CLAUSEN BENEDICT, złotnik
| < Poprzednie | Następne > |
BENEDICT CLAUSEN (Clauss; 1644 Norymberga – 3 X 1709 Gdańsk), złotnik. Pochodził z rodziny złotniczej. Od 1672 roku był czeladnikiem w warsztacie Henninga Probsta w Gdańsku. Pracę mistrzowską wykonał u Gottfrieda Schmiedta w 1676 roku. Obywatelstwo Gdańska otrzymał 21 VI 1677. Funkcję starszego gdańskiego cechu złotników pełnił w latach: 1690, 1695 i 1707. Prace mistrzowskie w jego warsztacie wykonali: Nathanael Schlaubitz, Siegfried Örnster, Ephraim Eckholt, Andreas Schwenck, Nathanael Detloff, Johann Heinrich Hudtmacher. Czeladnikami byli Abraham Trybol i Georg Jantzen. Miał pięciu synów: Johanna Jakoba, Benedicta, Salomona, Johanna Carla i Gottlieba, którzy kształcili się w warsztacie ojca. Benedict, Salomon i Johann Carl uzyskali tytuły mistrzowskie. Został pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku.
Używał znaków warsztatowych z monogramem BC i kropką w polach o dekoracyjnym obrysie. Z jego dorobku zachowały się głównie sprzęty świeckie: puchar w kształcie okrętu (Ermitaż w Petersburgu), a także okazałe kufle ze scenami biblijnymi i charakterystycznymi dla tego warsztatu epizodami z historii antycznej. Spośród nielicznych zabytków sakralnych wskazać można aplikację na obraz ( Muzeum Narodowe w Gdańsku).
Zob. też złotnictwo.
