EHWALD JOHANN GOTTFRIED, rektor szkół, pastor w Wisłoujściu

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''JOHANN GOTTFRIED EHWALD''' (Ehwalt; 1 I 1717 Elbląg – 22 XI 1786 Gdańsk), orientalista, pastor [[KOŚCIÓŁ GARNIZONOWY ŚW. OLAFA | kościoła garnizonowego św. Olafa]] w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Do roku 1738 uczęszczał do gimnazjum w Elblągu i Gdańsku, następnie studiował teologię w Jenie.<br/><br/>
+
 
Od 1742 roku uczył w Gdańsku prywatnie języków orientalnych. Od 1743 profesor orientalistyki i poezji w gimnazjum w Elblągu. Od 1745 roku rektor [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkoły św. Jana]], od 1756 pastor w kościele św. Olafa, od 1761 do śmierci diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] na Zaroślaku.<br/><br/>
+
'''JOHANN GOTTFRIED EHWALD''' (Ewald, Ehwalt) (1 I 1717 Elbląg – 22 XI 1786 Gdańsk), orientalista, pastor [[KOŚCIÓŁ GARNIZONOWY ŚW. OLAFA | kościoła garnizonowego św. Olafa]] w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Do 1738 uczęszczał do gimnazjum w Elblągu i do [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] w Gdańsku, następnie studiował teologię w Jenie, od 1740 w Erlangen. Od 1742 uczył w Gdańsku prywatnie języków orientalnych. Od 1743 profesor orientalistyki i poezji w gimnazjum w Elblągu. Od 1745 w Gdańsku rektor [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkoły św. Jana]], od 1755 pastor w kościele św. Olafa, od 1761 do śmierci diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] na Zaroślaku.<br/><br/>
Poza orientalistyką zajmował się naukowo greką i historią religii. Publikował teksty naukowe, między innymi w „Theologische Bibliothek” i w gdańskim tygodniku „Der Teutsche Diogenes”. Wspólnie z rektorem [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]] Bernhardem Ludolphem Kemną pracował nad reformą gdańskiego szkolnictwa, którą chciało wprowadzić miejskie [[KOLEGIUM SZKOLNE | Kolegium Szkolne]]. Przygotowali wytyczne programu nauczania i nową organizację szkolnictwa, według której gdańskie szkoły parafialne miały mieć jednolity program nauczania, taką samą metodę dydaktyczną i siatkę przedmiotów lekcyjnych. Reforma, za sprawą [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], weszła w życie tylko częściowo. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Poza orientalistyką zajmował się naukowo greką i historią religii. Publikował teksty naukowe, między innymi w „Theologische Bibliothek” i w gdańskim tygodniku „Der Teutsche Diogenes”. Wspólnie z rektorem [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]] Bernhardem Ludolphem Kemną pracował nad reformą gdańskiego szkolnictwa, którą chciało wprowadzić miejskie [[KOLEGIUM SZKOLNE | Kolegium Szkolne]]. Przygotowali wytyczne programu nauczania i nową organizację szkolnictwa, według której gdańskie szkoły parafialne miały mieć jednolity program nauczania, taką samą metodę dydaktyczną i siatkę przedmiotów lekcyjnych. Reforma, za sprawą [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], weszła w życie tylko częściowo. <br/><br/>
 +
20 VII 1747 ożenił się z panną Reginą Elisabethą, córką Johanna Ottmersona. Ojciec Jonatana Ernsta Gottfrieda (1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel) i [[EHWALD JACOB GOTTLIEB, pastor kościoła św. Trójcy | Jacoba Gottlieba]]. 10 XII 1787 wystawiono na licytację jego księgozbiór. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 +
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
 
 +
 
 +
'''Bibliografia''':<br/>
 +
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation...'', Königsberg 1834, s. 72, 77.<br/>
 +
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 2, 207.

Aktualna wersja na dzień 19:53, 9 paź 2023

JOHANN GOTTFRIED EHWALD (Ewald, Ehwalt) (1 I 1717 Elbląg – 22 XI 1786 Gdańsk), orientalista, pastor kościoła garnizonowego św. Olafa w Wisłoujściu. Do 1738 uczęszczał do gimnazjum w Elblągu i do Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku, następnie studiował teologię w Jenie, od 1740 w Erlangen. Od 1742 uczył w Gdańsku prywatnie języków orientalnych. Od 1743 profesor orientalistyki i poezji w gimnazjum w Elblągu. Od 1745 w Gdańsku rektor szkoły św. Jana, od 1755 pastor w kościele św. Olafa, od 1761 do śmierci diakon kościoła Zbawiciela na Zaroślaku.

Poza orientalistyką zajmował się naukowo greką i historią religii. Publikował teksty naukowe, między innymi w „Theologische Bibliothek” i w gdańskim tygodniku „Der Teutsche Diogenes”. Wspólnie z rektorem szkoły mariackiej Bernhardem Ludolphem Kemną pracował nad reformą gdańskiego szkolnictwa, którą chciało wprowadzić miejskie Kolegium Szkolne. Przygotowali wytyczne programu nauczania i nową organizację szkolnictwa, według której gdańskie szkoły parafialne miały mieć jednolity program nauczania, taką samą metodę dydaktyczną i siatkę przedmiotów lekcyjnych. Reforma, za sprawą Rady Miejskiej, weszła w życie tylko częściowo.

20 VII 1747 ożenił się z panną Reginą Elisabethą, córką Johanna Ottmersona. Ojciec Jonatana Ernsta Gottfrieda (1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel) i Jacoba Gottlieba. 10 XII 1787 wystawiono na licytację jego księgozbiór. PP










Bibliografia:
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 72, 77.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 2, 207.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania