DROSZYŃSKA-TAURÉN STANISŁAWA MARIA TAINA, śpiewaczka operowa
| < Poprzednie | Następne > |
STANISŁAWA MARIA TAINA DROSZYŃSKA-TAURÉN (30 XI 1923 Gdańsk – 8 VIII 2018 Przyjaźń, powiat kartuski), śpiewaczka operowa. Córka Leona Droszyńskiego i Elfriedy Klary Friederiki Neubauer (17 XI 1899 Nowa Kiszewa – 12 V 1959 Gdańsk), siostra Heleny Czesławy Droszyńskiej-Babickiej. Była uczennicą Gimnazjum Polskiego i Szkoły Handlowej. W czasie II wojny światowej pracowała kolejno jako pomoc domowa, kreślarz, czeladnik ślusarski w Stoczni Schichaua.
Po wojnie, od 1945 do 1950 roku, była sekretarką w V Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego. W latach 1950–1961 występowała w Operze Bałtyckiej, najpierw jako artystka chóru, od 1952 – po ukończeniu Średniej Szkoły Muzycznej we Wrzeszczu w klasie śpiewu Barbary Iglikowskiej – jako solistka, śpiewając między innymi w operach Stanisława Moniuszki (Zofia i Halka w Halce, Zuzia w Verbum nobile), Wolfganga Amadeusza Mozarta (Zuzanna w Weselu Figara, Zerlina w Don Giovannim), Giuseppe Verdiego (Oskar w Balu maskowym), Tadeusza Szeligowskiego (Dworka w Krakatuku), Eugena d’Alberta (Antonia w Nizinach), Juliusza Mejtusa (Helena Nikołajewna w Młodej Gwardii).
Po poślubieniu dyplomaty fińskiego Leonida (Leo) Tauréna (6 XI 1921 – 27 III 1977 Helsinki) w 1961 roku towarzyszyła mu na placówkach w Bagdadzie i Tel Awiwie. Po śmierci męża zamieszkała w Helsinkach; od 2016 roku ponownie w Gdańsku. Zmarła w Domu Seniora w Przyjaźni, pochowano ją w rodzinnym grobie na cmentarzu w Oliwie.
