadano miano Podwyższenia Krzyża Świętego. Powód dało odnalezienie po II wojnie światowej w podziemiach kaplicy krzyża pochodzącego z polskiej przedwojennej placówki wojskowej na Westerplatte. <br/><br/> |
| − | Kaplica była wyjątkowo mała (na 200 osób), dopiero w okresie 1956–1959, po długich negocjacjach z władzami, przygotowano projekt rozbudowy obiektu i w 1959 dobudowano świątynię halową z plebanią, dotychczasową kaplicę przekształcając w prezbiterium. Konsekracji dokonano w grudniu 1959. W 1973 | + | Kaplica była wyjątkowo mała (na 200 osób), dopiero w okresie 1956–1959, po długich negocjacjach z władzami, przygotowano projekt rozbudowy obiektu i w 1959 dobudowano świątynię halową z plebanią, dotychczasową kaplicę przekształcając w prezbiterium. Konsekracji dokonano w grudniu 1959. W 1973 do kompleksu kościoła i plebanii dobudowano kaplicę św. Maksymiliana Kolbe. W latach 1988–1990 wzniesiono obok kościelny dom parafialny z salkami katechetycznymi. W 1996–2005 na wschód od kościoła, w parku porastającym teren dawnego cmentarza, postawiono właściwy, nowoczesny budynek kościoła, o oryginalnym sklepieniu z drewna tzw. klejonego, który przejął wezwanie parafii. {{author: SK}} <br /><br /> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|- | |- | ||
| 1947–1969 | | 1947–1969 | ||
| − | | ks. Feliks Wojciech Wołos (administrator) | + | | ks. [[WOŁOS FELIKS WOJCIECH | Feliks Wojciech Wołos]] (administrator) |
|- | |- | ||
| 1969–1987 | | 1969–1987 | ||
| − | | ks. Feliks Wojciech Wołos | + | | ks. [[WOŁOS FELIKS WOJCIECH | Feliks Wojciech Wołos]] (proboszcz) |
|- | |- | ||
| 1987– | | 1987– | ||
Wersja z 19:02, 13 sty 2022
KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO, Chełm, ul. Wronki 1. Lokalizacją nawiązuje do zajmującego tę samą parcelę kościoła Reformatów św. Antoniego Padewskiego. Po ponownym zasiedleniu Chełmu w okresie międzywojennym i budowie nowego osiedla dla pracowników stoczni w latach 1939–1940, na istniejącym tu cmentarzu parafii św. Józefa w 1941–1942 zbudowano cmentarną kapliczkę ( cmentarze na Chełmie).
Zniszczona podczas działań wojennych w 1945, została odbudowana i w 1947 przeznaczona na działalność duszpasterską. Od czerwca do listopada 1947 posługiwali tu pallotyni z sąsiedniej parafii przy kościele Chrystusa Króla. W listopadzie 1947 utworzono odrębną parafię dla Chełmu (obecnie starszej jego części, tzw. Starego Chełmu), której nadano miano Podwyższenia Krzyża Świętego. Powód dało odnalezienie po II wojnie światowej w podziemiach kaplicy krzyża pochodzącego z polskiej przedwojennej placówki wojskowej na Westerplatte.
Kaplica była wyjątkowo mała (na 200 osób), dopiero w okresie 1956–1959, po długich negocjacjach z władzami, przygotowano projekt rozbudowy obiektu i w 1959 dobudowano świątynię halową z plebanią, dotychczasową kaplicę przekształcając w prezbiterium. Konsekracji dokonano w grudniu 1959. W 1973 do kompleksu kościoła i plebanii dobudowano kaplicę św. Maksymiliana Kolbe. W latach 1988–1990 wzniesiono obok kościelny dom parafialny z salkami katechetycznymi. W 1996–2005 na wschód od kościoła, w parku porastającym teren dawnego cmentarza, postawiono właściwy, nowoczesny budynek kościoła, o oryginalnym sklepieniu z drewna tzw. klejonego, który przejął wezwanie parafii.
| 1947–1969 | ks. Feliks Wojciech Wołos (administrator) |
| 1969–1987 | ks. Feliks Wojciech Wołos (proboszcz) |
| 1987– | ks. Roman Łabonarski |
