MAJCHROWSKI ZBIGNIEW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
ZBIGNIEW MAJCHROWSKI (ur. 5 VII 1955 Sopot), literaturoznawca, teatrolog, wykładowca akademicki. W 1973 roku absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. W 1977 ukończył polonistykę na Uniwersytecie Gdańskim (UG), od tego roku pracownik dydaktyczny Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 1986 doktor, od 1999 doktor habilitowany, od 2002 profesor UG, w 2007 otrzymał tytuł naukowy profesora.
W latach 80. XX wieku brał udział w pracach zespołu redakcyjnego serii Transgresje, jest współredaktorem tomu Odmieńcy. Jego zainteresowania naukowe to historia literatury i kultury XIX oraz XX wieku, a także współczesny dramat, teatr i kultura medialna. Jako literat debiutował w 1970 roku. Jego wiersz Ikar w 1973 został wyróżniony w konkursie XVI Łódzkiej Wiosny Poetów. Jako krytyk zadebiutował w 1975 w „Dzienniku Bałtyckim”. W latach 1976–1979 związany z Grupą Sytuacyjną Poetów i Artystów „Wspólność”, w okresie 1976–1977 członek redakcji czasopisma „Litteraria”.
Opublikował miedzy innymi książki: Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza (1998), Różewicz (2002), Mickiewicz i wiek dwudziesty (2006). Redaktor i współautor wielu prac zbiorowych, między innymi Od Shakespeare’a do Szekspira (współredaktor z Janem Ciechowiczem, 1993), dwutomowej pozycji Dramat polski. Interpretacje (z Janem Ciechowiczem, 2001), Księga Janion (ze Stanisławem Rośkiem, 2007). Współautor podręczników licealnych do języka polskiego i do wiedzy o kulturze. Autor artykułów zamieszczonych w pracach zbiorowych. Od lat 70. XX wieku, kiedy jego teksty ukazywały się w „Poezji” (1976, 1978) oraz „Dialogu” (od 1977), publikuje też w wielu innych czasopismach, między innymi w „Teatrze”, „Twórczości”, „Tygodniku Powszechnym”.
Od 2007 członek Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. W latach 2009–214 członek Rady Kultury Gdańskiej. W 2009 odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
