CLAUSEWITZ FRIEDRICH WILHELM, urzędnik, honorowy obywatel Gdańska
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: Clausewitz_Friedrich.jpg |thumb| Friedrich Clausewitz, portret litograficzny wykonany przez [[BUSSE FRIEDRICH GUSTAV, artysta plastyk, fotograf | Friedricha Gustava Bussego]], 1858]] |
| − | '''FRIEDRICH WILHELM CLAUSEWITZ''' (6 IX 1809 Grudziądz – 10 I 1881 Berlin), urzędnik, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel Gdańska]]. Syn pruskiego generała Wilhelma Benedikta Clausewitza. Otrzymał wykształcenie wojskowe. | + | '''FRIEDRICH WILHELM CLAUSEWITZ''' (6 IX 1809 Grudziądz – 10 I 1881 Berlin), urzędnik, [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowy obywatel Gdańska]]. Syn pruskiego generała Wilhelma Benedikta Clausewitza (10 XI 1773 Burg (koło Magdeburga) – 12 II 1849 Poczdam) i Friederike z domu von Hülsen (20 VII 1774 – 23 V 1850). Bratanek teoretyka wojny generała Clausa von Clausewitza (1 VI 1780 Burg – 16 XI 1831 Wrocław). Brat Wilhelma (28 VI 1801 – 13 IV 1884) i Augusta (ur. 1803), pułkowników armii pruskiej, Georga Elfrieda Adolfa (16 VII 1811 – 23 X 1880), majora, ożenionego z Eugenią Anną (2 X 1822 – 31 VIII 1891), hrabiną von Dyhrn zu Schönau, z domu Brzezińską, oraz Charlotte Auguste Friederike (1814–1814). <br/><br/> |
| − | Zreorganizował służby policyjne, utworzył policję portową i nowe posterunki w mieście. W | + | Otrzymał wykształcenie wojskowe. Studiował prawo, od 1831 asesor sądowy w służbie państwowej. Od 19 VIII 1840 radca w prezydium gdańskiej [[POLICJA | policji]]. Zastępował chorego dyrektora (prezydenta) gdańskiej policji Carla Gottloba Lessego, po jego śmierci 20 XII 1840 pełnił obowiązki dyrektora, w 1842 otrzymał nominację na dyrektora, w 1843 na prezydenta gdańskiej policji.<br/><br/> |
| − | Od | + | Zreorganizował służby policyjne, utworzył policję portową i nowe posterunki w mieście. W 1859, po kilku tragicznych pożarach, zorganizował pierwszą w Gdańsku zawodową [[STRAŻ POŻARNA | straż pożarną]] (ze strażnicą w dawnym [[DWÓR MIEJSKI | Dworze Miejskim]]). Poprzez [[POLICJA BUDOWLANA | policję budowlaną]] nadzorował wszelkie prace prowadzone przy remontach, przebudowach i wznoszeniu nowych budynków, kontrolował ewidencję ludności i ruch graniczny.<br/><br/> |
| − | W 25-lecie pracy, 16 XII 1856, [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Przed wyjazdem otrzymał od władz miasta pamiątkowy album z obrazami [[SY LOUIS FRIEDRICH RUDOLF | Luisa Sy]] i 18 zdjęciami Gdańska. <br/><br/> Był żonaty z | + | Od 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 1856 przewodniczący [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA STARODAWNYCH BUDOWLI I ZABYTKÓW SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska]]. Mieszkał w siedzibie prezydium policji przy Langgasse 25 (ul. Długa). 1 X 1875 na własną prośbę przeszedł na emeryturę i wyjechał z Gdańska.<br/><br/> |
| + | W 25-lecie pracy, 16 XII 1856, [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Przed wyjazdem otrzymał od władz miasta pamiątkowy album z obrazami [[SY LOUIS FRIEDRICH RUDOLF, artysta plastyk | Luisa Sy]] i 18 zdjęciami Gdańska. Odznaczony Orderem Czerwonego Orła (Roter Adlerorden) III.Klasy, Orderem Królewskim Korony (Kronen-Orden) III.Klasy, rosyjskim Orderem Św. Włodzimierza (Императорский орден Святого Равноапостольного великого князя Владимира) IV.Klasy oraz rosyjskim Orderem Św. Anny (Орденъ Святой Анны) II.Klasy. