CLAUSEWITZ FRIEDRICH WILHELM, urzędnik, honorowy obywatel Gdańska
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Friedrich_Clausewitz.jpg|thumb|Friedrich Clausewitz]] | [[File:Friedrich_Clausewitz.jpg|thumb|Friedrich Clausewitz]] | ||
− | '''FRIEDRICH WILHELM CLAUSEWITZ''' (6 IX 1809 Grudziądz – 10 I 1881 Berlin), urzędnik. Syn pruskiego generała Wilhelma Benedikta Clausewitza. Otrzymał wykształcenie wojskowe. Po roku 1835 radca w prezydium gdańskiej [[POLICJA | policji]]. Zastępował chorego dyrektora (prezydenta) gdańskiej policji Carla Gottloba Lessego, po jego śmierci 20 XII 1840 pełnił obowiązki dyrektora, w 1842 roku otrzymał nominację na to stanowisko. Zreorganizował służby policyjne, utworzył policję portową i nowe posterunki w mieście. W roku 1859, po kilku tragicznych pożarach, zorganizował pierwszą w Gdańsku zawodową [[STRAŻ POŻARNA | straż pożarną]] (ze strażnicą w dawnym [[DWÓR MIEJSKI | Dworze Miejskim]]). Poprzez [[POLICJA BUDOWLANA | policję budowlaną]] nadzorował wszelkie prace prowadzone przy remontach, przebudowach i wznoszeniu nowych budynków, kontrolował ewidencję ludności i ruch graniczny. Od roku 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 1856 przewodniczący [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA STARODAWNYCH BUDOWLI I ZABYTKÓW SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska]]. Mieszkał w siedzibie prezydium policji przy Langgasse 25 (ul. Długa). 1 X 1875 przeszedł na emeryturę i wyjechał z Gdańska. W 25-lecie pracy, 16 XII 1856, [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] nadała mu | + | '''FRIEDRICH WILHELM CLAUSEWITZ''' (6 IX 1809 Grudziądz – 10 I 1881 Berlin), urzędnik, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel Gdańska]]. Syn pruskiego generała Wilhelma Benedikta Clausewitza. Otrzymał wykształcenie wojskowe. Po roku 1835 radca w prezydium gdańskiej [[POLICJA | policji]]. Zastępował chorego dyrektora (prezydenta) gdańskiej policji Carla Gottloba Lessego, po jego śmierci 20 XII 1840 pełnił obowiązki dyrektora, w 1842 roku otrzymał nominację na to stanowisko.<br/><br/> |
+ | Zreorganizował służby policyjne, utworzył policję portową i nowe posterunki w mieście. W roku 1859, po kilku tragicznych pożarach, zorganizował pierwszą w Gdańsku zawodową [[STRAŻ POŻARNA | straż pożarną]] (ze strażnicą w dawnym [[DWÓR MIEJSKI | Dworze Miejskim]]). Poprzez [[POLICJA BUDOWLANA | policję budowlaną]] nadzorował wszelkie prace prowadzone przy remontach, przebudowach i wznoszeniu nowych budynków, kontrolował ewidencję ludności i ruch graniczny.<br/><br/> | ||
+ | Od roku 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 1856 przewodniczący [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA STARODAWNYCH BUDOWLI I ZABYTKÓW SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska]]. Mieszkał w siedzibie prezydium policji przy Langgasse 25 (ul. Długa). 1 X 1875 przeszedł na emeryturę i wyjechał z Gdańska.<br/><br/> | ||
+ | W 25-lecie pracy, 16 XII 1856, [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Przed wyjazdem otrzymał od władz miasta pamiątkowy album z obrazami [[SY LOUIS FRIEDRICH RUDOLF | Luisa Sy]] i 18 zdjęciami Gdańska. <br/><br/> Był żonaty z Emmą Hayerbötz (ur. 11 III 1812 Borghortz / Steinfurth, Hesja). Syn Karl Theodor (ur. 19 VIII 1831 Koblencja) poświęcił się karierze wojskowej, wstępując 11 I 1855 do pułku gdańskich huzarów, córka Paulina (ur. 3 VIII 1839 Berlin) 20 VII 1870 wyszła w Gdańsku za mąż. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:51, 29 kwi 2021
FRIEDRICH WILHELM CLAUSEWITZ (6 IX 1809 Grudziądz – 10 I 1881 Berlin), urzędnik, honorowy obywatel Gdańska. Syn pruskiego generała Wilhelma Benedikta Clausewitza. Otrzymał wykształcenie wojskowe. Po roku 1835 radca w prezydium gdańskiej policji. Zastępował chorego dyrektora (prezydenta) gdańskiej policji Carla Gottloba Lessego, po jego śmierci 20 XII 1840 pełnił obowiązki dyrektora, w 1842 roku otrzymał nominację na to stanowisko.
Zreorganizował służby policyjne, utworzył policję portową i nowe posterunki w mieście. W roku 1859, po kilku tragicznych pożarach, zorganizował pierwszą w Gdańsku zawodową straż pożarną (ze strażnicą w dawnym Dworze Miejskim). Poprzez policję budowlaną nadzorował wszelkie prace prowadzone przy remontach, przebudowach i wznoszeniu nowych budynków, kontrolował ewidencję ludności i ruch graniczny.
Od roku 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1856 przewodniczący Stowarzyszenia na rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska. Mieszkał w siedzibie prezydium policji przy Langgasse 25 (ul. Długa). 1 X 1875 przeszedł na emeryturę i wyjechał z Gdańska.
W 25-lecie pracy, 16 XII 1856, Rada Miejska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Przed wyjazdem otrzymał od władz miasta pamiątkowy album z obrazami Luisa Sy i 18 zdjęciami Gdańska.
Był żonaty z Emmą Hayerbötz (ur. 11 III 1812 Borghortz / Steinfurth, Hesja). Syn Karl Theodor (ur. 19 VIII 1831 Koblencja) poświęcił się karierze wojskowej, wstępując 11 I 1855 do pułku gdańskich huzarów, córka Paulina (ur. 3 VIII 1839 Berlin) 20 VII 1870 wyszła w Gdańsku za mąż.