PODGÓRCZYK STANISŁAW, pracownik PKP, działacz turystyczny
| < Poprzednie | Następne > |
STANISŁAW PODGÓRCZYK (31 XII 1908 Barwałd Dolny, powiat wadowicki, województwo małopolskie – 14 VIII 1989 Gdańsk), pracownik Polskich Kolei Państwowych (PKP), przewodnik Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), organizator i wykładowca na kursach przewodnickich PTTK, społeczny opiekun zabytków, wykładowca i konsultant historii sztuki sakralnej w gdańskim Biskupim Seminarium Duchownym, autor publikacji i przewodników po Trójmieście. W latach 1926–1931 uczęszczał do neoklasycznego Państwowego Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach. W okresie 1935–1937 był sekretarzem Urzędu Miejskiego w Makowie Podhalańskim, od 1937 roku pracownikiem Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych (DOKP) w Toruniu. Podczas II wojny światowej pracował jako kierowca. Od 1945 do 1969 zatrudniony w DOKP w Gdańsku, doszedł do stanowiska starszego radcy. W latach 1956–1969 przewodniczący Rady Miejscowej Związków Zawodowych Pracowników Kolejowych Centrali DOKP Gdańsk, 1967–1971 członek Kolegium Karno-Administracyjnego przy Prezydium Rady Narodowej Gdańsk-Portowa ( Dzielnicowe Rady Narodowe w Gdańsku).
Od 1948 był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki, współorganizował w 1947 pierwszą po wojnie komórkę Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Gdańsku. W latach 1948–1949 organizator pierwszych kursów dla przewodników miejskich w Gdańsku. Od 1951 przewodnik PTTK po Trójmieście, województwie pomorskim, zamku w Malborku, Muzeum Stutthof. W 1951 organizator Sekcji ds. Przewodnictwa przy Zarządzie Okręgu PTTK w Gdańsku; w latach 1952–1955 prezes Koła Przewodników Gdańskich PTTK ( Koło Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki przy Oddziale Gdańskim PTTK). Autor przewodnika turystycznego Przewodnik po Trójmieście. Gdańsk, Sopot, Gdynia (współautor Kazimierz Małkowski, 1974), planu z opisem zabytków Gdańska Gdańsk – Nowy Port – Wrzeszcz – Oliwa – Sopot – Orłowo – Mały Kack (współautor Feliks Dekert, 1954), skryptów dla przewodników Ratusz Głównego Miasta (współautor Edward Klamann, 1972) oraz Gdańsk–Oliwa. Informator turystyczny (współautor Edward Klamann, 1981), ponadto skryptów szkoleniowych dla przewodników, artykułów w „Jantarowych Szlakach”.
Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1979), odznaką „Zasłużony Działacz Turystyki” (1966), Złotą Odznaką PTTK (1960), odznaką „Za Zasługi dla Gdańska” (1969), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1971), medalem 30-lecia Sportu i Turystyki, odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966), odznaką „25 lat PTTK” (1976) oraz tytułem Zasłużony Działacz Kultury (1987).
Pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
