MUZYK WŁADYSŁAW, działacz gdańskiej Polonii
| < Poprzednie | Następne > |
WŁADYSŁAW MUZYK (10 VI 1874 Suszewo koło Mogilna – 26 V 1945 Neustadt, Niemcy), szewc, kupiec, działacz polonijny. Syn Jakuba Muzyka i Antoniny z domu Kropskiej. Do Gdańska przybył w 1897 jako czeladnik szewski. Do I wojny światowej mieszkał przy Heilige-Geist-Gasse 109 (ul. św. Ducha), następnie właściciel kamienicy przy Johannisgasse 16 (ul. Świętojańska) oraz sklepu i warsztatu obuwniczego Müllers Goliath-Sohlerei przy 2. Damm 17 (ul. Grobla II). Działał społecznie w Towarzystwie Ludowym „Jedność” i Towarzystwie Śpiewaczym „Lutnia” w Gdańsku, od 1908 był jego sekretarzem, skarbnikiem, bibliotekarzem. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska był znanym działaczem polonijnym, członkiem Gminy Polskiej, Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Zjednoczenia Zawodowego Polskiego, Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, Polskiej Izby Rzemieślniczej. Udzielał się w Stowarzyszeniu Katolickim Młodzieży Polskiej – Męskiej i Żeńskiej oraz w amatorskim ruchu teatralnym, którym kierował. Reżyserował kilka sztuk.
Aresztowany w październiku 1939, osadzony w obozie Stutthof, w którym przebywał do 25 IV 1945. Pracował tam jako majster w warsztatach szewskich należących do niemieckich zakładów zbrojeniowych. Ewakuowany z więźniami drogą morską na barce „Vaterland” do Neustadt, 3 V 1945 doczekał się uwolnienia przez wojska brytyjskie. Zmarł na tyfus plamisty.
Żonaty był z Marią z domu Rackowską (Ratkowską) (ur. 3 II 1878), współzałożycielką 3 V 1908 Towarzystwa Kobiet w Gdańsku (w 1933 uhonorowana za to specjalnym dyplomem). Ojciec Feliksa i Edmunda Muzyków. Na domu przy ul. Grobla II w latach 2004–2006 wisiała tablica pamiątkowa poświęcona jemu i jego synom.
