GÓRECKI MARIAN, ksiądz, patron gdańskiej ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
MARIAN GÓRECKI (2 V 1903 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), ksiądz. Syn Tomasza i Petroneli z domu Szekiełd. Jako siedemnastolatek ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. W latach 1923–1928 studiował w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu, święcenia kapłańskie otrzymał 1 VII 1928 roku. Do sierpnia 1929 wikariusz parafii w Lesznie, od września prefekt w Seminarium Nauczycielskim w Koźminie, w okresie 1932–1933 prefekt Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Wolsztynie.
Od 1933 roku w Gdańsku, gdzie przybył na prośbę bp. Eduarda O’Rourkego, rektor polskiej kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej w Nowym Porcie, od 16 XI 1933 prefekt Gminy Polskiej i Gimnazjum Polskiego, przez dwa lata (1934– 1936) kapelan pomocniczy Wojskowej Składnicy na Westerplatte. Aktywnie pracował z polską młodzieżą. Aresztowany 1 IX 1939 roku, więzień obozu Stutthof, rozstrzelany. Zwłoki ekshumowano w roku 1946 i pochowano na cmentarzu na Zaspie. Beatyfikowany 13 VI 1999 przez papieża Jana Pawła II w grupie 108 męczenników II wojny światowej.
Od 25 IX 1990 roku jego imię nosi ulica w Nowym Porcie (wcześniej Kirchenstraße i ul. Kazimierza Łowczyńskiego), 23 II 2002 poświęcono tamże (między ul. Wolności a Marynarki Polskiej) wzniesiony na jego cześć pomnik, od 18 IX 2020 jego imię nosi tramwaj typu AlstomNGd99 nr 1003.
