FREDER CONSTANTIN, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
CONSTANTIN FREDER (30 I 1643 Gdańsk – 15 IX 1707 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Był synem burmistrza Heinricha Fredera i Reginy z domu Wieder. Od 1659 roku uczył się w Gimnazjum Akademickim, w 1665 studiował na uniwersytecie w Tybindze. Odbył także podróż edukacyjną po Europie, odwiedzając kraje niemieckie, Niderlandy i Francję.
Od 1672 roku był członkiem Trzeciego Ordynku jako przedstawiciel Kwartału Rybackiego, na którego czele (jako kwatermistrz) stanął już rok później. Od 1677 roku był ławnikiem, od 1683 rajcą, w 1686 sędzią. Godność burmistrza piastował od 1700 roku. Urząd pierwszego burmistrza pełnił w 1701 i 1704 roku, drugiego – w 1700, trzeciego – w 1706 i 1707, czwartego – w 1702, 1703 i 1705. W 1702 i 1708 roku był burgrabią królewskim w Gdańsku. Przez kilka miesięcy (nie dokończył kadencji z powodu śmierci) sprawował obowiązki zarządcy posiadłości wiejskich miasta na Żuławach Gdańskich.
Jako wybitny znawca gdańskiego prawa był autorem niezachowanej i nigdy nieogłoszonej drukiem rozprawki poświęconej kwestiom dziedziczenia i spadkobrania. Pisał również łacińskie wiersze okolicznościowe.
Rezydował w rodzinnej kamienicy przy Langgasse 29 (ul. Długa). 12 V 1671 roku ożenił się z Elisabeth z domu Barthold. Z tego trwającego 43 lata związku małżeńskiego doczekał się ośmiorga dzieci: siedmiu córek (Elisabeth, Constantia, Adelgunde, Renate Elisabeth, Florentina, Concordia i Agathe Constantia) oraz jednego (za to pierworodnego) syna Heinricha (11 III 1675 Gdańsk – 26 XII 1735 Gdańsk), ławnika (od 1718), rajcę (od 1723), na którym w linii męskiej wymarła gdańska rodzina Frederów. Dzięki mariażom córek był skoligacony z gdańskimi rodzinami patrycjuszowskimi Dilgerów i Ferberów.
Został pochowany 4 X 1707 roku w rodowej krypcie w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Jego portret graficzny z 1709 roku, dołączony do druku kazania pogrzebowego autorstwa Caspara Schütza, wykonał rytownik Daniel Klein.
