ENGELCKE FRIEDRICH GOTTLIEB II, bibliofil, numizmatyk
| < Poprzednie | Następne > |
FRIEDRICH GOTTLIEB ENGELCKE II (22 XI 1693 Gdańsk – 19 IX 1736 Gdańsk), bibliofil, współzałożyciel Societas Litteraria. Syn burmistrza Friedricha Gottlieba Engelckego. Od maja 1707 uczył się w gdańskim Gimnazjum Akademickim, w 1712 studiował prawo w Halle, w 1713 w Lipsku. Od 1720 sekretarz gdańskiej Rady Miejskiej, od 17 VI 1721 posiadacz kupieckiego obywatelstwa Gdańska, od 1730 ławnik.
W 1720 był współzałożycielem pierwszego w Gdańsku towarzystwa naukowego Societas Litteraria Cuius Symbolum Virtutis et Scientiarum Incrementa. Wybrany został jego pierwszym prezesem (28 IX 1720 – 3 II 1721), następnie pełnił funkcje protokolanta (3 luty – 5 maja 1721). Przedstawiał na zebraniach referaty dotyczące numizmatyki i planów opracowania monografii medali i monet europejskich. Wraz ze zmianą profilu towarzystwa (z humanistycznego na ścisły), do końca jego działania w 1727 ograniczył swoją w nim aktywność. Opracował dzieło o zabytkach numizmatycznych polsko-pruskich Poloniam numizmatica illustram.
16 IX 1721 poślubił w kościele Najświętszej Marii Panny Christinę Renatę (pochowana 6 II 1777), córkę Johanna Leona Schleiffa. Ojciec zmarłych w dzieciństwie 1/ Friedricha Gottlieba (6 XII 1725 – pochowany 5 VI 1728), 2/ Christiny Benigny (14 XI 1727 – pochowana 1730), 3/ Florentiny Amalii (29 IX 1729 – pochowana 1730), 4/ Catheriny Virginii (ur. 27 VII 1731). Przeżyli go synowie i córka: 5/ Johann Benjamin (5 VII 1722 – 3 I 1770), kupiec gdański po studiach w Lipsku, żonaty od 3 XII 1748 z Concordią Renatą (1724 – pochowana 24 III 1893), córką burmistrza Michaela Schmidta, 6/ Constantia Renata ( 10 XI 1724 – pochowana 12 XII 1747), 7/ Adrian Gottlieb (6 XII 1733 – 12/13 II 1797), po studiach w Lipsku (1755) od 31 I 1764 posiadający kupieckie obywatelstwo Gdańska, mistrz Kwartału Wysokiego (1774), ławnik (od 1776), rajca Gdańska (od 1787) i ostatni gdański burgrabia królewski (1792), oraz 8/ Heinrich Gottlieb (ur. 1735), kupiec, który 12 III 1776 pod odziedziczoną dzień wcześniej płytą nagrobną nr 188 w kościele św. Trójcy pochował swoją poślubioną w 1765 żonę, Dorotheę Elisabeth, córkę tamtejszego prowizora, Nathanaela Ernsta Konatha, a pod którą sam został pochowany 2 XI 1778.
Po jego śmierci zbiory numizmatyczne i biblioteczne bezskutecznie próbował nabyć od rodziny biskup kijowski Józef Załuski, na prośby którego sprowadzał mu z Niemiec potrzebną literaturę.
