MASSALSKI RYSZARD, architekt, konserwator
| < Poprzednie | Następne > |
RYSZARD MASSALSKI (18 VI 1922 Grodno – 26 I 2020 Gdańsk), architekt, konserwator. W latach 1945–1950 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej (PG). Już w trakcie studiów współpracował z prof. Janem Borowskim nad zagadnieniami odbudowy Gdańska. W 1959 opracował plan śródmieścia Gdańska (rejon Wałowej i Błędnika). W okresie 1961–1962 konserwator miejski w Gdańsku, a od 1962 był pracownikiem naukowym PG w katedrze Historii, Teorii Architektury i Konserwacji Zabytków.
Od 1965 doktor (na podstawie pracy Geneza i rozwój kolumn wielobocznych i kanelurowanych w Starożytnym Egipcie. Kolumny „protodoryckie” w Starożytnym Egipcie). Zatrudniony na stanowisku docenta, w wyniku zmiany ustawy o szkolnictwie wyższym w 1990 utracił prawa samodzielnego pracownika naukowego. Prowadził wieloletnie badania nad architekturą zamków krzyżackich w Elblągu, Gniewie i Nowem. Wiele uwagi poświęcał zabytkom Gdańska, publikując artykuły dotyczące m.in. odbudowy twierdzy Wisłoujście, szkoły mariackiej, baszty Łabędź i szpitala św. Ducha. Był wieloletnim członkiem rad konserwatorskich oraz licznych komisji czuwających nad rekonstrukcją detalu architektoniczno-rzeźbiarskiego kamienic i przedproży gdańskich. Wedle jego projektu odbudowano (1951–1953) Dwór Bractwa św. Jerzego, wedle jego koncepcji odbudowano portal przy ul. Długiej nr 3, fasady nr 12 (z portalem), fasady przy Długim Targu nr 20 i 21, przy ul. św. Ducha 111 („Dom Pod Żłówiem”, zob. np. Johanna Henrietta Schopenhauer), opracował (1970) wytyczne do uzupełniającej odbudowy kamienic przy Długim Pobrzeżu. Zwornik z jego podobizną widnieje wśród wizerunków innych zasłużonych dla odbudowy Gdańska osób – na arkadzie podcieni elewacji bocznej kamienicy przy ul. Chlebnickiej 20 (na skrzyżowaniu z ul. Pończoszniczą, Długi Targ 25).
Pochowany na cmentarzu Srebrzysko (w grobie z Jadwigą Habelą).
