BRUNÓW
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''BRUNÓW''' (Brunshof), prywatny majątek między [[NOWE SZKOTY | Nowymi Szkotami]] a [[KUŹNICZKI | Kuźniczkami]], obecnie rejon ul. Waryńskiego w [[WRZESZCZ | Dolnym Wrzeszczu]]. Posiadłość powstała w 1. połowie XVII wieku (przed 1640), biorąc nazwę od założyciela i pierwszego właściciela Adrianna Brunna. W rękach rodziny Brunnów majątek pozostawał co najmniej do końca XVIII wieku, kiedy to w 1772 Johann Michael Brunn przejął w dzierżawę niedalekie [[MŁYNISKA | Młyniska]], gdzie wybudował dodatkowy folwark, przenosząc nań nazwę Brunshof.<br/><br/> | '''BRUNÓW''' (Brunshof), prywatny majątek między [[NOWE SZKOTY | Nowymi Szkotami]] a [[KUŹNICZKI | Kuźniczkami]], obecnie rejon ul. Waryńskiego w [[WRZESZCZ | Dolnym Wrzeszczu]]. Posiadłość powstała w 1. połowie XVII wieku (przed 1640), biorąc nazwę od założyciela i pierwszego właściciela Adrianna Brunna. W rękach rodziny Brunnów majątek pozostawał co najmniej do końca XVIII wieku, kiedy to w 1772 Johann Michael Brunn przejął w dzierżawę niedalekie [[MŁYNISKA | Młyniska]], gdzie wybudował dodatkowy folwark, przenosząc nań nazwę Brunshof.<br/><br/> | ||
| − | Przy majątku istniał sztuczny staw zasilany potokiem [[STRZYŻA | Strzyża]] oraz urządzenia przemysłowe (w początku XIX wieku browar, gorzelnia i fabryka drożdży). W 1820 liczył jedenastu mieszkańców, w 1871 – 35. W połowie XIX wieku, jako letnia rezydencja z ogrodem w stylu angielskim, należał do [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM | Friedricha W. Frantziusa]]. Najpóźniej w połowie lat 50. XIX wieku posiadłość przejął radca handlowy Richard Höhne. W połowie kolejnej dekady wdowa po nim sprzedała posiadłość oficerowi z gdańskiego garnizonu, majorowi von Bähr, który był jej właścicielem do końca lat 80. tego stulecia. Do początku XX wieku wchłonięty przez rozrastający się Wrzeszcz; śladem po nim była nazwa Brunshofer Weg (w latach 1945–1953 ul. Hermana Liebermana, obecnie ul. Waryńskiego).<br/><br/> | + | Przy majątku istniał sztuczny staw zasilany potokiem [[STRZYŻA | Strzyża]] oraz urządzenia przemysłowe (w początku XIX wieku browar, gorzelnia i fabryka drożdży). W 1820 liczył jedenastu mieszkańców, w 1871 – 35. W połowie XIX wieku, jako letnia rezydencja z ogrodem w stylu angielskim, należał do [[FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny | Friedricha W. Frantziusa]]. Najpóźniej w połowie lat 50. XIX wieku posiadłość przejął radca handlowy Richard Höhne. W połowie kolejnej dekady wdowa po nim sprzedała posiadłość oficerowi z gdańskiego garnizonu, majorowi von Bähr, który był jej właścicielem do końca lat 80. tego stulecia. Do początku XX wieku wchłonięty przez rozrastający się Wrzeszcz; śladem po nim była nazwa Brunshofer Weg (w latach 1945–1953 ul. Hermana Liebermana, obecnie ul. Waryńskiego).<br/><br/> |
W 2014 w czasie prac przy ul. ks. Zator-Przytockiego we Wrzeszczu odnaleziono kamień graniczny dawnych majątków [[NOWE SZKOTY | Nowe Szkoty]] i Brunów, przechowywany na placu przy należącej do Wydziału Rzeźby [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] [[MAŁA ZBROJOWNIA | Małej Zbrojowni]]. {{author: JDan}} {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | W 2014 w czasie prac przy ul. ks. Zator-Przytockiego we Wrzeszczu odnaleziono kamień graniczny dawnych majątków [[NOWE SZKOTY | Nowe Szkoty]] i Brunów, przechowywany na placu przy należącej do Wydziału Rzeźby [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] [[MAŁA ZBROJOWNIA | Małej Zbrojowni]]. {{author: JDan}} {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:48, 21 gru 2022
BRUNÓW (Brunshof), prywatny majątek między Nowymi Szkotami a Kuźniczkami, obecnie rejon ul. Waryńskiego w Dolnym Wrzeszczu. Posiadłość powstała w 1. połowie XVII wieku (przed 1640), biorąc nazwę od założyciela i pierwszego właściciela Adrianna Brunna. W rękach rodziny Brunnów majątek pozostawał co najmniej do końca XVIII wieku, kiedy to w 1772 Johann Michael Brunn przejął w dzierżawę niedalekie Młyniska, gdzie wybudował dodatkowy folwark, przenosząc nań nazwę Brunshof.
Przy majątku istniał sztuczny staw zasilany potokiem Strzyża oraz urządzenia przemysłowe (w początku XIX wieku browar, gorzelnia i fabryka drożdży). W 1820 liczył jedenastu mieszkańców, w 1871 – 35. W połowie XIX wieku, jako letnia rezydencja z ogrodem w stylu angielskim, należał do Friedricha W. Frantziusa. Najpóźniej w połowie lat 50. XIX wieku posiadłość przejął radca handlowy Richard Höhne. W połowie kolejnej dekady wdowa po nim sprzedała posiadłość oficerowi z gdańskiego garnizonu, majorowi von Bähr, który był jej właścicielem do końca lat 80. tego stulecia. Do początku XX wieku wchłonięty przez rozrastający się Wrzeszcz; śladem po nim była nazwa Brunshofer Weg (w latach 1945–1953 ul. Hermana Liebermana, obecnie ul. Waryńskiego).
W 2014 w czasie prac przy ul. ks. Zator-Przytockiego we Wrzeszczu odnaleziono kamień graniczny dawnych majątków Nowe Szkoty i Brunów, przechowywany na placu przy należącej do Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych Małej Zbrojowni.
