CHLEBOWSKI STANISŁAW, artysta malarz
< Poprzednie | Następne > |
STANISŁAW CHLEBOWSKI (30 VII 1890 Braniewo – 20 XI 1969 Gdańsk), artysta malarz. Syn Antoniego, profesora filologii klasycznej oraz Agaty, pianistki. Uczęszczał do gimnazjum w Braniewie. W 1904 roku, po śmierci ojca, osiadł z matką i trzema siostrami w Gdańsku. Siostra Helena (1888–1977) w latach 1914–1920 była nauczycielką w Marienschule, podobnie jak w 1914 druga z sióstr, Angelika (1887 – po 1925).
W 1909 uzyskał maturę w Gimnazjum Miejskim i podjął studia medyczne na jednym z niemieckich uniwersytetów. W latach 1910–1915 studiował architekturę na Technische Hochschule Danzig, jednocześnie uczył się prywatnie malarstwa u Augusta von Brandisa, a następnie u Fritza Augusta Pfuhlego (1878–1969).
W 1912 roku zadebiutował wystawą w prestiżowej galerii w Katowni. W 1913 jego obraz Martwa natura z rybą nabyło Muzeum Miejskie, co zapoczątkowało ścisłą współpracę artysty z tą placówką. W latach 1915–1918 kontynuował naukę malarstwa w Dreźnie i w Berlinie u Lovisa Corintha (1858–1925). W Gdańsku prowadził pracownię malarską przy Fleischergasse (ul. Rzeźnicka). W okresie 1921–1934 kilkakrotnie przebywał w Paryżu, gdzie także miał pracownię i gdzie wystawiał. Był członkiem Union Internationaler Fortschrittlicher Künstler w Düsseldorfie, Künstlerbund Danzig oraz Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W czasie II wojny światowej mimo nacisków Niemców nie zmienił nazwiska. 19 VII 1941 miał swoją monograficzną wystawę w Muzeum Miejskim, w tym samym miejscu wystawiał jeszcze 15 I 1944 roku. W 1945 jego gdańska pracownia spłonęła wraz z wieloma dziełami.
W 1956 roku odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi, w 1965 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką Zasłużonym Ziemi Gdańskiej. W 1957 otrzymał nagrodę plastyczną miasta Gdańska, zorganizował kilka wystaw monograficznych w Gdańsku i Sopocie. Jego spuściznę przejęło Muzeum Narodowe w Gdańsku. Został pochowany 24 XI 1969 na cmentarzu w Oliwie, obok sióstr Heleny i Marii.
Malował pejzaże, mariny, architekturę Gdańska, martwe natury i portrety. Stosował śmiałe zestawienia barw kładzionych zdecydowanymi pociągnięciami pędzla i klarowną kompozycję.