SCHWANDT FRIEDRICH WILHELM, pastor kościoła św. Jana
| < Poprzednie | Następne > |
.jpg)
DAVID FRIEDRICH WILHELM SCHWANDT (używał trzeciego imienia) (27 X 1871 Puck – 22 IX 1928 Gdańsk), pastor kościół św. Jana. Syn urzędnika sądowego Friedricha Wilhelma Schwandta. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Pucku, w 1891 roku ukończył Gimnazjum Królewskie przy ul. Łąkowej, następnie teologię i filologię klasyczną na uniwersytecie w Królewcu (Königsberg). Po studiach w 1895 roku rozpoczął pracę jako asystent w Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej.
12 XII 1898 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny otrzymał święcenia kaznodziejskie z rąk superintendenta prowincji Prusy Zachodnie Adolfa Döblina. Od 1898 był wikarym w Wejherowie, od 1901 pastorem we Włościborzu (Groß Lossburg; obecnie pow. Sępólno Krajeńskie). 1 XI 1910 roku władze Gdańska powołały go na stanowisko drugiego kaznodziei kościoła św. Jana. Funkcję objął 13 XI 1910, od 1912 roku do śmierci był pierwszym pastorem tego kościoła. Dodatkowo w latach 1916−1917 był pastorem garnizonu w Malborku, pełnił też rolę administratora zbiorów Towarzystwa Odbudowy i Upiększania Zamku malborskiego (początkowo zbiory gromadzono w Gdańsku). Szczególnie opiekował się zbiorami numizmatycznymi, współpracował z Emilem Bahrfeldem i Karlem Adamem Maxem Jaquetem przy opracowaniu kolekcji monet i medali, czego efektem był siedmiotomowy katalog (Die Münzen- und Medaillen-Sammlung in der Marienburg). Był autorem wielokrotnie wznawianego, wydanego po raz pierwszy w 1901 roku, przewodnika po Malborku (Marienburg. Schloss und Stadt in Preussen).
W 1927 roku uzyskał doktorat z teologii na uniwersytecie w Królewcu. Był autorem prac z dziedziny teologii. Ożenił się z Heleną Dorothą Schramm. Jego portret z 1928, autorstwa Roberta Zeunera, wisiał na północnej ścianie chóru kościoła św. Jana, zaginął w 1945 roku.
