GRZONKA ZBIGNIEW, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę GRZONKA ZBIGNIEW na GRZONKA ZBIGNIEW, rektor Uniwersytetu Gdańskiego) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Zbigniew_Grzonka.jpg |thumb| Zbigniew Grzonka]] | [[File: Zbigniew_Grzonka.jpg |thumb| Zbigniew Grzonka]] | ||
[[File: 1_Zbigniew_Grzonka.jpg |thumb| Zbigniew Grzonka, 2013]] | [[File: 1_Zbigniew_Grzonka.jpg |thumb| Zbigniew Grzonka, 2013]] | ||
| − | '''ZBIGNIEW STANISŁAW GRZONKA''' (ur. 1938 Kaliska, powiat Starogard Gdański), chemik, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | | + | '''ZBIGNIEW STANISŁAW GRZONKA''' (ur. 1938 Kaliska, powiat Starogard Gdański), chemik, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Szkołę podstawową (1951) i liceum (1955) ukończył w Starogardzie Gdańskim. W latach 1955–1961 studiował na Wydziale Chemicznym [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. Od 1961 do 1963 pracował w Kostrzyńskiej Fabryce Celulozy na stanowisku kierownika zakładowego laboratorium, od 1963 zatrudniony w Katedrze Chemii Ogólnej [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]]. Od 1968 doktor nauk chemicznych (przewód na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii gdańskiej WSP) na podstawie pracy ''Aminokwasy z funkcją nitrylowa i ich peptydy''. Przebywał na stażu podoktorskim w Icahn School of Medicine at Mount Siani w Nowym Jorku. <br/><br/> |
Od 1970 pracował na UG, od 1975 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy ''Tetrazolowe analogi aminokwasów i peptydów''. W latach 1974–1978 zastępca dyrektora, w 1981–1987 dyrektor Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, 1987–1990 dziekan tego wydziału. Od 1986 profesor tytularny, od 1991 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 rektor UG, w tym czasie też – od 1994 do 1996 – kierownik Zespołu Naukowego Chemii Aminokwasów i Peptydów. W latach 1996–1999 kierownik Zakładu Chemii Peptydów, od 1999 do przejścia na emeryturę w 2008 kierownik Katedry Chemii Organicznej. W 1997 przebywał na stażach w Max-Planc-Institute we Franfurkcie i w Tufts University Boston. <br/><br/> | Od 1970 pracował na UG, od 1975 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy ''Tetrazolowe analogi aminokwasów i peptydów''. W latach 1974–1978 zastępca dyrektora, w 1981–1987 dyrektor Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, 1987–1990 dziekan tego wydziału. Od 1986 profesor tytularny, od 1991 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 rektor UG, w tym czasie też – od 1994 do 1996 – kierownik Zespołu Naukowego Chemii Aminokwasów i Peptydów. W latach 1996–1999 kierownik Zakładu Chemii Peptydów, od 1999 do przejścia na emeryturę w 2008 kierownik Katedry Chemii Organicznej. W 1997 przebywał na stażach w Max-Planc-Institute we Franfurkcie i w Tufts University Boston. <br/><br/> | ||
Specjalista w zakresie chemii organicznej oraz chemii aminokwasów i peptydów. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1983), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2021), Medalem im. Stanisława Kostaneckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2008), Złotym Medalem UG (2015), Złotym Medalem im. Janusza Sokołowskiego "De Chimia Gedanensi Bene Meritus". W 1999 otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza]], a w 2009 został laureatem Medalu S. Kostaneckiego, przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za osiągnięcia w zakresie chemii organicznej. W 2020 roku otrzymał tytuł dr hc. UG. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Specjalista w zakresie chemii organicznej oraz chemii aminokwasów i peptydów. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1983), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2021), Medalem im. Stanisława Kostaneckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2008), Złotym Medalem UG (2015), Złotym Medalem im. Janusza Sokołowskiego "De Chimia Gedanensi Bene Meritus". W 1999 otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza]], a w 2009 został laureatem Medalu S. Kostaneckiego, przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za osiągnięcia w zakresie chemii organicznej. W 2020 roku otrzymał tytuł dr hc. UG. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 17:50, 27 wrz 2022
ZBIGNIEW STANISŁAW GRZONKA (ur. 1938 Kaliska, powiat Starogard Gdański), chemik, rektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Szkołę podstawową (1951) i liceum (1955) ukończył w Starogardzie Gdańskim. W latach 1955–1961 studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. Od 1961 do 1963 pracował w Kostrzyńskiej Fabryce Celulozy na stanowisku kierownika zakładowego laboratorium, od 1963 zatrudniony w Katedrze Chemii Ogólnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Od 1968 doktor nauk chemicznych (przewód na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii gdańskiej WSP) na podstawie pracy Aminokwasy z funkcją nitrylowa i ich peptydy. Przebywał na stażu podoktorskim w Icahn School of Medicine at Mount Siani w Nowym Jorku.
Od 1970 pracował na UG, od 1975 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy Tetrazolowe analogi aminokwasów i peptydów. W latach 1974–1978 zastępca dyrektora, w 1981–1987 dyrektor Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii, 1987–1990 dziekan tego wydziału. Od 1986 profesor tytularny, od 1991 profesor zwyczajny. W latach 1990–1996 rektor UG, w tym czasie też – od 1994 do 1996 – kierownik Zespołu Naukowego Chemii Aminokwasów i Peptydów. W latach 1996–1999 kierownik Zakładu Chemii Peptydów, od 1999 do przejścia na emeryturę w 2008 kierownik Katedry Chemii Organicznej. W 1997 przebywał na stażach w Max-Planc-Institute we Franfurkcie i w Tufts University Boston.
Specjalista w zakresie chemii organicznej oraz chemii aminokwasów i peptydów. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1983), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2021), Medalem im. Stanisława Kostaneckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego (2008), Złotym Medalem UG (2015), Złotym Medalem im. Janusza Sokołowskiego "De Chimia Gedanensi Bene Meritus". W 1999 otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza, a w 2009 został laureatem Medalu S. Kostaneckiego, przyznawanego przez Polskie Towarzystwo Chemiczne za osiągnięcia w zakresie chemii organicznej. W 2020 roku otrzymał tytuł dr hc. UG.
