LIÉVIN ALBERT KARL LUDWIG, lekarz, radny
| < Poprzednie | Następne > |
ALBERT KARL LUDWIG LIÉVIN (23 V 1810 Padeborn, Nadrenia – 25 VI 1881 Gdańsk), lekarz. Syn Jacques’a Alberta (1773 Nadrenia – 1830 Gdańsk), inspektora podatkowego w Gdańsku. W latach 1819–1826 uczył się w Kwidzynie, w 1830 roku ukończył Gimnazjum Miejskie. Studiował medycynę na uniwersytecie w Berlinie, Heidelbergu i Halle, gdzie od roku 1834 był doktorem medycyny. Po egzaminie państwowym, od lipca 1836 lekarz prywatny w Gdańsku. Walczył o podniesienie stanu sanitarnego Gdańska, zabiegał o założenie nowoczesnych wodociągów oraz miejskiej kanalizacji. Przyjaciel i doradca nadburmistrza Leopolda Wintera. W latach 1859–1881 członek Rady Miejskiej. Zasłużył się w walce z epidemiami cholery w Gdańsku w latach 60. i 70. XIX wieku. W 1868 roku opublikował pracę Danzig und die Cholera, wykazując związek między epidemią cholery a stanem sanitarnym miasta. Działacz Towarzystwa Przyrodniczego, w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
W roku 1839 mieszkał przy Hundegasse 98 (ul. Ogarna), w 1854 tamże pod nr. 36, w 1874 we Wrzeszczu. 25 VII 1839 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z panną Marią (25 V 1818 Gdańsk – 9 IV 1865 Gdańsk), córką kupca i armatora Friedricha Hoenego. Jego syn Heinrich (1850–1923) także był lekarzem w Gdańsku.
