FREISLICH MAXIMILIAN DIETRICH, kompozytor

< Poprzednie

Następne >

Maximilian Dietrich Freislich, tekst kantaty na dwusetlecie Reformacji; wykonanie utworu 28 X 1717 poprzedziło przemówienie Johanna Petera Kinda, byłego studenta Gimnazjum Akademickiego

Maximilian Dietrich Freislich, tekst kantaty na dzień imienin Martina Lutra; wykonanie utworu 11 XI 1717 poprzedziło przemówienie Johanna Sartoriusza, profesora retoryki w Gimnazjum Akademickiego

MAXIMILIAN DIETRICH (DITERICH) FREISLICH (Freisslich, Freißlich, Fraislich; ochrzczony 7 II 1673 Immelborn koło Meiningen – pochowany 24 IV 1731 Gdańsk), kompozytor. Brat Johannesa Wigulaeusa (Wigaläusa) Freislicha (ochrzczony 2 IV 1679 Salzungen, Turyngia – 1710 Toruń), który w lutym 1700 został wpisany do najwyższej klasy (prima) Gimnazjum Akademickiego, w 1703 w Toruniu kantora i nauczyciela w gimnazjum; brat przyrodni Johanna Balthasara Christiana Freislicha.

Około 1686 śpiewak w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) i uczeń Johanna Valentina Medera. Od 1699 kapelmistrz w tym kościele. Zachował się tylko jeden jego utwór: wokalno-instrumentalny psalm Dixit Dominus z 1727 oraz kilkadziesiąt drukowanych w Gdańsku tekstów kantat kościelnych i okolicznościowych, pisanych m.in. z okazji 200-lecia reformacji i na uroczystości rodzinne gdańszczan. Psalm i teksty większości kantat znajdują się w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej, a teksty dwóch kantat z 1717 w Archiwum Państwowym.

22 XI 1701 w kościele NMP poślubił Annę Elisabethę (1682 – pochowana 28 III 1749 w kościele św. Mikołaja), córkę Nathanaela Minne. Mieli dwanaścioro dzieci, sześciu synów: 1/ Johanna Nathanaela (ochrzczony 2 IX 1702 Gdańsk – po 1718), w 1718 ucznia Gimnazjum Akademickiego; 2/ Friedricha Gottlieba (ochrzczony 30 XI 1705 Gdańsk – po 1729), w 1722 ucznia Gimnazjum Akademickiego, który w 1726 przedstawił dysertację prawniczą De insufficientia paternae educationis ad vitam civilem, następnie studiował w Królewcu; 3/ Carla Heinricha (ochrzczony 17 I 1709 Gdańsk – po 1748), który 22 V 1728 otrzymał obywatelstwo miejskie; 4/ Ferdinanda (ochrzczony 20 V 1712 Gdańsk); 5/ Alexandra (ochrzczony 1 IX 1713 Gdańsk), 6/ nieochrzczone niemowlę płci męskiej (pochowane 20 VIII 1720 Gdańsk), i sześć córek: 1/ Justinę Dorotheę (ochrzczona 6 VII 1710 Gdańsk – pochowana 23 IX 1712 Gdańsk); 2/ Annę Euphrosinę (ochrzczona 20 XI 1703 Gdańsk – 15 IX 1774 Gdańsk), trzykrotnie zamężną: po raz pierwszy od 31 V 1729 za Martina Christiana Lindenowa (zm. przed 1740 Lębork), z którym miała syna Johanna Christiana von Lindenowskiego (późniejszego pruskiego prezydenta Gdańska), po raz drugi od 1740 za pruskiego rezydenta w Gdańsku Johanna Adolpha von Wagenfeldta (1703–1750), z którym miała syna Heinricha Adolpha (29 VIII 1747 Gdańsk – 25 II 1809 Gdańsk), ojca drugiej żony Jakoba Kabruna, po raz trzeci od marca 1752 za również rezydenta pruskiego w Gdańsku Benjamina Reimera (pochowany 17 V 1765 w kościele św. Bartłomieja pod płytą nr 44); 3/ nieochrzczone niemowlę płci żeńskiej (pochowane 8 V 1711 Gdańsk); 4/ Eleonorę (ochrzczona 17 VII 1715 Gdańsk); 5/ Justinę Dorotheę (ochrzczona 16 II 1717 Gdańsk); 6/ Annę Elisabethę (ochrzczona 4 IX 1718 Gdańsk – pochowana 18 IX 1753 w kościele św. Mikołaja), od 1748 żonę Jeana Petera Lamberta Bohona (? wieś Bohon (obecnie dzielnica Durbuy, Belgia) – 14 X 1775 Bydgoszcz), handlarza winem, właściciela kamienicy zwanej Bohonsche Haus przy Heilige-Geist-Gasse 111 (ul. św. Ducha; w 1848 kamienica została przebudowana na potrzeby szkoły św. Jana). DSJMM















Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księgi metrykalne gdańskich kościołów sygn. 348/591 s. 91, 354/321 s. 21, 54, 111, 205, 229, 269, 293, 325, 355, 378, /322 s. 184, /331 k. 92r, s. 118, /353 s. 46, 79, /347, k. 11v, 175v, 235v, 356/4 s. 461.
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księgi Sądu Ławniczego sygn. 300, 43/149, k. 222v, /163, k. 261v–265v, /189 k. 570–574.
Archiwum Państwowe Gdańsk, Księgi Sądu Wety sygn. 300, 58/19, k. 231v.
De insufficientia paternae educationis ad vitam civilem (egzemplarze: PAN BG Od 17347/5 8° adl. 13; Od 17347/7 8°, adl. 20).
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, opracowali Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa-Poznań 1974, s. 273, 302, 306.
Michalak Jerzy M., Das Leben der Anna Elisabeth Bohon geb. Freislich und die Konzerte im „Bohonschen“ Hause in Danzig bis 1775, w: Musikalische Beziehungen zwischen Mitteldeutschland und Danzig im 18. Jahrhundert, hrsg. v. Klaus-Peter Koch, Danuta Popinigis, Sinzig 2002, s. 135–159.
Neschke Karl, Freislich Maximilian Dietrich, w: Die Musik in Geschichte und Gegenwart, hrsg. v. Ludwik Finscher , Bd. 7, 2002.