REYGER GOTTFRIED, rajca, burgrabia
| < Poprzednie | Następne > |
GOTTFRIED REYGER (29 IX 1639 Gdańsk – 12 IX 1717 Gdańsk), rajca, burgrabia królewski w Gdańsku. Wnuk przybyłego do Gdańska około 1590 z Rewla (Tallin) kupca Arnolda (zm. 1609 Gdańsk). Syn ławnika (od 1642), rajcy (od 1652) i sędziego (w 1654) gdańskiego Głównego Miasta Arnolda (11 VI 1600 Gdańsk – 27 IX 1654 Gdańsk) oraz poślubionej mu 9 VII 1636 w gdańskim kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) Doroty, córki burmistrza Andreasa Borckmanna, wdowy po Friedrichu Peine (zm. 18 I 1635). Brat Doroty (1638 Gdańsk – pochowana 27 III 1658 Gdańsk), od 1656 żony lekarza Christiana Hannemenna (zm. 1679).
Od 1655 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1660 studiował w Królewcu i w Lejdzie, w 1662 w Strasburgu i Padwie. Po powrocie do Gdańska kupiec, na Głównym Mieście w 1673 z Kwartału Kogi wybrany do Trzeciego Ordynku, w 1683 mistrz tego Kwartału. Od 1698 ławnik, od 1696 rajca, w 1699 sędzia, w 1716 mianowany przez króla burgrabią gdańskim. Od 1706 do śmierci pełnił funkcję protobibliotekarza Biblioteka Rady Miejskiej, której testamentem przekazał później własny księgozbiór. Zaprzyjaźniony z profesorem Gimnazjum Akademickiego Johannem Peterem Titiusem, napisał utwór żałoby po śmierci w 1669 jego pierwszej żony, Anny z domu Borckmann (by później ożenić się z wdową po nim Aurelią).
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się 24 IV 1672 w kościele NMP z Katheriną Elisabethą (zm. 22 III 1692), córką Dawida Sielmana. Po raz drugi w tym samym kościele poślubił 5 X 1694 Aurelię (zm. 7 VI 1708 Gdańsk), córkę budowniczego Georga Strakowskiego, wdowę właśnie po Johannie Peterze Titiusie (zm. 1689). Ojciec dziesięciorga dzieci, między innymi Anny Katheriny (1683 Gdańsk – 1718 Gdańsk), od 4 I 1717 żony przyrodnika Jacoba Theodora Kleina, oraz synów Arnolda (1673 Gdańsk – 3 II 1728 Gdańsk), od 1715 ławnika gdańskiego Starego Miasta, kupca Gottfrieda (1675 – pochowany 27 II 1744) (ojca botanika i astronoma Gottfrieda Reygera juniora) i Friedricha, późniejszego burmistrza Gdańska. Pochowany, tak jak wszyscy członkowie jego rodziny, w kościele NMP.
