WALLERAND LEON, trener
| < Poprzednie | Następne > |
LEON WALLERAND (18 VII 1921 Nowy Klińcz – 27 IX 2011 Gdańsk), nauczyciel, trener piłki ręcznej. Wychowywał się w Kościerzynie, w chwili wybuchu II wojny światowej był uczniem ostatniej klasy miejscowego gimnazjum. W grudniu 1939 roku przez Węgry, Jugosławię, Włochy przedostał się do Francji, gdzie wstąpił do polskiej armii. W maju i czerwcu 1940 roku walczył w 2. Dywizji Piechoty generała Bronisława Prugara-Ketlinga i wraz z nią został internowany w Szwajcarii. W 1942 roku uciekł i w drodze na Bliski Wschód przedostał się na teren Jugosławii, gdzie przez rok walczył w oddziale partyzanckim. W roku 1943 dotarł w rejon Palestyny, wstąpił do 15. Pułku Ułanów Wielkopolskich z 2. Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa. Wraz z nim przeszedł do maja 1945 roku cały szlak bojowy. Między innymi w maju 1944 roku dowodził czołgiem podczas bitwy o Monte Cassino.
Po wojnie ukończył kurs instruktora wychowania fizycznego w zakresie gier zespołowych w Centralnym Ośrodku Sportu w Sulmonie we Włoszech. Po krótkim pobycie w Anglii w grudniu 1946 roku powrócił do Polski. W Kościerzynie ukończył szkołę średnią, pracując jednocześnie jako nauczyciel wf-u. W roku 1951 kierowana przez niego drużyna piłki ręcznej z Kościerzyny zwyciężyła w Spartakiadzie Młodzieży w Warszawie. Był twórcą sekcji piłki ręcznej w Gwardii Gdańsk ( GKS Wybrzeże), opartej początkowo na młodzieży z gdańskich techników, skupionych w Gdańskich Technicznych Zakładach Naukowych ( Centrum Kształcenia Ustawicznego w Gdańsku), potem w Technikum Budowlanym Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli. W latach 1956 i 1957 prowadzona przez niego drużyna zdobyła wicemistrzostwo Polski w „siódemkach”, w 1955 i 1956 brązowy medal w „jedenastkach”. W 1958 roku z zawodników, którzy nie mieścili się w kadrze piłkarzy ręcznych GKS Wybrzeże, utworzył drużynę Spójni Gdańsk. Po trzech latach awansował z nią do najwyższej ligi (w 1965 piłkarze Spójni zdobyli wicemistrzostwo Polski). Od roku 1963 ponownie pracował w GKS Wybrzeże, w 1966 zdobył z drużyną mistrzostwo Polski, w 1967 i 1968 wicemistrzostwo (ustępując tylko Spójni Gdańsk). Po 1960 roku trenował okresowo zawodników Polonii Gdańsk. Od 1961 roku był nauczycielem wf-u w Conradinum, współtwórcą MKS Conradinum, do którego wyszukiwał młode talenty (jego wychowankiem jest między innymi Bogdan Wenta). Został odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (OOP), Krzyżem Kawalerskim OOP, odznaką honorową „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
