GRACZYK EWA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
EWA GRACZYK (ur. 24 VIII 1953 Gdynia), literaturoznawczyni, działaczka społeczna. Absolwentka Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego (UG, 1977). Od 1979 do początku 1983 słuchaczka studium doktoranckiego w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) w Warszawie. Od lutego 1983 asystentka na UG, od 1986 doktor – po obronie pracy doktorskiej w IBL PAN, następnie od 1988 adiunkt w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 2005 doktor habilitowany, od 2006 profesor UG, od 2015 profesor tytularny.
W latach 80. XX wieku uczestniczka konwersatoriów i seminariów prof. Marii Janion na UG. Ich wynikiem były publikowane w latach 1981–1988 kolejne tomy „Transgresji”, w których znalazły się między innymi artykuły jej autorstwa. W latach 1994–1998 lektorka języka polskiego oraz wykładowczyni literatury i kultury polskiej na Uniwersytecie w Tuluzie (Francja). Jej zainteresowania naukowe, oprócz literatury i filmu, obejmują także kwestie społeczne i polityczne.
W latach 2002–2010, wspólnie z dr Moniką Pomirską, opiekowała się Kołem Naukowym Gender Studies Uniwersytetu Gdańskiego. Pracuje w Katedrze Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej Instytutu Filologii Polskiej UG. Jest autorką następujących książek: Ćma. O Stanisławie Przybyszewskiej (1994, zmodyfikowana wersja pracy doktorskiej), O Gombrowiczu, Kunderze, Grassie i innych ważnych sprawach. Eseje (1994), Przed wybuchem wstrząsnąć. O twórczości Gombrowicza w okresie międzywojennym (2004, książka habilitacyjna), Od Żmichowskiej do Masłowskiej. O pisarstwie w nadwiślańskim kraju (2013).
W kadencji 2009–2014 członek Rady Kultury Gdańskiej. W 2019 ubiegała się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego z ramienia partii Wiosna.
