BIELAWSKI WIESŁAW, wiceprezydent Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
WIESŁAW BIELAWSKI (ur. 4 II 1960 Tczew), architekt, wiceprezydent Gdańska. Syn Reginy z domu Folaron, z zawodu sekretarki, oraz Kazimierza, księgowego, brat Rufina (ur. 1953). W 1987 ukończył Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej (PG). W latach 1986–1992 był asystentem w Katedrze Projektowania Zagospodarowania Przestrzennego Wydziału Architektury PG, 1990–1995 zastępcą dyrektora w Gdańskiej Pracowni Urbanistycznej „ALTER POLIS” sp. z o.o., 1995–1999 naczelnikiem Wydziału Architektury Urzędu Miejskiego w Tczewie. W latach 1997–1999 pracował w Specjalnej Strefie Ekonomicznej Żarnowiec–Tczew sp. z o.o. (od 2001 Pomorska Specjalna Strefa Ekonomiczna (PSSE) z siedzibą w Sopocie), obsługując inwestycje zlokalizowane w jej rejonie. W latach 2000–2001, po wygranym konkursie, był dyrektorem Wydziału Architektury Urzędu Miejskiego w Gdańsku (na stanowisku architekta Miasta Gdańska), od 2001 do 2002 dyrektorem Biura Architektury i Zarządzania Majątkiem w PSSE, odpowiedzialnym za obsługę administracyjną i prowadzenie inwestycji.
20 XI 2002 objął stanowisko wiceprezydenta Miasta Gdańska do spraw polityki przestrzennej. Piastował je do 14 I 2019. Odpowiadał za rozwój przestrzenny miasta (planowanie przestrzenne, urbanistykę i architekturę), za geodezję, ochronę zabytków, obrót nieruchomościami gruntowymi i budynkami, nadzorował sprawy realizowane w Urzędzie Miasta przez Wydział Urbanistyki, Architektury i Ochrony Zabytków,
Wydział Geodezji, Wydział Środowiska, Wydział Skarbu. Od 2004 był przedstawicielem Gminy Gdańsk w zarządzie Towarzystwa Budownictwa Społecznego (TBS) Motława sp. z o.o. (ul. Królikarnia 13), od 2008 do 2018 w Gdańskich Usługach Komunalnych Sp. z o.o. (Otomin, ul. Konna 34), w styczniu 2019 został członkiem zarządu Gdańskiej Infrastruktury Wodociągowo-Kanalizacyjnej.
Autor i współautor planów oraz opracowań urbanistycznych, m.in. studiów nad rewitalizacją miast pomorskich (Tczew, Gniew; członek zespołu, 1985), Miejscowego Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Wejherowa (członek zespołu generalnego projektanta, 1993), Miejscowego Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Lęborka (członek zespołu generalnego projektanta, 1994), Miejscowego Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Tczewa (członek zespołu generalnego projektanta, 1994), Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Tczewa (1999). Ponadto pełnił nadzór nad Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego Dzielnicy Piotrowo w Tczewie (1995), nad opracowaniem planów zagospodarowania przestrzennego dla PSSE dla obszarów położonych w gminach Gniewino i Krokowa (2001–2002), nad sporządzeniem studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w Gdańsku (od 2002).
Brał udział w międzynarodowych i krajowych konkursach urbanistycznych i architektonicznych, m.in. w międzynarodowym konkursie urbanistycznym „How to Improve the New Belgrade Urban Structure” (1986, Jugosławia; współautor, III nagroda), międzynarodowym konkursie urbanistycznym „City of the Future – Milwaukee” (1989, USA; współautor, wyróżnienie), ogólnopolskim konkursie „Treść i forma planu ogólnego” (1989, współautor; I równorzędna nagroda, zaproponowana metoda była podstawą eksperymentalnego planu ogólnego miasta Wejherowa, współfinansowanego przez Ministerstwo Budownictwa), w konkursie na projekt zagospodarowania Wyspy Spichrzów w Gdańsku (1992, współautor; I nagroda).
Był członkiem jury w konkursach architektonicznych i urbanistycznych: Hala Widowiskowo-Sportowa Ergo Arena (2000), Kamienica Gdańska XXI Wieku (przewodniczący jury, 2005), projekt Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego (przewodniczący jury, 2005), koncepcja zabudowy Targu Siennego i Targu Rakowego w Gdańsku (przewodniczący jury, 2006), koncepcja architektoniczna Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku (konkurs międzynarodowy, przewodniczący jury, 2008), koncepcja ekspozycji Muzeum II Wojny Światowej (konkurs międzynarodowy, 2009).
Przewodniczył sądom konkursowym, które rozstrzygały: przeznaczony dla studentów konkurs na Operę (2003), konkurs na opracowanie uszczegółowionej koncepcji architektoniczno-krajobrazowej dla promenady Droga do Wolności (2003) – oba zorganizowane przez Miasto Gdańsk, ogłoszony przez Granaria sp. z o.o. konkurs na zabudowę północnego cypla Spichlerzy (2015), zorganizowany przez tę spółkę i Miasto Gdańsk konkurs na kładkę przez Motławę w ciągu ul. św. Ducha i Spichlerzy (2015) oraz zorganizowany przez Budimex SA konkurs na zagospodarowanie byłego pasa startowego na Zaspie (2015).
Od 27 V 2006 do 2010 był prezesem Krajowej Rady Izby Urbanistów, w 2007 został członkiem Głównej Komisji Urbanistyczno–Architektonicznej przy Ministra Budownictwa (ciała doradczego do spraw planowania i zagospodarowania przestrzennego), 20 III 2007 premier Jarosław Kaczyński powołał go w skład Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej. Był współzałożycielem i prezydentem Kiwanis International Club w Tczewie. Członek Pomorskiej Okręgowej Izby Zawodowej Architektów i Pomorskiej Okręgowej Izby Zawodowej Urbanistów. Od 1997 do chwili jej rozwiązania należał do partii Unia Wolności, działając w jej tczewskim kole.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2010), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014) i Brązowym Medalem za Zasługi dla Policji (2015).
Od 11 IX 1982 żonaty z Katarzyną, ojciec Kornela.
