REYMAN TADEUSZ, harcerz
| < Poprzednie | Następne > |
TADEUSZ REYMAN (18 XI 1918 Łańcut – 14 XI 1943 Kasina Wielka), harcerz. Syn Romana Reymana (20 VI 1889 Budy Łańcuckie – 14 IX 1974 Limanowa), pracownika Wydziału Wojskowego Komisariatu Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku, i Bronisławy z domu Skwarczyńskiej (30 VIII 1889 Łańcut – 7 II 1967 Limanowa). Brat Ireny, po mężu Pilawskiej, Cecylii, Edmunda i Bolesława.
Od najmłodszych lat udzielał się w harcerstwie, początkowo w gromadzie zuchów w Gdańsku–Nowym Porcie, następnie w Gdańskiej Drużynie Harcerskiej. Uprawiał żeglarstwo w Polskim Klubie Morskim, zajmował się też modelarstwem lotniczym. W 1937 ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Gdańsku. Mieszkał z rodziną w koszarach w Gdańsku–Nowym Porcie przy Hindersinstrasse 2 (ul. Kasztanowa). Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Radomiu–Sadkowie.
Po wybuchu II wojny światowej dostał się do niewoli sowieckiej, z której udało mu się zbiec. Wstąpił do Tajnej Organizacji Orzeł Biały. Aresztowany jako zakładnik w październiku 1943, skazany na śmierć wyrokiem niemieckiego sądu doraźnego Dowódcy Policji Bezpieczeństwa i SD w Okręgu Krakowskim z 31 października tego roku. Zbiorową egzekucję zakładników przeprowadzono 11 XI 1943 w pobliżu kościoła w Kasinie Wielkiej i tam pochowany. 21 IV 1945 zwłoki ekshumowano i dzień później pochowano uroczyście na cmentarzu w Mszanie Dolnej.
Upamiętniony w Gdańsku na tablicy poświęconej poległym i pomordowanym harcerzom i działaczom harcerskim, znajdującej się na Domu Harcerza. Jego postać została przypomniana na wystawie plenerowej „Z Wolnego Miasta Gdańska do Armii Krajowej”, którą Muzeum Poczty Polskiej – Oddział Muzeum Gdańska i Centrum Pamięci o Polakach z Wolnego Miasta Gdańska im. Brunona Zwarry przygotowały na 80. rocznicę przekształcenia Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową (12 luty – 28 marca 2022, Gdańsk, ul. Grobla I).
