BERTLING ERNST AUGUST KARL, archidiakon kościoła NMP, bibliotekarz
| < Poprzednie | Następne > |
ERNST AUGUST KARL BERTLING (13 II 1838 Wocławy koło Gdańska – 25 I 1893 Gdańsk), pastor, bibliotekarz. Wnuk Carla Friedricha Theodora Bertlinga. Syn Ernsta Augusta Nathanaela Bertlinga (30 IV 1797 Gdańsk – 24 VIII 1876 Wocławy koło Gdańska), między innymi w latach 1867–1872 diakona kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) i Johanny Marii Täubert. W 1857 roku ukończył Gimnazjum Miejskie, studiował teologię w Halle, Berlinie i Królewcu.
Od 1867 diakon, od 1872 archidiakon kościoła NMP. W latach 1863–1870 i 1877–1879 jednocześnie bibliotekarz Biblioteki Miejskiej (w 1864 pozyskał do zbiorów rękopisy i bibliotekę Krzysztofa Mrongowiusza). Od 1879 roku do śmierci (zmarł nagle) także archiwista opiekujący się dawnymi aktami miejskimi, zgromadzonymi w Ratuszu Głównego Miasta ( archiwa). W 1879 współzałożyciel Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego (Westpreußischer Geschichtsverein). Autor artykułów z różnych dziedzin (między innymi o gdańskich tabliczkach woskowych oraz o piśmie Majów), licznych biogramów gdańskich w „Allgemeine Deutsche Biographie”, członek redakcji „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”. Cenny, liczący 3400 woluminów księgozbiór przekazał w testamencie Bibliotece Miejskiej. W 1892 roku wydał tom I katalogu rękopisów Biblioteki Miejskiej.
Od 1872 do końca życia mieszkał przy Frauengasse 2 (ul. Mariacka), w latach 1885–1893 był właścicielem sąsiedniej małej kamieniczki przy Frauengasse 1, w której miał pracownię naukową i magazyn zbiorów. Kawaler.
