FRIEDLAND NICOLAUS, burmistrz Starego Miasta Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
NICOLAUS FRIEDLAND (około 1400 Gdańsk – 1457? Gdańsk), burmistrz Starego Miasta Gdańska. Najpewniej wywodził się z rodziny przybyłej do Gdańska z Dolnej Saksonii. Jego ojcem był prawdopodobnie szyper Klaus Freidland, mieszczanin Młodego Miasta Gdańska od 1400 roku.
Być może identyczny z Cleistem Fredelantem, który został obywatelem Młodego Miasta w 1420 roku. Nie później niż w 1434 roku był ławnikiem, od 1435 rajcą Starego Miasta. Na drugiego burmistrza wybrano go w 1438 roku, urząd burmistrza pełnił z przerwami od 1439 do 1454 roku. W 1445 i 1451 został wymieniony w testacji dokumentów wystawionych przez Radę Starego Miasta jako jeden z rajców; być może pełnił wówczas funkcję trzeciego burmistrza (nie był zatem członkiem Rady Zasiadającej). Po podporządkowaniu gminy staromiejskiej Głównemu Miastu i zlikwidowaniu urzędu burmistrza Starego Miasta wchodził jedynie w skład Rady Ogólnej Starego Miasta. Po ograniczeniu jej składu od 1458 roku do sześciu rajców już się w niej nie znalazł.
W trakcie swojego urzędowania wraz z Baltazarem Gutem ze Starego Miasta i Augustynem Gleibitzem z Młodego Miasta wsparł władze Głównego Miasta Gdańska w ich staraniach o uniknięcie odpowiedzialności przed westfalskimi sądami femy (sądy karne, które na podstawie przywilejów cesarskich rościły sobie prawo do jurysdykcji nad poddanymi zakonu krzyżackiego, czemu dostojnicy zakonu aktywnie się przeciwstawiali) w kilku sprawach majątkowych, między innymi Hansa Holegera.
Prawdopodobnie jego synem był Mattes Fredelant, posiadający w końcu XV wieku parcele przy Burggasse (ul. Podwale Staromiejskie) i przy Mühlengasse (ul. Młyńska).