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | Był żonaty z Fanny Hageböck (11 III 1810 Borghortz / Steinfurth, Hesja – 4 IV 1888). Syn Karl Theodor (ur. 19 VIII 1831 Koblencja) poświęcił się karierze wojskowej, wstępując 11 I 1855 do pułku gdańskich huzarów, córka Paulina (ur. 3 VIII 1839 Berlin) 20 VII 1870 wyszła w Gdańsku za mąż. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/> <br/><br/> <br/><br/> <br/><br/> | ||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Schwartz Karl, ''Leben des Generals Carl von Clausewitz und der Frau Marie von Clausewitz geb. gräfin von Brühl'', Berlin 1878, s.29-30.<br/> | ||
| + | ''Vierteljahrsschrift für Wappen-, Siegel- und Familienkunde'', red. Adolf Matthias Hildebrandt, Berlin 1900, s. 158–159. | ||
Aktualna wersja na dzień 19:55, 19 lut 2023
FRIEDRICH WILHELM CLAUSEWITZ (6 IX 1809 Grudziądz – 10 I 1881 Berlin), urzędnik, honorowy obywatel Gdańska. Syn pruskiego generała Wilhelma Benedikta Clausewitza (10 XI 1773 Burg (koło Magdeburga) – 12 II 1849 Poczdam) i Friederike z domu von Hülsen (20 VII 1774 – 23 V 1850). Bratanek teoretyka wojny generała Clausa von Clausewitza (1 VI 1780 Burg – 16 XI 1831 Wrocław). Brat Wilhelma (28 VI 1801 – 13 IV 1884) i Augusta (ur. 1803), pułkowników armii pruskiej, Georga Elfrieda Adolfa (16 VII 1811 – 23 X 1880), majora, ożenionego z Eugenią Anną (2 X 1822 – 31 VIII 1891), hrabiną von Dyhrn zu Schönau, z domu Brzezińską, oraz Charlotte Auguste Friederike (1814–1814).
Otrzymał wykształcenie wojskowe. Studiował prawo, od 1831 asesor sądowy w służbie państwowej. Od 19 VIII 1840 radca w prezydium gdańskiej policji. Zastępował chorego dyrektora (prezydenta) gdańskiej policji Carla Gottloba Lessego, po jego śmierci 20 XII 1840 pełnił obowiązki dyrektora, w 1842 otrzymał nominację na dyrektora, w 1843 na prezydenta gdańskiej policji.
Zreorganizował służby policyjne, utworzył policję portową i nowe posterunki w mieście. W 1859, po kilku tragicznych pożarach, zorganizował pierwszą w Gdańsku zawodową straż pożarną (ze strażnicą w dawnym Dworze Miejskim). Poprzez policję budowlaną nadzorował wszelkie prace prowadzone przy remontach, przebudowach i wznoszeniu nowych budynków, kontrolował ewidencję ludności i ruch graniczny.
Od 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1856 przewodniczący Stowarzyszenia na rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska. Mieszkał w siedzibie prezydium policji przy Langgasse 25 (ul. Długa). 1 X 1875 na własną prośbę przeszedł na emeryturę i wyjechał z Gdańska.
W 25-lecie pracy, 16 XII 1856, Rada Miejska nadała mu honorowe obywatelstwo miasta. Przed wyjazdem otrzymał od władz miasta pamiątkowy album z obrazami Luisa Sy i 18 zdjęciami Gdańska. Odznaczony Orderem Czerwonego Orła (Roter Adlerorden) III.Klasy, Orderem Królewskim Korony (Kronen-Orden) III.Klasy, rosyjskim Orderem Św. Włodzimierza (Императорский орден Святого Равноапостольного великого князя Владимира) IV.Klasy oraz rosyjskim Orderem Św. Anny (Орденъ Святой Анны) II.Klasy.
Był żonaty z Fanny Hageböck (11 III 1810 Borghortz / Steinfurth, Hesja – 4 IV 1888). Syn Karl Theodor (ur. 19 VIII 1831 Koblencja) poświęcił się karierze wojskowej, wstępując 11 I 1855 do pułku gdańskich huzarów, córka Paulina (ur. 3 VIII 1839 Berlin) 20 VII 1870 wyszła w Gdańsku za mąż.
Bibliografia:
Schwartz Karl, Leben des Generals Carl von Clausewitz und der Frau Marie von Clausewitz geb. gräfin von Brühl, Berlin 1878, s.29-30.
Vierteljahrsschrift für Wappen-, Siegel- und Familienkunde, red. Adolf Matthias Hildebrandt, Berlin 1900, s. 158–159.
