KLÜGLING FRIEDRICH AUGUST, organista, klawesynista, kompozytor

< Poprzednie

Następne >

Carl Philipp Emanuel Bach, tekst oratorium Zmartwychwstanie i Wniebowzięcie Jezusa wykonanego w Białą Niedzielę 19 IV 1789 w kościele św. Piotra i Pawła przez zespół wokalno-instrumentalny pod kierownictwem Friedricha Augusta Klüglinga

Program koncertu 26 IV 1797 w kościele św. Piotra i Pawła

FRIEDRICH AUGUST KLÜGLING (25 IX 1744 Berlin – 24 XI 1800 Gdańsk), organista, klawesynista, kompozytor, organizator koncertów. Muzyki uczył się u Johanna Philippa Kirnbergera w Berlinie. Pracował dla Johanna Friedricha Heringa jako kopista rękopisów muzycznych. 7 V 1768 powołany na organistę kościoła św. Piotra i Pawła jako następca Johanna Gottfrieda Falckenberga (1682 Gdańsk – 7 V 1768 Gdańsk, od 14 III 1727 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska). Od 7 V 1769 miał do dyspozycji nowe organy zbudowane przez Johanna Friedricha Rodego.

Dzięki legatowi Carla Ernsta Rossa wykonywał od 17 IV 1778 w kościele oratoria, m.in. 24 III 1780 Der Tod Jesu (Śmierć Jezusa) Carla Heinricha Grauna, 17 IV 1791 Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze (Siedem ostatnich słów Zbawiciela na krzyżu) Josepha Haydna, 19 IV 1789 Die Auferstehung und Himmelfahrt Jesu (Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Jezusa) Carla Philippa Emanuela Bacha.

Od 1779 organizował koncerty w różnych salach, m.in. w Domu Angielskim wystąpił razem ze śpiewakiem Antonio Maria Gaetano Cartellieri. Dawał koncerty na organach kościoła św. Piotra i Pawła, między innymi 26 IV 1797 wykonał własne utwory organowe i partię organów w koncercie fletowym (brak informacji o soliście). Występował jako klawesynista na koncertach organizowanych przez Johanna Daniela Glummerta, np. 3 XII 1781 wykonał koncert klawesynowy D-dur C.Ph.E. Bacha.

Uczył muzyki, m.in. Carla Friedricha Gottlieba Leube (17 IV 1779 Gdańsk – 4 V 1837 Gdańsk), w latach 1803–1837 organistę kościoła św. Piotra i Pawła. Komponował utwory organowe i klawesynowe, niektóre wydawał własnym sumptem. Zbierał podpisy pod subskrypcjami na kompozycje C.Ph.E. Bacha, Johanna Nicolausa Forkela i Johanna Friedricha Reichardta, oraz na podręcznik do nauki kontrapunktu (Die Kunst des reinen Satzes in der Musik) J.Ph. Kirnbergera.

Zajmował mieszkanie służbowe przy Poggenpfuhl 71 (ul. Żabi Kruk). Był żonaty z Anną Christiną z domu Welcke (1742 – 8 IX 1809 Gdańsk). Ich syn, Carl Friedrich Heinrich Klügling (1780 Gdańsk – 21 III 1827 Gdańsk), od 12 IX 1794 uczył się w Gimnazjum Akademickim, w latach 1810–1824 był nauczycielem, od 1815 konrektorem szkoły Św. Piotra i Pawła. JMM

Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk , Der Evangel[isch] reformirten Pfarr-Kirche zu S. Peter und Paul und derselben Schule betreffende Nachrichten zusammengetragen und mit freyen Anmerkungen begleitet von P[hilipp] J[acob] G[ottlob] Leube, College der Schule. Erster, die Kirche betreffender Abschnitt. Anno 1806. sygn. 300, R/47a s. 284, 349-351, 353, 355; księgi Sądu Ławniczego, sygn. 300, 43/176 k. 348r-350r, /178 k. 23v, /186 k. 29r–32r; księgi metrykalne kościoła św. Piotra i Pawła, sygn. 1496/4, s. 181; księgi metrykalne kościoła Trójcy Świętej, sygn. 300, 37/49, k. 57r.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, oprac. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 374.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 85.
PAN Biblioteka Gdańska, Zapiski Karola Antoniego Kaschlinskiego, sygn. Ms. 1089 II, s. 70.
„Danziger Anzeigen und Nachrichten“, roczniki 1770–1800, 1803 nr 63, s. 792.
„Danziger Intelligenzblatt“ 1827 nr 69, s. 746, nr 300, s. 3364.
Reichardt Johann Friedrich, Briefe eines aufmerksamen Reisenden die Musik betreffend, Erster Theil, Frankfurt und Leipzig 1774, s. 117.
Gerber Ernst Ludwig, Historisch-Biographisches Lexicon der Tonkünstler, Bd. 1, 1790, s. 736.
Simson Paul, Geschichte der Schule zu St. Petri und Pauli in Danzig, Bd. 1 (1904) s. 108, 110; Bd. 2 (1905) s. 103.
Rauschning Hermann, Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig, Danzig 1931 , s. 349, 381, 390 f., 393, 404 f., 422.
Peter Wollny, Ein „musikalischer Veteran Berlins“: Der Schreiber Anonymus 300 und seine Bedeutung für die Berliner Bach-Überlieferung, Jahrbuch des Staatlichen Instituts für Musikforschung Preußischer Kulturbesitz 1995, s. 98–99.