RYNARZEWO

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 15:49, 25 sie 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Renneberg (Rynarzewo) na mapie z 1784, z drogą z Oliwy przez Młyn Prochowy (Pulver Mühl) w Doline Potoku Prochowego

RYNARZEWO (1647 Renneberg Krug, 1889 Rynarzewo, 1889 Renbark), w Gdańsku-Oliwie, przy ul. Spacerowej, na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Początkowo karczma i osada leśna w Dolinie Rynarzewskiej, przy drodze z Oliwy do Osowej i Wysokiej przez Dolinę Potoku Prochowego, od 2 połowy XIX wieku przez obecną ul. Spacerową ("Renneberger Chaussee" / "Szosa rynarzewska"). Nazwa od pobliskiej góry, notowanej w 1644 jako Renneberg (a wskazującej na istnienie na niej smolarni). Leśniczówka, zwana wówczas Renuszewo, z okolicą włączona w granice administracyjne Gdańska 15 I 1954.

19 X 1947 naprzeciwko leśniczówki (po drugiej stronie ulicy) administrator (proboszcz) oliwskiego kościoła (katedry) Trójcy Świętej ks. Leon Kossak-Główczewski poświęcił kapliczkę, ufundowaną (na ziemi podarowanej przez leśniczego Jana Kręckiego) przez Walerię Lisińską (18 II 1890 – 30 I 1972, pochowana na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie) w nadziei odnalezienia po zakończeniu II wojny światowej córki Marii i męża Ludwika, przed wojną właściciel cegielni i fabryczki wyrobów ceramicznych w Wysokiej, dyrektora Banku Ludowego w Gdańsku, w 1937 członka pierwszego Zarządu Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Kapliczka służyła jako miejsce pożegnania i powitania pielgrzymek udających się z Gdańska do Kalwarii Wejherowskiej i z niej wracających. AK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania