RENNER KARL, burmistrz Gdańska
< Poprzednie | Następne > |
KARL RENNER (14 VIII 1739 Gdańsk – 23 II 1819 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn burmistrza Johanna Rennera i Louise, córki burmistrza gdańskiego Karla Groddecka. Początkowo pobierał naukę w domu, od 1756 był uczniem gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od 1760 studiował na uniwersytecie w Halle nad Soławą (Saale). W 1766 uzyskał obywatelstwo Gdańska i został sekretarzem gdańskiej Rady Miejskiej, w 1769 archiwariuszem. W 1792, w ostatnich wyborach do Ławy Miejskiej przed przejściem Gdańska w granice Prus, został ławnikiem.
W okresie pruskim, w latach 1794-1802, pełnił w Zarządzie Miasta (Magistracie) funkcję radnego miejskiego. Z nieznanych przyczyn zrezygnował z tego urzędu w 1802. Do działalności publicznej powrócił wraz z utworzeniem I Wolnego Miasta Gdańska, zostając powołanym na urząd jednego z czterech burmistrzów. Funkcję pierwszego burmistrza sprawował w 1809, drugiego w 1808, 1812 i 1813, trzeciego w 1807 i 1811, czwartego w 1810. Był zwolennikiem niezależności Gdańska i przeciwnikiem przywrócenia miasta Prusom, opowiadał się za ścisłymi związkami z Francją, co miało gwarantować polityczną niezależność miasta. W 1814, po powrocie Gdańska pod władzę Prus, wycofał się z życia publicznego. W latach 1790–1819 mieszkał w swoim domu przy Langer Markt 10 (Długi Targ).
21 II 1771 w Gdańsku zawarł związek małżeński z Johanną Renatą (chrzest 23 IV 1749 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) – 19 IV 1813, pochowana 26 IV 1813 tamże w grobie nr 192), córką Adriana Gottlieba Söhnera
(28 V 1703 – pochowany 27 XI 1760 tamże w grobie swojego ojca nr 145), kupca, prawnika, od 1747 ławnika, subsyndyka miasta, i jego drugiej żony, poślubionej 2 III 1747 w kościele NMP Anny Charlotte Schubert, wdowy po doktorze medycyny Gabrielu Schendelu (1700–1744).
Ojciec pięciu, ochrzczonych w kościele NMP, córek: 1/ Johanny Charlotty (chrzest 19 XI 1771 – 20 X 1848 Gdańsk), żony prawnika
Balthasara Jacoba Groddecka i matki późniejszego nadburmistrza gdańskiego Karla Augusta Groddecka, 2/ Agathe Concordii (15 III 1780 – 21 V 1822 Gdańsk), od 2 VI 1903 żony poślubionego w Gdańsku Michaela Gabriela Schumanna (2 IV 1778 – 6 III 1854 Klein Katz (Mały Kack, obecnie dzielnica Gdyni)), urzędnika gdańskiego magistratu, któremu urodziła trzech synów, oraz zmarłych przedwcześnie 3/ Henriette Luise (chrzest 7 IX 1773), 4/ Johanne Concordii (ok. 1775 – pochowana 1784 w kościele NMP w grobie nr 278) i 5/ Auguste Caroline (chrzest 26 II 1777).