GIESE TIEDEMANN, biskup chełmiński i warmiński

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Portret Tiedeman Giese jako biskup chełmiński, około 1544, zaginiony
Portret Tiedeman Giese jako biskup warmiński, po 1549, zaginiony

TIEDEMANN GIESE (1 VI 1480 Gdańsk – 23 X 1550 Lidzbark Warmiński), biskup chełmiński i warmiński. Syn gdańskiego kupca Albrechta szypra i kupca, wożącego towary (osmund, miedź, wańczos, dyle, klepki, płótno) do Wismaru, Lubeki i innych miast i Elisabeth, córki kupca Tiedemanna Langenbeck, bratanek burmistrza Tiedemana. Miał trzynaścioro rodzeństwa, w tym brata Georga (2 IV 1497 Gdańsk – 30 I 1562), ławnika (od 1536), rajcy (od 1545) i burgrabiego gdańskiego (1554, 1558). Uczył się w szkole mariackiej, od 1492 studiował na uniwersytecie w Lipsku (Leipzig), uzyskując w 1495 stopień bakałarza, w 1499 tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Po studiach przebywał w Rzymie, gdzie rozpoczynał praktykę prawniczą i otrzymał tytuł notariusza publicznego.

W 1505 papież powierzył mu kanonię warmińską (we Fromborku). Od 1507 przebywał na Warmii; w latach 1508–1509, 1516 i 1518–1519 kanclerz w tamtejszej kapitule, 1510–1515 i ponownie 1521–1524 administrator diecezji, jednocześnie od 1512 proboszcz w Steblewie (Stüblau) na Żuławach Gdańskich (Danziger Werder), od 1515 proboszcz kościoła św. Piotra i Pawła (zrezygnował w 1527). Za przygotowania poczynione w zamkach biskupich na Warmii do wojny z Krzyżakami nobilitowany (z rodzeństwem) w 1519 przez króla polskiego Zygmunta Starego, w czasie wojny przebywał w Gdańsku.

Po mianowaniu w 1523 biskupem warmińskim Maurycego Ferbera należał do jego najbliższych współpracowników; otrzymał godność kustosza warmińskiego (1523–1538). Generalny oficjał biskupstwa, wizytator dóbr kapitulnych, reprezentował biskupstwo na zjazdach stanów Prus Królewskich. W 1525 władze Gdańska bezskutecznie zabiegały u króla Zygmunta Starego o mianowanie go proboszczem kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Mimo spodziewanego objęcia urzędu biskupa warmińskiego po Maurycym Ferberze, decyzją króla Zygmunta Starego w 1538 wyniesiony został na tę godność Jan Dantyszek, Giese natomiast przejął biskupstwo chełmińskie. Z powodu choroby Jana Dantyszka przewodniczył obradom Rady Pruskiej, był jedną z najbardziej wpływowych osób w życiu politycznym i gospodarczym Prus Królewskich. Po śmierci w 1548 Jana Dantyszka wybrany, wolą kapituły warmińskiej, na biskupa warmińskiego, zatwierdzony na tej godności w styczniu 1549 przez Zygmunta Starego. W początku reformacji zwolennik porozumienia katolików i luteranów, czemu dał wyraz w rozprawie zwanej w skrócie (z uwagi na rozbieżności tytułów w dwóch wydaniach z 1525) Anthelogikon.

Autor znanej obecnie tylko we fragmentach rozprawy De regno Christi (ukończonej w 1535), w której dowodził upadku luteranizmu, choć nie odmawiał mu ożywczego wpływu na naprawę Kościoła. Zaginęła jego rozprawa Hyperaspisticon, w której bronił przed atakami teologów-scholastyków kanonika warmińskiego Mikołaja Kopernika, z którym się przyjaźnił. W 1539 dzięki umiejętnościom Mikołaja Kopernika został wyleczony z malarii, z kolei w liście dedykacyjnym Kopernika do papieża Pawła III, dołączonym do dzieła De revolutionibus, autor wskazywał na niego jako przyjaciela, który namawiał go do opublikowania tej pracy. Po śmierci astronoma interweniował u władz Norymbergi (Nürnberg) w sprawie błędów i przeinaczeń popełnionych przy druku De revolutionibus. Pochowany w katedrze we Fromborku. W spadku przekazał bratu Georgowi między innymi portret Mikołaja Kopernika, w późniejszym czasie wywieziony przez syna Georga, doktora praw Tiedemanna, do Strasburga.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania