BERTLING ERNST AUGUST KARL, archidiakon kościoła NMP, bibliotekarz
| < Poprzednie | Następne > |
ERNST AUGUST KARL BERTLING (13 II 1838 Wocławy koło Gdańska – 25 I 1893 Gdańsk), pastor, bibliotekarz. Wnuk Carla Friedricha Theodora Bertlinga. Syn Ernsta Augusta Nathanaela Bertlinga (30 IV 1797 Gdańsk – 24 VIII 1876 Wocławy koło Gdańska), zapisanego 9 VIII 1813 do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, w 1818 absolwenta Gimnazjum Miejskiego, po studiach teologicznych diakona kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP), pastora w Lublewie koło Gdańska, od 1834 we Wocławach, od 1858 emeryta, przed śmiercią niewidomego, i poślubionej w Gdańsku 8 XI 1836 Johanny Marii, córki kupca i radcy miejskiego Johanna Friedrich Täuberta.
W 1857 ukończył Gimnazjum Miejskie, studiował teologię w Halle, Berlinie i Królewcu. Od 1867 diakon, od 1872 archidiakon kościoła NMP. W latach 1863–1870 i 1877–1879 jednocześnie bibliotekarz Biblioteki Miejskiej (w 1864 pozyskał do zbiorów rękopisy i bibliotekę Krzysztofa Mrongowiusza). Od 1879 do śmierci także archiwista opiekujący się dawnymi aktami miejskimi, zgromadzonymi w Ratuszu Głównego Miasta ( archiwa). W 1879 współzałożyciel Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego (Westpreußischer Geschichtsverein). Autor artykułów z różnych dziedzin (m.in. o gdańskich tabliczkach woskowych oraz o piśmie Majów), licznych biogramów gdańskich w „Allgemeine Deutsche Biographie”, członek redakcji „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”. Cenny, liczący 3400 woluminów księgozbiór przekazał w testamencie Bibliotece Miejskiej. W 1892 wydał tom I katalogu rękopisów Biblioteki Miejskiej. Pod jego m.in. kierunkiem zgłębiała wiedzę o dziejach Gdańska pisarka Elise Püttner.
Od 1872 do końca życia mieszkał przy Frauengasse 2 (ul. Mariacka), w latach 1885–1893 był właścicielem sąsiedniej małej kamieniczki przy Frauengasse 1, w której miał pracownię naukową i magazyn zbiorów, po przodkach posiadał także dwa gospodarstwa na Oruni. Kawaler, zmarł nagle.
