KADAU ERNST I, złotnik

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Ernst Kadau, kufel
z wizerunkiem dobranej
i niedobranej pary, srebro, częściowo złocone
Ernst Kadau, kufel
z wizerunkiem dobranej
i niedobranej pary, srebro, częściowo złocone
Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk
Partner redakcji

ERNST KADAU I (3 III 1618 Gdańsk – 17 IX 1679 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika Lukasa Kadaua. Od 1633 uczył się zawodu w warsztacie swojego ojczyma Hansa Polmana. Pracę mistrzowską wykonał u Jacoba Hermana II w 1643. Funkcję kompana (podstarszego) gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1658 i 1668, starszego cechu – 1659 i 1669. W jego warsztacie powstały prace mistrzowskie Nathanaela Pressdinga II, Martina Ortscheidera i Andreasa Haidta.

13 IV 1643 w kościele Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z Elisabeth Siefmann (zm. 1680), ojciec Ernsta, Nathanaela (zm. 1698) i Beniamina, którzy kontynuowali zawód ojca, oraz córek Marii (ur. 1649) i Catheriny (ur. 1655).

Używał znaków warsztatowych z monogramem EK. Liczne sprzęty liturgiczne jego autorstwa znajdowały się w kościołach na terenie Pomorza, na przykład kielichy ( kościół św. Mikołaja w Gdańsku, Nowy Staw, Palczewo), puszki eucharystyczne (Barłożno, Nowa Cerkiew), dzban liturgiczny (dawniej Löbenichtsche Pfarrkirche w Królewcu). Wśród sprzętów świeckich można wyliczyć piętnaście kufli, w których dominują przedstawienia figuralne w rezerwach lub dekoracja kwiatowa, a także puchar puklowany (Ermitaż w Petersburgu), kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), paterkę (Muzeum w Kórniku).

Zob. też złotnictwo. AFR

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania